Akut Gastroenteritli Hastalarda Rotavirüs ve Adenovirüs Sıklığının Araştırılması; Sakarya

Amaç Gastroenteritler çocuklarda ölümle sonuçlanan enfeksiyon hastalıkları arasında dünya genelinde üçüncü sıradadır ve yılda yaklaşık 527.000 çocuğun ölümüne neden olmaktadır. Viral gastroenterit etkenlerinden rotavirüs ve enterik adenovirüsler, çocuklarda akut gastroenteritlerin en sık görülen etkenleridir. Dışkı örneklerinde viral antijen analizi tanı açısından önemlidir. Bu çalışmada, gastroenterit ön tanılı hastaların dışkı örneklerinde rotavirüs ve adenovirüs antijenlerinin görülme sıklığını incelenmiştir. Ayrıca bu etkenlerin cinsiyete, yaşa ve mevsimlere göre dağılımı da değerlendirilmiştir.Gereç ve Yöntemler Çalışmamızda, rotavirüs araştırmak amacı ile 10.139, adenovirüs araştırmak amacı ile 10.182 dışkı örneği incelemeye alınmıştır. Haziran 2017-Mayıs 2018 tarihleri arasında akut gastroenterit ön tanısı ile laboratuarımıza gönderilen örneklere ait laboratuvar kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Viral enfeksiyon etkenlerinden rotavirüs ve adenovirüs pozitifliği immünokromatografik yöntem (RIDA®QUICK Rotavirus/Adenovirus combi, R-Biopharm, Almanya) kullanılarak araştırılmıştır. Rotavirüs ve adenovirüs sıklığının hastaların cinsiyetlerine, yaşlarına ve örneklerin gönderildiği mevsimlere göre dağılımı istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular Araştırılan örneklerin 1427’sinde (%14,1) rotavirüs, 773’ünde (%7,6) adenovirüs antijeni tespit edilmiştir. Rotavirüs antijeni erkek hastaların %13,8’inde, kadınların %14,4’ünde pozitif olarak saptanmış olup, cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p=0,44). Rotavirüs antijeni pozitif bulunan olguların 1187’si (%83,1) 0-5 yaş grubu hastalardan oluşurken, antijen pozitifliği en çok yaş aralığı 13-24 ay (%19.1) arasında bulunan çocuklarda saptanmıştır. Mevsim olarak en sık kış aylarında (%9,6) tespit edilmiştir. Adenovirüs antijeni pozitifliği en yüksek yaş grubu 0-12 ay (%10,2) yaş grubu olmuştur. Diğer gruplarla kıyaslandığında da anlamlı seviyede yüksek oranda bulunmuştur. (p<0,05). Adenovirüs antijenleri saptanması ile cinsiyet arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. (p=0,836) Sonuç Bölgemizde rotavirüs ve enterik adenovirüs özellikle çocukluk çağı gastroenteritleri arasında önemli bir halk sağlığı sorunu oluşturmaktadır. Çalışmamız sonucunda elde edilen verilere göre viral etkenlerin de mutlaka araştırılması gerekmektedir. Rotavirüs ve adenovirüs enfeksiyonlarının korunma ve kontrolünde bu enfeksiyonların duyarlı ve spesifik laboratuar testleriyle erken tespiti faydalı olacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Akut gastoenterit, adenovirüs, rotavirüs

Investigation of the Frequency of Rotavirus and Adenovirus in Patients with Acute Gastroenteritis; Sakarya

Objective Among infectious diseases worldwide, gastroenteritis is the third leading cause of death which brings about 527,000 losses of life among children annually. Rotavirus and enteric adenoviruses are the most common agents of acute gastroenteritis in children. Analysis of viral antigens in stool samples is important for diagnosis. In this study we investigated to find out the frequency of rotavirus and adenovirus in stool samples from patients with gastroenteritis. We also evaluated the distribution of rotavirus and adenovirus according to gender, age and the season. Materials and MethodsIn our study, 10.139 stool samples were investigated for the presence of rotavirus and 10.182 stool samples for the presence of adenovirus. The samples were obtained from patients with acute gastroenteritis between June 2017-May 2018 were investigated retrospectively. The presence of rotavirus and adenovirus was investigated with immunochromatographic method (RIDA®QUICK Rotavirus/Adenovirus combi, R-Biopharm AG, Germany). The distribution of rotavirus and adenovirus frequency was evaluated according to gender, age and the season. Results Rotavirus antigen was detected in 1427 (%14,1) and adenovirus antigen in 773 (%7,6) of the investigated samples. Rotavirus antigen was determined in %13,8 of the male and %14,4 of the female patients. As a result of the statistical analysis a significant difference was not found between genders (p=0,44). 1187 of the rotavirus antigen positive cases (%83,1) were in the 0-5 years age group and antigen positivity (19.1%) was determined mostly in children between 13-24 months of age. The most common season was determined as winter (9,6%). Adenovirus antigen positivity (10,2%) was determined mostly in children between 0-12 months of age. Incremental rate was found statistically significant comparing with the other age groups (p <0,05). No statistically significant relationship was determined between the presence of adenovirus antigen and gender (p=0,836)Conclusion Rotavirus and enteric adenoviruses cause important public health problems in terms of acute gastroenteritis in children in our region. The data obtained in this study showed that viral agents should be investigated in patients with acute gastroenteritis. Early detection using sensitive and specific laboratory methods will be useful for prevention and control of rotavirus and adenovirus infections.

