Pozitif Psikoterapi Denge Modeli Bağlamında Dengeli Yaşam Ölçeği ve Dengeli Yaşam Temel Becerileri Ölçeğinin Geliştirilmesi

Bu çalışmanın amacı, pozitif psikoterapi denge modeli bağlamında Dengeli Yaşam ve Dengeli Yaşam Temel Becerileri Ölçeklerini geliştirmek ve aralarındaki ilişkiyi yapısal bir modelle test etmektir. Çalışma grubunu Eskişehir’de bir kamu üniversitesinde öğrenim gören 190 kadın (% 75.7), 61 erkek (%24.3) olmak üzere 251 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Ölçeklerin yapı geçerliği için Açımlayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizleri yapılmış ve ölçüt geçerliklerini belirlemek amacıyla Yaşama Bağlılık Ölçeği kullanılmıştır. Faktör analizleri Dengeli Yaşam Ölçeğinin denge modeliyle uyumlu olarak dört boyutlu (beden, başarı, ilişki ve maneviyat) ve Dengeli Yaşam Temel Becerileri Ölçeğinin de tek boyutlu olduğunu göstermiştir. Dengeli Yaşam ve Dengeli Yaşam Temel Becerileri Ölçekleri arasında kurulan yapısal model iki ölçeğin birbiri ile yüksek düzeyde ilişkili olduğunu göstermiştir.   

Development of the Balanced Life Scale and the Balanced Life Basic Skills Scale in the Context of Positive Psychotherapy Balance Model

The aim of this study is to develop the Balanced Life and Balanced Life Basic Skills Scales in the context of the positive psychotherapy balance model and to test the relationship between these variables in a structural model. The study group consists of 251 university students; of who 190 were females (75.7%) and 61 were males (24.3%), who attend a public university in Eskişehir. For construct validity of the scales, explanatory and confirmatory factor analyzes were conducted and the Lifelong Commitment Scale was used to determine the criterion validity. Factor analysis showed that the Balanced Life Scale had four dimensions (body, achievement, relationship and spirituality) and Balanced Life Basic Skills Scale had one dimension. The structural model formed between the Balanced Life and Balanced Life Basic Skills Scales showed that the two scales were significantly correlated with each other.

___

  • Ersever, O. G. (2012). Pozitif Psikoterapi Yaklaşımına Göre Beş Basamakta Supervizyon Çalışması. III. PDR Uygulamaları Kongresi. Ankara, Türkiye.
  • Eryılmaz, A. (2010). Yeniden Gözden Geçirme: Pozitif Psikoterapi ve Gelişimsel Rehberlik Bağlamında Ergenler İçin Amaçları Genişletme Programı. Aile ve Toplum Dergisi, 20, 53- 65.
  • Eryılmaz, A. (2011). Pozitif Psikoterapi ve Gelişimsel Rehberlik Bağlamında Ergenler İçin Bütçe Yönetme Konusunda Sınıf Rehberliği Programı. International Journal of Educational Science, 1, 1-17.
  • Eryılmaz, A. (2012a). Pozitif Psikoterapi Bağlamında Geliştirilen Ergenler İçin Amaçları Genişletme Grup Rehberliği Programının Etkililiğinin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37, 164, 3-19
  • Eryılmaz, A. (2012b). Pozitif Psikoterapi Bağlamında Yaşam Amaçları Belirleme Ölçeğinin Üniversite Öğrencileri Üzerinde Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Klinik Psikiyatri, 15, 166-174.
  • Eryılmaz, A. (2015). Pozitif Grup Psikoterapisinin Etkililiğinin İncelenmesi: Bir Ön Çalışma. Kesit Akademi Dergisi, 1 (2), 12-24.
  • Kline R B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: Guilford Press.
  • Muddock, N. L. (2014). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuramları Olgu Sunumu Yaklaşımıyla (Çev.Ed: Füsun Akkoyun), Nobel Yayınları: Ankara.
  • Peseschkian, N. (1998). Doğu Hikâyeleriyle Psikoterapi. (Çev. H. Fışıloğlu). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Peseschkian, N. (2002a). Günlük Yaşamın Psikoterapisi (Çev. H. Fışıloğlu). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Peseschkian, N. (2002b). Pozitif Aile Terapisi (Çev. M. Naim). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Sarı, T. (2013). Using Five Stages of Positive Psychotherapy to Deal With Anger Among Children. 35. European Congress of School Psychology Association, Porto, Portugal.
  • Sarı, T., Eryılmaz A ve Varlıklı-Öztürk, G. (2010). Adaption of Wiesbaden Inventory of Positive Psychotherapy to Turkish Culture. Oral Presentation. 5th World Congress on Positive Psychotherapy, 9-12 Oct, İstanbul, Turkey.Scheier M. F., Wrosch C., Baum A., Cohen S., Martire L. M., Matthews K. A., Schulz R ve Zdaniuk B. (2006). The Life Engagement Test: Assessing Purpose İn Life. Journal of Behavioral Medicine, 29 (3), 291-298.
  • Uğur E ve Akın A. (2015). Yaşam Bağlılığı Ölçeği Türkçe Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (2), 424-432.
Sakarya University Journal of Education-Cover
  • ISSN: 2146-7455
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

Öğretmenlerin Mesleki Özgürlüğe İlişkin Metaforik Algıları

Ejder GÜVEN, Asiye TOKER GÖKÇE

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi ve Stres Algılarının İncelenmesi

Kaya YILDIZ

Fen Bilgisi Öğretmenliği Lisans Öğrencilerinin Açık Uçlu Deneylere İlişkin Görüşleri: Deney Günlükleri

Özlem ERYILMAZ MUŞTU, Hülya ERTAŞ KILIÇ, Ahmet İlhan ŞEN

Sınıf Öğretmeni Adayları ile Fen ve Teknoloji Laboratuvarı Uygulamaları Dersinde Yapılandırmacı Mikro-Öğretim Uygulamaları: Karma Bir Çalışma

Alper DURUKAN, Hüseyin ARTUN, Hasan BAKIRCI

Türkiye’de Etkili Okul Araştırmaları: Ampirik Araştırmaların Analizi

Mahmut POLATCAN, Ramazan CANSOY

Sınıf Öğretmenlerinin Yaratıcılığı Destekleyici Davranışlarının İncelenmesi

Gülşah BATDAL KARADUMAN, Cavide ÇİFTÇİ

İşbirliğine Dayalı Öğrenme ve Öğrenme Amaçlı Mektup Yazma Aktivitesinin Öğretmen Adaylarının Kuvvet ve Hareket Konusunda Akademik Başarılarına ve Tutumlarına Etkisi

İkramettin DAŞDEMİR

Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının Teknolojiyi Öğrenme - Öğretme Sürecine Entegrasyonu

Esra KELEŞ, Ebru TURAN GÜNTEPE

Üniversite Öğrencilerinin Üniversite Yaşamına Uyum ile Benlik Ayrımlaşması Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abdullah MERT, Pınar ÇETİNER

İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Örüntülere İlişkin Problem Tasarlama Durumları

Emine Nur ÜNVEREN BİLGİÇ, Büşra ÇAYLAN