Deniz YÜCEER, Sevgi COŞKUN KESKİN, Ayşe AYDOĞMUŞ DOĞAN

Türkiyedeki Sosyal Kulüp Çalışmalarının Kulüp Danışmanları Görüşleri ile Değerlendirilmesi

Bu araştırma ile sosyal kulüplerin işleyişi konusunda öğretmen görüşlerini almak, bu etkinliklerin uygulanışındaki zayıf ve güçlü yönlere ilişkin öğretmenlerin algılarını ortaya çıkarmak ve sosyal kulüp çalışmalarının verimliliği adına öneriler sunmak amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik yaklaşımla gerçekleştirilen çalışmanın katılımcılarını Sakarya, Bursa, İzmit, İstanbul, Ankara ve Kütahya’da bulunan ortaöğretim okullarında görev yapan ve sosyal kulüplere danışmanlık eden 33 öğretmen oluşturmuştur. 18 sorudan oluşan görüşme sorularıyla veriler toplanmış ve analize tabi tutulmuştur. Analiz sonucunda öğretmenlerin kulüp seçimlerini genelde kendilerinin yaptığı, 2/3’sinin kulüp çalışmaları için plan yaptığı ancak bu planları uygulayamadıkları; yaklaşık 2/3’ünün de yeterli sayı ve kalitede kulüp etkinliği yapamadığı belirlenmiştir. Diğer taraftan öğretmenlerin, sosyal kulüplerin öğrencilere bilişsel, duyuşsal, sosyal, toplumsal, bireysel gelişim, kendini tanıma, psikomotor ve diğer alanlarda katkı sağladığını düşündüğü tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal kulüp, öğretmen algısı, etkililik, ortaöğretim

Evaluation of Social Clubs Studies in Turkey with Club Counselors' Views

The aim of this study was to capture the teachers' views on the functioning of social clubs, to reveal the teachers' perceptions of the weaknesses and strengths of the implementation of these activities and also to suggest the proposal for the efficiency of social club studies. The study was conducted as a phenomenological approach. The participants of the research included 33 teachers who work in secondary schools in Sakarya, Bursa, İzmit, İstanbul, Ankara, and Kütahya and advice on social clubs. The data were collected and analyzed with interview questions consisting of 18 questions. As a result of the analysis, it was found that teachers generally choose the clubs themselves, 2/3 of the teachers make a plan for study but do not implement those plans, about 2/3 of them could not conduct club activities in sufficient number and quality. Teachers, on the other hand, believe that social clubs help students in cognitive, affective, social, societal, individual development, self-knowledge, psychomotor, and other areas

Keywords:

