Beyza Nur ATAOĞLU, Ceren ÖNDER KUTLU, Mehmet ACINIKLI, Muhammed YILDIRIM, Zeynep BÜYÜKYILMAZ, Seyhan HIDIROĞLU, Melda KARAVUŞ

Toplumdaki Genç Yetişkinlerin Obeziteye Yaklaş ımının Değerlendirilmesine Yönelik Niteliksel Bir Çalışma

Amaç: Bu araştırmayla genç yetişkinlerin obeziteye ve olası stigmaya ilişkin bilgi, tutum ve yaklaşımlarının derinlemesine görüşmeler ile niteliksel olarak ortaya konması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmada yarı-yapılandırılmış soru rehberi ile derinlemesine görüşme yöntemi uygulanmıştır. Araştırmaya sağlık çalışanı olmayan genç yetişkinler (18-35 yaş) gönüllülük esasıyla dahil edilmiştir. Görüşmeler Mayıs 2021’de çevrimiçi olarak gerçekleştirilmiştir. Toplam 10 katılımcıyla görüşme yapılmıştır. Yapılan görüşmelerin transkriptlerinin tamamlanmasının ardından görüşmeleri yapan araştırmacılar tarafından Atlas.ti programı ile fenomenolojik analiz yapılarak kod listesi oluşturulmuş, elde edilen kodlara göre ana temalar ve alt temalar oluşturulmuştur. Bulgular: Araştırmaya katılanların beşi erkek beşi kadın olup yaş ortalaması 32,9’dur. Katılımcıların yarısından fazlası obezitenin tanımına ilişkin gerçeğe yakın bilgiye sahipti. Katılımcıların yarısı obez bireylerin arkadaşlık ilişkilerinin obezitesinden etkilenmediğini ancak çoğunluğu romantik ilişkilerinin etkilendiğini düşünmekteydi. Katılımcıların çoğunluğu obez bireylerde özgüven eksikliği olduğunu düşünmekteydi. Katılımcıların neredeyse tamamı obez bireylerin fiziksel güç gerektiren işlerde zorlanacağını ve neredeyse yarısı obez bireylere masabaşı bir iş vereceklerini söylemiştir. Çoğunluk obezitenin hiçbir avantajının olmadığını yalnızca bir katılımcı askere gitmemenin, bir katılımcı cinsel tacizi önlemenin ve bir katılımcı çocuklukta heybetli durmanın avantaj olabileceği görüşündeydi. Katılımcılar, ailenin bireyleri sağlıksız beslenmeye yönlendirmesinin yanında toplumun yemek kültürünün de obezite gelişiminde etkisi olduğunu ifade etmişlerdir. Katılımcıların çoğunluğu obez erkeklerin daha az stigmatize edildiğini, kadınların ise bir kalıba sokulmaya çalışıldığını belirtmiştir. Obeziteye yönelik stigmatizasyonun aşılması için katılımcıların yarısından fazlası toplumun eğitimi ve bilinçlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Sonuçar ve Öneriler: Obez bireylerin eğitim ve çalışma hayatında diğer herkesle eşit fırsatlara ulaşabilmesi önemlidir. Eğitim kurumlarının ve medyanın desteği ile obezite farkındalığı arttırılarak stigmanın önüne geçilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Obezite, Sosyal stigma, Niteliksel araştırma

A QUALITATIVE STUDY TO EVALUATE YOUNG ADULTS’ APPROACH TO THE OBESITY

Aim: It was aimed with this study to present the young adults’ knowledge, attitude and behavior about obesity and possible stigma by qualitatively study. Methods: In this study it was used in depth interview method with semi-structured questionnaire. Participants is selected from young adults (18-35) in the community by voluntary. It was interviewed online with 10 participants in May 2021. After the transcripts of the interviews were completed, a code list prepeared with phenomenal analysis and the themes were set to the given codes. Results: Five of the participants were men and five were women. The average age was 32.9. Not all the participants knew the definition of obesity. Half of the participants thought that obese individuals’ friendships were not affected by their obesity, but their romantic relationships were affected. The majority thought that there were a lack of self-confidence in obeses. Almost all of the participants said that obeses would have difficulty in jobs requiring physical strength and almost half of them would give obeses a desk job. The majority said there were no advantages of obesity, only one participant thought that not going to the military; one standing imposing in childhood; and one preventing sexual harassment could be an advantage. All of the participants stated that the family’s eating habits had an effect on obesity. More than half stated that the food culture of the society had also an effect. The majority stated that obese women are tried to be stereotyped. More than half of the participants stated that in order to overcome the obesity stigma, awareness of the society should be raised. Conclusions and Suggestions: It is important that obeses to reach equal opportunities with everyone else in education and working life. Obesity stigma can be prevented with increasing awareness with media and educational institutions’ support.

