GAEATANO DONİZETTİ’NİN FLÜT VE PİYANO SONATININ FORM, TEKNİK VE MÜZİKAL ANALİZİ
Bestelediği yetmiş kadar opera ile on dokuzuncu yüzyıl İtalyan operasının en önemli bestecileri arasında yer alan Gaetano Donizetti (1797-1848), genellikle opera bestecisi kimliği ile tanınsa da, farklı stilleri de içeren 611 eseri bulunmaktadır. Bestelediği çalgı müziği eserlerinin sayısı çok olmamakla birlikte, çalgı repertuvarına seçkin ve özgün eserler kazandırdığı bilinmektedir. Bu çalışmada form, teknik ve müzikal analizi yapılan Flüt ve Piyano Sonatı (1819), gerek mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda sıklıkla eğitim materyali olarak kullanılması, gerekse pek çok flüt ve piyano sanatçısının konser repertuvarında yer alması bakımından flüt ve piyano literatüründe önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada gerçekleştirilen analiz yoluyla, Gaetano Donizetti’nin eserlerindeki armonik, melodik ve ritmik ögeler, form yapıları ve kullanılan çalgı teknikleri gibi bestecinin karakteristik özelliklerini yansıtan müzikal yapılar ortaya konmuştur. Çalışmanın amacı icracı, akademisyen ve mesleki müzik eğitimi alan öğrencilerin yapılan analizlerden faydalanarak eseri daha bilinçli seslendirebilmesini sağlamak ve eser ile ilgili çalışma önerileri vererek çalgı eğitimine katkı sağlamaktır.
FORM, TECHNICAL AND MUSICAL ANALYSIS OF GAETANO DONIZETTI’S FLUTE AND PIANO SONATA
Gaetano Donizetti (1797-1848), who is among the important composers of the 19thcentury Italian opera with the 70 operas he composed, has 611 works including different styles, although he is generally known for his opera composer identity. Although the number of instrumental works he composed is not many, he is known to bring distinguished and original works to the instrumental music repertoire. Flute and Piano Sonata (1819), in which the form, technical and musical analysis is conducted in this study, has an important place in the flute and piano literature in terms of its use as training material in institutions providing vocational music education as well as being among the concert repertoire of many flutists and pianists. Through the analysis carried out in this study, musical structures reflecting Gaetano Donizetti’s characteristics such as harmonic, melodic and rhythmic elements, formal structures, and instrumental techniques used in his works were revealed. The aim of the study is to enable the performers, academics, and students who receive professional music education to perform Donizetti’s work more consciously by making use of the analyses and to contribute to the literature of instrument training by suggesting working methods.
___
- Arıkan, R. (2011). Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Ashbrook, W. (1983). Donizetti And His Operas. Cambridge: Cambridge University Press.
- Aziz, A. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Boran, İ. & Şenürkmez, K. Y. (2010). Kültürel Tarih Işığında Çoksesli Batı Müziği. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Cangal, N. (2011). Müzik formları. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
- Cook, N. (1987). A Guide to Musical Analysis. New York: Oxford University Press.
- Dubois, T. (1921). Traité D'Harmonie Théorique et Pratique. Paris: Heugel.
- Ferris, G. T. (1891). Great Italian and French Composers. Dodo Press.
- Frizza, R. & Orchestra Filarmonica Marchigiana (2009). Donizetti: Maria Stuarda [CDROM]. USA: Naxos Rights International Ltd.
- Gay, L. R. & Diehl, P. L. (1992). Research Method for Business and Management. Singapore: Maxwell Macmillan International
- Griffiths, P. (2010). Batı Müziğinin Kısa Tarihi. (Çev. M. H. Spatar). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Hodeir, A. (1967). The forms of Music. New York: Walker and Company.
- Jennings, N. L. (1987). Gaetano Donizetti (1797-1848): The Evolution Of His Style Leading To The Production Of “Anna Bolena” İn 1830. Doktora Tezi. Proquest Dissertations & Theses Global Veri Tabanından Elde Edildi. (Erişim No: 8714336).
- Louis, R. & Thuille, L. (2012). Harmonielehre. Hamburg: Severus Verlag.
- Michels, U. ve Vogel, G. (2013). Müzik Atlası. (Çev. S. Uçar). İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
- Payan, M. (2013). Written And Recorded Preparation Guides: Selected Repertoire From The University İnterscholastic League Prescribed List For Flute And Piano. Doktora Tezi. Lubbock: Texas Tech University.
- Rimsky-Korsakoff, N. (1910). Traité D’harmonie Théorique Et Pratique. Paris: Alphonse Leduc.
- Rosen, C. (1988). Sonata Form. New York: W. W. Norton & Company.
- Rota, M. & Bergamo Musica Festival Orchestra and Chorus. (2008). Donizetti: Roberto Devereux [CD-ROM]. USA: Naxos Rights International Ltd.
- Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Schmeiser, H. & Fossi, M. (2013). Schubert: Variations on Trockne Blumen [CD-ROM]. Monmouth: Nimbus Records at Wyastone Leys.
- Schonberg, H. C. (2013). Büyük Besteciler. (Çev. A. F. Yıldırım). İstanbul: Doğan Kitap.
- Görsel Kaynakça
- Donizetti, G. (Besteci). (1969). Flüt ve Piyano Sonatı [Nota]. Frankfurt: Henry Litolff's Verlag/C. F. Peters (Orijinal eser 1819’da yayınlanmıştır).
- ISSN: 1302-2938
- Yayın Aralığı: 2
- Başlangıç: 1999
- Yayıncı: Cordus