İŞ BİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENMENİN LİNEER CEBİR I DERSİNDE AKADEMİK BAŞARI ÜZERİNDE ETKİSİ (YÜZÜNCÜ YIL ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Bu araştırmanın amacı, üniversitelerde lisans düzeyinde matematik ve fen ağırlıklı programlarda okutulan Lineer Cebir I dersinin öğretiminde iş birliğine dayalı öğrenmenin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubunun akademik başarıları arasında anlamlı farklılıkların olup olmadığını belirlemektir. Araştırma 2006–2007 öğretim yılı güz döneminde, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü Matematik Öğretmenliği Ana Bilim Dalı 2. sınıf öğrencileri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bir dönemlik uygulama sonunda belirtilen yöntemlerin lineer cebir öğretiminde akademik başarı üzerindeki etkisinin anlamlı olup olmadığını belirlemek için ilişkisiz örneklemler t-testi istatistiğinden yararlanılmıştır. Yapılan t-testi sonucunda iş birliğine dayalı öğrenim yöntemlerinin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin akademik başarıları ile geleneksel öğrenme yöntemlerinin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarıları arasında deney grubunun lehinde anlamlı düzeyde farklılığın olduğu görülmüştür. Bu sonuç iş birliğine dayalı öğrenim yönteminin, lineer cebir öğretiminde geleneksel öğretim yöntemine göre akademik başarıyı arttırmada daha etkili olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

İş Birliğine Dayalı Öğrenme, Lineer Cebir Öğretimi, Öğrenci

THE EFFECT OF COOPERATIVE LEARNING ON ACADEMIC ACHIEVEMENT IN LINEAR ALGEBRA I (YUZUNCU YIL UNIVERSITY SAMPLE)

The aim of this study is to determine whether there exist significant differences between the achievement of experimental group using cooperative learning methods and that of control group using traditional teaching method in Linear Algebra I Course taught in mathematics and science curricula at universities. The research has been carried out on the students taking linear algebra I, at the Department of Primary School, Faculty of Education of Yüzüncü Yıl University in 2006-2007 fall semesters. At the end of the semester, Independent sample t-test was used in order to see whether or not the effect of the applied methods is significant on the academic achievements in linear algebra. Results of the study show that there is a significant difference in favor of the experimental group between the achievements of the experimental group used cooperative learning method and the achievement of the control group used traditional learning method. So we can say that Cooperative Learning Method is more effective than traditional learning method at increasing academic achievement in linear algebra

Keywords:

Cooperative Learning Methods Teaching Linear Algebra, Student Teams-Achievement Division (STAD), Academic Achievement,

PDF

___

AÇIKGÖZ, K. Ü. (1992). Etkili Öğrenme ve Öğretme. Eğitim Dünyası Yayınları. İzmir.
ARONSON, E. & PATNOE, S. (1997). The jigsaw classroom: Building cooperation in the classroom. Longman, New York.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2001). Deneysel Desenler. PegemA Yayıncılık. Ankara.
DORIER, J. -L. (2002). “Teaching Linear Algebra at University”. International Congress of Mathematicians, Vol. III, p. 875-884.
GELEN, İ. (2001). “Kubaşık Öğrenme Tekniklerinden Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri ve Birleştirme II Tekniğinin 4. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Bilgiler Dersindeki Akademik Başarıya Etkisinin Karşılaştırılması”. Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı:5, s. 61-70.
GÖMLEKSİZ, M. (1993). “Kubaşık Öğrenme Yöntemi İle Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GÖMLEKSİZ, M. & YILDIRIM, F. (1997). “Kubaşık Öğrenme Yönteminin Türk Dili Dersine İlişkin Tutumlar ve Akademik Başarı Üzerindeki Etkisi”. Çukurova Üniv. Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:2, Sayı:15, s. 118-129.
HENLEY, J. (2003). An Overview of Cooperative Learning: http://tiger. coe. missouri. edu/~vlib/Joan’s. stuff/Joan’s. Page. html. (Erişim Tarihi: 8/10/2007).
İFLAZOĞLU, A. (1999). “Küme Destekli Bireyselleştirme Tekniğinin Temel Eğitim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarısı ve Matematiğe İlişkin Tutumları Üzerindeki Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
JOHNSON, D. W. & JOHNSON, R. T. (2000). “How can we put cooperative learning into practice”. The Science Teacher, Sayı: 67, (2), s. 39-45.
JOHNSON, D. W. & JOHNSON, R. T. (2002). An Overview of Cooperative Learning. www. clcrc. com/pages/overviewpaper. html. (Erişim Tarihi: 9/11/2007).
JOHNSON, D. W. ; JOHNSON, R. T. & SMİTH, K. A. (1998). “Maximizing interaction through cooperative learning”. ASEEPrism, 7, s. 24-34.
KARAOĞLU, İ. B. (1998). “Geleneksel Öğretim Yöntemleri İle İşbirlikçi Öğrenmenin Öğrenci Başarısı, Hatırda Tutma ve Sınıf Yönetimi Üzerindeki Etkisi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KARASAR, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayınları. Ankara.
ORAL, B. (2000). “Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikçi Öğrenme İle Küme Çalışması Yöntemlerinin Öğrencilerin Erişileri, Derse Yönelik Tutumları ve Öğrenilenlerin Kalıcılığı Üzerindeki Etkileri”. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:2, Sayı:19, s. 43-49.
ÖNER, S. (1999). “İlköğretim Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Kubaşık Öğrenme Yönteminin Eleştirisel Düşünme ve Akademik Başarıya Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÖZDEN, H. (1996). “Tam Öğrenmeye Dayalı İşbirlikli Öğrenme Modelinin Etkililiği”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÖZKAL, N. (2000). “İşbirlikçi Öğrenmenin Sosyal Bilimlere İlişkin Benlik Kavramı Tutumlar ve Akademik Başarı Üzerindeki Etkileri. ” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
PUTNAM, W. J. (1993). Cooperative Learning and Strategies for Inclusion. Paul H. Brookes Publishing Co. Baltimore.
SARITAŞ, E. (1999). “İlköğretim I. Devrede İşbirlikçi Öğrenim Yöntemi İle Geleneksel Öğrenim Yöntemlerinin Başarılı ve Başarısız Öğrenciler Üzerindeki Etkisi”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 6, s. 87-93.
SENEMOĞLU, N. (1997). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ertem Matbaacılık. Ankara.
SEZER, A. & TOKCAN, H. (2003). “İşbirliğine Dayalı Öğrenmenin Coğrafya dersinde Akademik Başarı Üzerine Etkisi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 23, Sayı 3, s. 227-242.
SLAVIN, R. E. (1990). Cooperative learning: Theory, research and practice. Allyn & Bacon. Boston.
UHLIG, F. (2003). “A new unified, balanced and conceptual approach to teaching linear algebra”. Linear Algebra and Its Applications, Sayı: 361, s. 147- 159.
YILMAZ, A. (2001). “İşbirliğine Dayalı Öğrenme: Etkili Ancak İhmal Edilen ya da Yanlış Kullanılan Bir Metot”. Millî Eğitim Dergisi, Sayı: 150, s. 46-50.