Keywords:

Obesity, Qualitative Research, Stigma,

PDF

___

Abilés, V., & Rodríguez-Ruiz, S., & Abilés, J., & Mellado, C., & García, A., Pérez de la Cruz, A., Fernández-Santaella, M.C. (2010). Psychological Characteristics of Morbidly Obese Candidates for Bariatric Surgery. Obesity Surgery, 20(2), 161–167.
Ata, A., & Vural A., & Keskin F. (2014). Beden Algısı ve Obezite. Ankara Medical Journal, 14(3): 74 -84.
Atasoy, S. & Güngör, A.E. (2022). Üniversite Öğrencilerinin Beslenme Bilgi Düzeyi ve Obezite Durumunun Değerlendirilmesi. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care, 16 (2), 340-349.
Ball, K., & Crawford, D., & Kenardy, J. (2004). Longitudinal Relationships Among Overweight, Life Satisfaction, And Aspirations in Young Women. Obesity Research, 12(6), 1019–1030.
Brown, P.J. (1991). Culture and the evolution of obesity. Human Nature, 2(1):31-57.
Brownell, K.D., & Puhl, R.M., & Schwartz, M.B., & Rudd, L. (Eds.). (2005). Weight Bias: Nature, Consequences, and Remedies. New York: Guilford Publications.
Chen, I., & Ng, H., & Chua, L., Loo, M., & Wong, P., & Chow, K. (2018). A Qualitative Study Of Obesity Perceptions İn Social Media Through Twitter’s Tweets, International Journal Of Management, Economics And Social Sciences (IJMESS), ISSN 2304-1366, IJMESS International Publishers, Jersey City, NJ, Vol. 7, Iss. Special Issue, pp. 40-57.
Crandall, C.S., & Biernat, M. (1990). The ideology of anti-fat attitudes. Journal of Applied Social Psychology, 20(3, Pt 2), 227–243.
Aydın, M.Ç. (2012). Küresel Bir Kültür Olarak Fast Food, Televizyon İzleyiciliği, Reklamlar ve Obezite Sorunu. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (16), 101-119.
Demiral, V. (2020). Obez Bireylerde Kiloyla Ilişkili Kendini Damgalamanın Erken Dönem Uyumsuz Şemalarla Ilişkisinin Incelenmesi, Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Istanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Dişcigil, G. (2007). Today’s Epıdemıc In Childhood And Adolescence: Obesity. Türk Aile Hek Derg., 11(2): 92-96.
DSÖ (Dünya Sağlık Örgütü). (2022). WHO, News, World Obesity Day 2022- Accelerating action to stop obesity. https://www.who.int/news/item/04-03-2022-world-obesity-day-2022-accelerating-action-to-stop-obesity
Elçi Boğaz, M., & Kutlu R., & Cihan F.G. (2019). Obezite ile yeme davranışı, beden algısı ve benlik saygısı arasındaki ilişki. Cukurova Medical Journal, 44(3):1064-1073.
Hamurcu P. (2014). Obez Bireylerde Benlik Saygısı ve Beden Algısının Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Bilim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Hamurcu, P., & Öner C., & Telatar B., & Yeşildağ Ş. (2015). Obezitenin Benlik Saygısı ve Beden Algısı Üzerine Etkisi. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 19 (3): 122 - 128.
HSGM (Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü). (2017). Obezite. https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/obezite/turkiyede-obeziteningorulmesikligi.html
Goffman, E. (1963). Stigma: Notes on the Management of Spoiled Identity. New York: Simon and Schuster. Jeppsson, S. (2015). Obesity and Obligation. Kennedy Institute of Ethics journal, 25(1): 89-110.
Kanter, R., & Caballero, B. (2012). Global Gender Disparities in Obesity: A Review. Advances Nutrition, 3(4): 491-8.
Kaplan, L.M., & Golden, A., & Jinnett, K., & Kolotkin, R.L., & Kyle, T.K., & Look, M., & Nadglowski, J., & O’Neil, P.M., & Parry, T., Tomaszewski, K.J., & Stevenin, B., & Lilleore, S.K., & Dhurandhar, N.V. (2018). Perceptions of Barriers to Effective Obesity Care: Results from the National ACTION Study. Obesity (Silver Spring), 26(1):61-69.
Keskin Y, & Akar Y, & Erdem Ö, & Erol S. (2022). Yetişkinlerin Beslenme Bilgisi ve Besin Tercihleri ile Beden Kütle İndeksi Arasındaki İlişki: Kesitsel Bir Çalışma. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi; 15(2): 149-162.
Korda, H. & Itani, Z. (2013) Harnessing Social Media for Health Promotion and Behavior Change Health Promotion Practice, 14:1, 15-23.
Lewis, S., & Thomas, S.L., & Blood, R.W., & Castle, D.J., & Hyde, J., & Komesaroff, P.A. (2011). How Do Obese İndividuals Perceive And Respond To The Different Types Of Obesity Stigma That They Encounter in Their Daily Lives? A Qualitative Study, Social Science & Medicine, 73 (9), 1349-1356.
O’Donoghue, G., & Cunningham, C., & King, M., & O’Keefe, C., & Rofaeil, A., & McMahon, S. (2021). A qualitative exploration of obesity bias and stigma in Irish healthcare; the patients’ voice. PloS one, 16(11), e0260075. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0260075.
Öngören, B. (2015). Sosyolojik Açıdan Sağlıklı Beden İmgesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 16(34): 25-45.
Puhl, R., & Brownell, K.D. (2001). Bias, discrimination, and obesity. Obesity research, 9(12): 788-805.
Puhl, R., & Brownell, K.D. (2003). Ways of Coping With Obesity Stigma: Review and Conceptual Analysis. Eating Behaviors, 4(1): 53-78.
Puhl, R.M., & Heuer, C.A. (2010). Obesity Stigma: Important Considerations for Public Health. American journal of public health, 100(6): 1019–1028.
Puhl, R., & Suh, Y. (2015). Stigma and Eating and Weight Disorders. Curr Psychiatry Rep 17, 10, https://doi.org/10.1007/s11920-015-0552-6
Sadock, B.J., Sadock, V.A., Ruiz, P. (2000). Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
Sarısoy, G., & Atmaca, A., & Ecemiş, G., & Gümüş, K., & Pazvantoğlu, O. (2013). Obezite Hastalarında Dürtüsellik ve Dürtüselliğin Beden Algısı ve Benlik Saygısı İle İlişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14:53-61.
Sujoldzić, A., & De Lucia, A. (2007). A Cross-Cultural Study Of Adolescents--BMI, Body İmage And Psychological Well-Being. Collegium antropologicum, 31(1):123-30.
Talen, M.R., & Mann, M.M. (2009). Obesity And Mental Health. Prim Care, 36(2): 287-305. doi: 10.1016/j. pop.2009.01.012. PMID: 19501244.
Taşkın Yılmaz, F., & A. K. (2013). Obez Bireylerde Stigma. Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu, 28-33.
Ural, D., & Kılıçkap, M., & Göksülük, H., & Karaaslan, D., & Kayıkçıoğlu, M., & Özer, N., & Barçın, C., & Yılmaz, M.B., & Abacı, A., & Şengül, Ş., & Arınsoy, T., & Erdem, Y., & Sanisoğlu, Y., & Şahin, M., & Tokgözoğlu, L. (2018). Türkiye’de Obezite Sıklığı Ve Bel Çevresi Verileri: Kardiyovasküler Risk Faktörlerine Yönelik Epidemiyolojik Çalışmaların Sistematik Derleme, Meta-Analiz ve Meta-Regresyonu. Turk Kardiyol Dern Ars., 46(7): 577-590.
Ünlü, T. N. & Deniz, D. (2022). Türkiye’de Uygulanan Obezite Politikaları; Almanya Uygulama Karşılaştırılması. Selçuk Sağlık Dergisi, 3 (1): 62-78.
Van Hout, G.C., & van Oudheusden, I., & van Heck G.L. (2004). Psychological Profile of The Morbidly Obese. Obesity surgery, 14(5): 579-88.