Recep ÖZ, Mehmet YAZICI, Murat Tolga KAYALAR, Yasemin ÇAKMAK YILDIZHAN

Öğretmen Adaylarının Rekreasyonel Faaliyetlere Katılımlarına Engel Oluşturabilecek Unsurların İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı öğretmen aday adaylarının rekreasyon engellerinin seçilmiş bazı değişkenlere göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda 2018-2019 akademik yılında Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Eğitim Fakültesinin iki farklı öğretmen yetiştirme programına kayıtlı olan 178 öğretmen adayı gönüllü olarak yer almıştır. Katılımcıların 108’i erkek, 70’i ise kadın öğrencilerden oluşmaktadır. Çalışma kapsamında Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Programına kayıtlı 94, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programına kayıtlı 84 öğrenci bulunmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Alexandris ve Carroll (1997) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Gürbüz ve Karaküçük (2007) tarafından yapılan ve daha sonra Gürbüz vd. (2012) tarafından revize edilen “Boş Zaman Engelleri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sorularını cevaplandırmak için bağımsız örnek t-testi ile tek yönlü ANOVA testi kullanılmıştır. Tek yönlü ANOVA testi sonuçlarına göre anlamlı fark bulunan durumlarda farkın kaynaklarını tespit etmek için Tukey testinden yararlanılmıştır. Sonuç olarak; Katılımcıların cinsiyete, sınıf düzeyi ve ilgilenilen spor dalı değişkenine göre BZEÖ alt boyutlarına ilişkin ortalamalar arasında anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. Katılımcıların bölüm değişkenine göre ise BZEÖ ’nün arkadaş ve zaman boyutlarına ilişkin puan ortalamaları arasındaki farkın anlamlı olduğu görülmüştür(p<0.05). Akademik başarı değişkenine göre BZEÖ ’nün arkadaş boyutuna ilişkin puan ortalamaları arasındaki farkın anlamlı olduğu görülmüştür. Ayrıca katılımcıların ilgilenilen spor dalı değişkenine göre BZEÖ ’nün Bilgi boyutuna ilişkin puan ortalamaları arasında anlamlı fark tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen Eğitimi, Rekreasyon, Rekreasyon Engelleri

Examining The Factors That May Restrict Teacher Candidates To Access Recreational Activities

The purpose of the present study is to investigate the recreation obstacles of teacher candidates in terms of different variables. A total of 178 teacher candidates (male: 108, female:70) from Faculty of Education at Erzincan Binali Yıldırım University voluntarily took part in the present study to meet this purpose in 2018. 94 of the participants were from the department of computer education and instructional technology, and the rest of them was from the department of psychological counseling and guidance. The instrument named “Leisure Time Obstacle Scale” was used during the study, which was developed by Alexandris and Carroll (1997), adopted to Turkish context by Gürbüz and Karaküçük (2007), and revised by Gürbüz et al., (2007). Independent sample t-test and One-way ANOVA tests were used to answer the research questions. Tukey test was employed as a posthoc analysis to figure out the differences among the categories. Consequently, a nonsignificant result was observed for the subfactors of LTOS depending on the variables including gender, class level, and the sports branch being interested. However, a significant difference was found at the friend and time subfactors of the LTOS in terms of department category (p<.05). Furthermore, a significant difference was also observed at friend subfactor of LTOS for achievement level. Finally, a significant difference was also detected from the analysis results for the information subfactor of LTOS in terms of sports branch being interested.

Keywords:

Teacher Training, Recreation, Recreation Barriers,

PDF

___

Akatay, A. (2006). Örgütlerde Zaman Yönetimi, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 281–299.
Akkaya, S. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Popüler Kültür Etkinlikleri Ve Boş Zaman Alışkanlıkları, Yüksek lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Alexandris, K., Carroll, B. (1997). Demographic Differences in the Perception of Constrains on Recreational Sport Participation: Results From a Study in Greece, Leisure Studies, 16, 107–125.
Alexandris, K., Carroll, B. (1999). Constrains on Recreational Sport Participation in Adults in Greece: Implications for Providing and Managing Sport Services, Journal of Sport Management, 13(4).
Arslan, S. (1996). Yüksek Öğretim Kredi ve Yurtlar Kurumu’na Bağlı Yurtlarda Kalan Bayan Öğrencilerin Rekreasyon (Boş Zaman Değerlendirme) Sorunları Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Ayhan, C., Eskiler, E., & Soyer, F. (2017). Aktif Sporcuların Rekreatif Etkinliklere Katılımlarına Engel Oluşturabilecek Faktörlerin Yaşam Tatmini ve Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi, Erpa Int. Congresses on Education, Hungary, 164-175.
Bahar, H. H. (2008)."Cinsiyet Ve Branşa Göre Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinlikleri (Erzincan Eğitim Fakültesi Örneği)". Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 10 / 2 (Nisan 2012): 117-140.
Can, S. (2010). Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Öğrenci Ailelerinin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılım Biçimlerinin Belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi,18(3), 861-870
Crawford, D., Jackson, E., Godbey, G. (1991). A Hierarchical Model of Leisure Constrains, Leisure Studies, 9, 119–127.
Demir, C., Demir, D. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler ile Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36–48.
Demirel, M., & Harmandar, D. (2009). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel etkinliklere katılımlarında engel oluşturabilecek faktörlerin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 838-846.
Emir, E., Öncü, E., & Gürbüz, B. (2012). Rekreatif Etkinliklere Katılımın Önündeki Engellerin Belirlenmesi: Üniversite Öğrencileri Örneği Examination of Constraints to Leisure Activities in Turkish University Students. Journal of Human Sciences, 14(4), 3895-3904.
Erdem, R., (1999), Yöneticiler İçin Zaman Yönetimi, Modern Hastane Yönetimi, Sayı:3(7), Sayfa: 26-31.
Erdem, R., Pirinçci, E., Dikmetaş, E., (2005), Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Davranışları ve Bu Davranışların Akademik Başarı ile İlişkisi, Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:14, Sayfa:67-177.
Ertüzün, E. (2016). Sağlık Perspektifinden Rekreasyon ve Esenlik (Wellness). (Rekreasyon Bilimi içinde, Ed. Suat Karaküçük), 545-590. Gazi Kitabevi, Ankara.
Gürbüz, B., Karaküçük, S., Sarol, H. (2010). Examination of Perception of Constraints on Recreational Activities Participitation: Results From A Study in Ankara, 11. International Sport Sciences Congress, 10-12 November, Antalya, 340-343.
Gürbüz, B., Öncü, E. ve Emir, E. (2012). Boş Zaman Engelleri Ölçeği: Yapı Geçerliğinin Test Edilmesi. 12. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Gratton C., Tice A.(1989).Sport Participation and Health. Leisure Studies, 8,77-92, 1989.
Hacıoğlu, N., Gökdeniz A, Dinç Y. (2009) Boş Zaman Ve Rekreasyon Yönetimi Kitabı, Ankara Detay Yayıncılık S-17.
Kaba, C.İ. (2009). Türkiye’ deki Üniversitelerde Kampüs Rekreasyonunun Mevcut Durumu ve Kampus Rekreasyon Modellemesi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
Karaküçük, S. (2014). Rekreasyon: boş zamanları değerlendirme. (Geliştirilmiş 7. Baskı) Ankara: Gazi Kitabevi.
Karaküçük, S., Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme, Gazi Kitabevi, Ankara.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Lengkeek J.(1993). Collective and Private Interest in Recreation-the Dutch Case. Leisure Studies, 12, 7-32 The Netherlands, 1993.
Ozankaya, Ö. (1995). Toplumbilim Terimleri Sözlüğü. 4.Basim, Cem Yayınevi, Ankara.
Özşaker, M. (2012). Gençlerin Serbest Zaman Aktivitelerine Katılamama Nedenleri Üzerine Bir İnceleme, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 14 (1), 126-131.
Roberts K. (2006). Leisure in contemporary society (2. baskı) Wallingford, UK: Cabi.
Roberts K., York C.S., Brodie D.A.(1988). Participant Sport in the Commercial Sector. Leisure Studies, 7, 145-157.
Roberts K., Brodie D.A.(1992). Inner-City Sport: Who Plays and What are the Benefits? Culemborg, Giordano Bruno.
Roberts K.(1992). Disintegration of Sport. In Williams T., Almond L., Sparkes A., (eds): Sport and Physical Activity, London, Spon.
Şahin, H.(1997). Sporcuların Performans Sporunu bıraktıktan Sonraki Yaşamlarında Boş Zaman Değerlendirme İlgilerinin Araştırılması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Tekin A., Ramazanoğlu F., Tekin G.(2004). Fiziksel Egzersiz İçeren Serbest Zaman Aktiviteleri ve Stres İlişkisi. Sporda Sosyal Alanlar Seçme Konular 1 (Ed: Ramazanoğlu F.), s.86-87, Bıçaklar Kitabevi.
Tel M., Öcalan M., Yaman M.(2000). Taekwondocuların Bu Sporu Tercih Etme Nedenleri ve Sosyo-Ekonomik Durumları, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:3, Sayı:3.
Tezcan M. (1994). Boş Zamanları Değerlendirme Sosyolojisi. Ankara: Atilla Kitabevi.
Tinsley, H.E.A., Tinsley,D. J.(1986). A theory of the attributes, benefits, and causes of leisure experience. Leisure Sciences. 8: 1-45.
Ustun, U.D., Kalkavan, A, Demirel, M. (2013). Investigating Free Time Motivation Scores of Physical Education and Faculty of Education Students According to Different Variables, The Online Journal of Recreation and Sport, 2(1).
Yaman, M., Arslan, S. (2009). Çocuk ve Gençlik Suçlarının Önlenmesinde Rekreatif Sporlar, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 445-459.
Zorba, E. (2015). Herkes İçin Yaşam Boyu Spor. Fırat Yayıncılık, Ankara. 23,24.
Zorba E., Bakır M.(2004).Serbest Zaman Kavramı. Sporda Sosyal Alanlar Seçme Konular 1 (Ed: Ramazanoğlu F.), s106, Bıçaklar Kitabevi.