Keywords:

Acute gastroenteritis, adenovirus, rotavirus,

PDF

___

Kaynaklar1. Akan H, Izbirak G, Gürol Y, Sarikaya S, Gündüz TS, Yilmaz G, et al. Rotavirus and adenovirus frequency among patients with acute gastroenteritis and their relationship to clinical parameters: A retrospective study in Turkey. Asia Pac Fam Med 2009;8:8.2. Akıncı N, Ercan TE, Yalman N, Eren A, Severge B, Ercan G. Akut gastroenteritli çocuklarda adenovirüs ve rotavirüs. Çocuk Enfeks Derg 2007;1:98-101.3.Carroll KC, Butel J, Morse S. Jawetz Melnick & Adelbergs Medical Microbiology. 27th ed. New York: McGraw-Hill Professional, 2015.4. Tate JE, Burton AH, Boschi-Pinto C, Steele AD, Duque J, Parashar UD. WHO-Coordinated Global Rotavirus Surveillance Network. 2008 estimate of worldwide rotavirus-associated mortality in children younger than 5 years before the introduction of universal rotavirus vaccination programmes: A systematic review and meta-analysis. Lancet Infect Dis 2012;12:136–141.5. Parashar UD, Hummelman EG, Bresee JS, Miller MA, Glass RI. Global illness and deaths caused by rotavirus disease in children. Emerg Infect Dis 2003;9:565–572. 6.Kapikian AZ, Chanock RM, Hoshino Y. Rotaviruses. In: Knipe DM,Howley PM (eds.), Field’s Virology. 4 th ed. Philadelphia: Lipincott Williams and Wilkins; 2001:1787-1833. 7. Bass DM. Rotavirus and other agents of viral gastroenteritis. In: Behrman RE, Kliegman EM, Jenson HB (eds.), Nelson Textbook of Pediatrics. 17 th ed. WB Saunders; 2004. p1081-1083. 8. Kim J, Kim HS, Kim HS, Kim JS, Song W, Lee KM. Evaluation of an immunochromatographic assay for the rapid and simultaneous detection of rotavirus and adenovi¬rus in stool samples. Ann Lab Med 2014;34:216-222.9. Malek MA, Teleb N, Abu-Elyazeed R, Riddle MS, El Sherif M, Steele AD, et al. The epidemiology of rotavirus diarrhea in countries in the Eastern Mediterranean Region. J Infect Dis 2010;202:S12–22. 10. Podkolzin A, Fenske E, Abramycheva NY, Shipulin G, Sagalova O, Mazepa V, et al. Hospital-based surveillance of rotavirus and other viral agents of diarrhea in children and adults in Russia, 2005–2007. J Infect Dis 2009;200:S228–33. 11. Khoury H, Ogilvie I, El Khoury AC, Duan Y, Goetghebeur MM. Burden of rotavirus gastroenteritis in the Middle Eastern and North African pediatric population. BMC Infect Dis 2011;11:9. 12. Mwenda JM, Ntoto KM, Abebe A, Enweronu-Laryea C, Amina I, Mchomvu J, et al. Burden and epidemiology of rotavirus diarrhea in selected African countries: Preliminary results from the African Rotavirus Surveillance Network. J Infect Dis 2010;202:S5–S11. 13. Centers for Disease Control & Prevention (CDC). Rotavirus Surveillance — Worldwide, 2009. Morbidity and Mortality Weekly Report 2011;60:514-516.14. Monavari SHR, Hadifar S, Mostafaei S, Miri A, Keshavarz M, Babaei F, et al. Epidemiology of Rotavirus in the Iranian Children: A Systematic Review and Meta-analysis. J Glob Infect Dis 2017;9:66–72. 15.Gültepe B, Yaman G, Çıkman A, Güdücüoğlu H. Çocukluk yaş grubu gastroenteritlerde rotavirus ve adenovirus sıklığı. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2012;42:16-20.16. Balkan ÇE, Çelebi D, Çelebi Ö, Altoparlak Ü. Erzurum’da 0-5 yaş arası çocuklarda rotavirus ve adenovirus sıklığının araştırılması. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2012;42:51-54.17. Tekin A. Mardin’deki akut gastroenteritli çocuk¬larda rotavirüs ve enterik adenovirüs sıklığı. J Clin Exp Invest 2010;1:41-45.18. Türk Dağı H, Fındık D. Akut gastroenteritli hasta¬larda rotavirüs ve adenovirüs antijenlerinin araş-tırılması. J Clin Exp Invest 2014;5:256-260.
19. Meral M, Bozdayı G. Dünyada ve ülkemizde rotavirus epidemiyolojisi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2010;40:1-10. 20. Kirkwood CD, Roczo-Farkas S, Australian Rotavirus Surveillance Group. Australian Rotavirus Surveillance Program annual report, 2014. Commun Dis Intell Q Rep 2015;39:E337-346.21. Durmaz R, Bakkaloglu Z, Unaldi O, Karagoz A, Korukluoglu G, Kalaycioglu AT, et al. Prevalence and diversity of rotavirus A genotypes cirulating in Turkey during a 2-year sentinel surveillance period, 2014-2016. J Med Virol 2018;90:229-238. 22. Dennehy PH. Rotavirus Vaccines: an Overview. Clin Microbiol Rev 2008;21:198–208.
23. Özdemir S, Delialioğlu N, Emekdaş G. Akut gastro¬enteritli çocuklarda rotavirüs, adenovirüs ve astrovirüs sıklığının araştırılması ve epidemiyolojik özelliklerinin değerlendirilmesi. Mikrobiyol Bul 2010;44:571-578.
24. Öztürk O, Demir B, Yalçın BM, Ünal M. Birinci basamakta adenovirüs enfeksiyonları. Klinik Tıp Aile Hekimliği Dergisi 2014;6:21-25.