Social club studies, out of school learning, secondary school, Turkish students,

PDF

___

Kaynaklar Aslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda eğitici kol çalışmalarında karşılaşılan sorunlar. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.) Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Ay, K. (2015). Öğrenci kulüp etkinliklerinin öğretim programında yer alan temel becerileri geliştirmedeki etkililik düzeyine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.) Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Akar, F., Nayir, K. F.(2015). Eğitim kurumlarındaki sosyal kulüplerin incelenmesi: uygulamada değişim ihtiyacı. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5 (2), 167-186.
Balcıoğlu, İ. (2013). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin sosyal etkinlik algıları (gaziantep/şahinbey ilçesi örneği).(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.) Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Barnett, A. L. (2007). “Winners” and “losers”: the effects of being allowed or denied entry into competitive extracurricular activities. Journal of Leisure Research. 39 (2). 316-344.
Bartkus, K. R., Nemalka, B., Nemalka, M. and Gardner, P. (2012). Clarifying the meaning of extracurricular activity: a literature review of definitions. American Journal Of Business Education, 5 (6), 693-704.
Bergin, D. A. (1996). Adolescents’ out of school learning strategies. The Journal of Experimental Education, 64 (4), 309-323.
Birtürk, H. (2015). Okullarda sosyal kulüplerin işlevselliği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.)Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Büküşoğlu, N., Bayturan A. F. (2005). Serbest zaman etkinliklerinin gençlerin psiko-sosyal durumlarına iliskin algısı üzerindeki rolü. Ege Tıp Dergisi, 44 (3) , 173 – 177.
Caldwell, L. L., Darling, N. (1999). Leisure context, parental control and resistance to peer presure as predictors of adolescent partying and substance use: an ecological perspective. Journal of Leisure Research, 31 (1), 57-77.
Dworkin, J. B., Larson, R., Hansen, D. (2003). Adolescents accounts of growth experiences in youth activities. Journal of Youth and Adolescence, 32(1), 17-26.
Eğitimi Araştırma Geliştirme Dairesi [EARGED] (2009). Ortaöğretim okulları öğrenci kulüp faaliyetlerine yönelik eğitim materyali ve donanım ihtiyacının değerlendirilmesi. Erişim adresi: https://www.meb.gov.tr/earged/earged/Ortaogretim_kulup_faaliyetleri.pdf
Eroğlu, E. (2008). İlköğretim okullarındaki sosyal kulüp çalışmalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri (Elmadağ İlçesi Örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.) Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Feldman-Farb, A., Matjasko, J. (2005). The role of school-based extracurricular activities in adolescent development: a comprehensive review and future directions. Review of Educational Research, 75 (2), 159-210.
Fredrics, J. A., Eccles, J. S. (2006). Extracurricular ınvolvement and adolescent adjustment: ımpact of duration, number of activities, and breadth of participation. Applied Developmental Science, 10 (3), 132-146. doi: 10.1207/s1532480xads1003_3
Göğebakan, M. (2016). Liselerde sosyal kulüp etkinliklerinin etkililiği. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi. )İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Gökyer, N., Zincirli, M. (2011). Kulüp çalışmalarının gerçekleşme düzeylerine ilişkin danışman öğretmen ve kulüp temsilcisi öğrencilerin algıları. E-Journal of New World Sciences Academy, 6 (2), 1836-1851.
Gömleksiz, M. N., Kılınç, H. H. (2015). Ortaokullarda sosyal kulüp etkinlikleri kapsamında yapılan toplum hizmeti çalışmalarına ilişkin öğretmenlerin görüşleri. Turkish Studies, 10 (3), 495-512.
Görkem, D. (2012). İlköğretim öğrencilerinin sosyal etkinliklere katılma durumlarının akademik başarılarına etkisi. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi.) Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gündoğdu, C., Karataş, Ö., Nacar, E. (2011). Ders dışı etkinliklerin uygulamalarında okul müdürlerinin sorunları. Journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 65-72.
Holland, A. & Andre, T. (1987) Participation in extracurricular activities in secondary school: What is known, what needs to be known?. Review of Educational Research, 57 (4), 437-466.
Howie, L. D., Lucaks, S., L., Pastor, P. N.,Reuben, C. A., Mendola, P. (2009). Participation in activities outside of school hours in relation to problem behavior and social skills in middle childhood. Journal of School Health, 80 (3),119-125.
John H. Holloway, J. H. (2002). Do students care about learning? extracurricular activities and student motivation. Educational Leadership, 60.
Karakaya, V. (2012). Yapılandırmacı yaklaşıma göre hazırlanan eğitsel ve sosyal kulüplerin amaçlarına ulaşma düzeyine ilişkin öğretmen görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi.) Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
Keçe, M. (2015). Sosyal kulüp aktivitelerinde yaşanan zorluklar: öğretmen görüşlerine dayalı nitel bir çalışma. Educational Sciences: Theory & Practice, 15 (5), 1333-1344.
Kocayiğit, A., Ekinci, N. (2020). Ortaöğretim okullarında uygulanan program dışı etkinliklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16 (29), 1810-1848.
Feldman, E. (2011). Positive effects of extra curricular activities on students. ESSAI, 9 (27), 83-87.
Mcneal, R. B. (1999). Participating in high school extracurricular activities: ınvestigating school effects. Social Science Quarterly, 80(2), 291-309.
Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama için Bir Rehber (S. Turan, Çev. Ed.;F, Koçak- Canbaz,& M. Öz, Çev.). Ankara: Nobel Yayınları
Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği (2017, 8 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 30090). Erişim adresi: https://ogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_06/14142206_yYnetmelik.pdf
Moriana, J. A., Alos, F.,Pino, M. J., Herruzo, J., Ruiz, R. (2006). Extra-curricular activities and academic performance in secondary students. Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 4 (1), 35-46.
Nelson, R. M. (1981). Out-of-School learning. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 54 (5), 232-237.
Nikki, L. W.. (2009). Impact of extracurricular activities on students (Doctota tezi,, Wisconsin-Stout Üniversitesi, Wisconsin). Erişim adresi: https://minds.wisconsin.edu/bitstream/handle/1793/43405/2009wilsonn.pdf?sequence=1
Özkaptan, E. (2007). Okullarda sosyal kulüp etkinliklerinin rekreasyonel açıdan değerlendirilmesi. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi.) Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Posner, J. G. (2004). Analyzing the curriculum. New York: The McGraw Hill Education Companies
Stearns, E., Glennie, E. J. (2010). Opportunities to participate: Extracurricular activities’ distribution across and academic correlates in high schools. Social Science Research, 39, 296- 309.
Şahan, G. (1995). İlköğretim okullarında eğitici çalışmaların değerlendirilmesi. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi.) Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tetik, V. (2008). Genel liselerde sosyal etkinliklerin uygulanmasında okul yöneticilerinin etkililiği. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi. )Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Valentine, J. C. ,Cooper, H., , Bettencourt, B. A & DuBois, D. L. (2002). Out-of-school activities and academic achievement: the mediating role of self-beliefs. Educational Psychologist, 37 (4), 245-256. Doi: 10.1207/S15326985EP3704_4
Vural, C. (2018). Öğretmen ve yöneticilerin sosyal kulüp çalışmalarına yönelik tutumları. (Yayınlamamış yüksek lisans tezi.) İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul