İlkokul 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Kanıt Temelli Öğrenmenin Etkililiğinin İncelenmesi

Bu araştırma ilkokul 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde kanıt temelli öğrenmenin etkililiğinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim öğretim yılında Sakarya ilinin Akyazı ilçesinde öğrenim gören 9’u (%53) kız, 8’i (%47) erkek olmak üzere toplam 17 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde uygun örnekleme yönteminden yararlanılmıştır. Nitel araştırma yaklaşımı benimsenerek gerçekleştirilen araştırmanın verileri doküman incelemesi yoluyla elde edilmiştir. Eylem araştırmasında yararlanılacak etkinlikler araştırmacılar tarafından geliştirilmiş ve iki alan uzmanın görüşüne sunulmuştur. Uzmanlardan gelen görüş ve öneriler doğrultusunda etkinliklere son şekli verilmiş ve dört haftalık uygulamaya geçilmiştir. Araştırmanın verileri içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin tamamına yakınının sosyal bilgiler dersinin kanıt temelli olarak işlenmesini beğendikleri, çok azının kanıt temelli öğrenmeye karşı olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin olağanüstü durumlarda yardıma ihtiyacı bulunan insanlara ihtiyaç duydukları malzemelerin “yardım kuruluşları”, “resmi kurumlar” ve “bireysel imkânlar” aracılığıyla toplanabileceğini ifade etmişlerdir. Ayrıca öğrenciler toplumsal olayları çözmede resmi kurum, kuruluş ya da sivil toplum örgütlerinin bir amaç etrafında toplandıklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

İlkokul, Kanıt temelli öğrenme, sosyal bilgiler

Investigation of the Effect of Evidence Based Learning in Primary School 4th Grade Social Studies Lesson

This research was conducted to examine the effectiveness of evidence based learning in the 4th grade social studies class at primary school. The research group of the study group consists of 17 primary school students in total, 17 of which are girls (53%) and 8 (47%) boys in Akyazı district of Sakarya in the academic year of 2015-2016. Appropriate sampling method was used in determining the study group. The qualitative research approach has been adopted and the data of the research has been obtained through a document review. The activities to be used in the action research were developed by researchers and presented to two field experts. In line with the opinions and suggestions from the experts, the activities were given the final form and the application for four weeks was passed. The data of the study were analyzed by content analysis. As a result of the research, it was found that very few of the fourth grade primary school students liked the social studies lessons to be evidence-based, and that very few were against evidence-based learning. Students in need of help in extraordinary situations have indicated that the materials they need can be collected through "aid agencies", "official institutions" and "individual facilities". In addition, students have reported that formal institutions, organizations or non-governmental organizations have gathered around an objective in solving social events.

Keywords:

Primary school, evidence based learning, social studies lesson,

PDF

___

Acar, H. (2013). Ortaöğretim coğrafya kitaplarında kanıt kullanma becerisinin incelenmesi ve öğrencinin akademik başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Alabaş, R. (2007). İlköğretim 6. Sınıf sosyal Bilgiler Dersinde Kanıt Temelli Öğrenme Modeli: Bir Eylem Araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Altıkulaç, A. ve Gökkaya, A. K. (2014). Tarih Öğretiminde Hatıratların Kullanımının Tarihsel Empati Becerisine Etkisi. Turkish Studies, 9(1), 21-35. doi: 10.7827/TurkishStudies.6504.
Balkaya, A. (2002). İlköğretim sosyal bilgiler dersi tarih konularının öğretiminde tarihsel kanıtların etkililiği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Cooper, H. ve Dilek, D. (2004). ‘Children’s thinking in history: Analysis of a history lesson taught to 11year olds at Ihsan Sungu School. International Journal of Historical Learning, Teaching and Research, 4 (2), 56-65.
Dilek, D. ve Yapıcı, G. (2008). Tarih Öğretmen Adaylarının Kaynaklarla Çalışmada Karşılaştıkları Güçlükler ve Romantik Tarih Anlayışı: Sınav Kâğıtları Üzerine Bir Analiz. M. Safran ve D. Dilek (Ed.). 21. Yüzyılda Kimlik, Vatandaşlık ve Tarih Eğitimi (s. 330-344), İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
Doğan, Y. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde tarihsel yazılı kanıtların kullanımı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Doğan, N. (2008). İlköğretim 8. Sınıf Türkiye Cumhuriyeti inkılâp tarihi ve Atatürkçülük dersinin öğretiminde tarihsel kanıt kullanımının etkililiği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Dönmez, C. ve Altıkulaç, A. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının ortaokul Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi konularının öğretiminde tarihsel kaynakların kullanımına yönelik görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 923-942.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gelbach, H. (2004). A new perspective taking: A study of social perspective taking and its association with conflict resolution. United States: Proquest Information and Learning Company.
Işık, H. (2008). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersi tarih konularının öğretiminde kanıt temelli öğrenme modeli: Bir eylem araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Jadallah, E. (2000). Constructivist learning experiences for social studies education. The Social Studies, 91(5), 221-225. doi: 10.1080/00377990009602469
Kabapınar, Y. (1999). Geleneksel ve çağdaş tarih öğretmeni: Türkiye ve İngiltere örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayı, 11, 246-254.
Keser, Ö. F. (2003). Fizik eğitimine yönelik bütünleştirici bir öğrenme ortamı tasarımı ve uygulaması. Yayımlanmamış doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
Mutluer, C. (2013). Sosyal bilgiler programlarında yer alan beceriler hakkında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşleri. Turkish Studies, 7(8), 355-362. DOI:10.7827/TurkishStudies.5236
Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 74, 49-52.
Strauss, A., & Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research: techniques and procedures for developing grounded theory (2rd Ed.). London: Sage.
Tangülü, Z. ve Çıdacı, T. (2016). Sosyal bilgiler dersi tarih konularının öğretiminde birinci elden kaynakların kullanımı. Sosyal Bilimler Dergsi, 6(11), 253-273.
Yanpar, T. (2009). Etkili ve anlamlı öğrenme için kuramsal yaklaşımlar ve yapılandırmacılık. C. Öztürk (Ed.). Sosyal Bilgiler Öğretimi Demokratik Vatandaşlık Eğitimi içinde (s.51-76). Ankara: Pegem Akademi.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.