Sosyal Medya Ve Popüler Kültür İlişkisi Üzerinden Twitter Gündemi Özelinde Bir Analiz

Günümüzde bireylerce ekonomiden siyasete, günlük yaşamdan sanata kadar birçok konunun tartışılıp görüş bildirildiği sosyal medya platformları, aynı zamanda kültürün oluşumu ve dolaşımında da rol oynamaktadır. Zira kültür, teknolojik gelişmelerle daima bir ilişki içinde olmuş; kendi oluşumu ve aktarımı değişikliğe uğrarken kendisi de toplumsal yapının dönüşümünde rol oynamıştır. Popüler kültür ve sosyal medya karşılıklı bir alışveriş içerisinde değişip dönüşmekte ve birbirini etkilemektedir. Karşılıklı ve etkileşimsel bu dönüşümün Twitter’daki yansımaları çalışmada içerik analizi yöntemiyle tespit edilmeye çalışılırken eleştirel – yorumsayıcı yaklaşımdan faydalanılmıştır. Tespit edilen bulgular arasında popüler kültür ve sosyal medya arasındaki üre-tüketici kaynaklı ilişkinin yüzergezerliği, popüler kültür kavramı içerisindeki hız sorunsalı ile sosyal medyanın doğasında yer alan değişim ve hız olgularının kültürün kalıcılığına engel teşkil ettiği yer almaktadır. Dolayısıyla popüler kültür ve sosyal medyanın karşılıklı etkileşim ve dönüşümün yine karşılıklı olarak olumsuz etkilerinden söz edilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

sosyal medya, popüler kültür, twitter

PDF

___

Aşman Alikılıç, Ö. (2011). Halkla İlişkiler 2.0 Sosyal Medyada Yeni Paydaşlar, Yeni Teknikler, Ankara: Efil Yayınevi.
Baldini, M. (2000). İletişim Tarihi, Çev. Gül Batuş, İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon, Çev. Oğuz Adanır, Ankara:Doğu Batı Yayınları.
Benjamin W. (2015) Teknik Olarak Yeniden-Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı, Çev.: Gökhan Sarı, İstanbul: Zeplin Kitap.
Eco, U. (1992). Açık Yapıt, Çev.: Yakup Şahan, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Enzensberger, H. M. (1978). “Bir Kitle İletişimi Araçları Teorisinin Oluşturucu Öğeleri”, Çev.: Ünsal Oskay, Birikim Dergisi sayı: 58-59, ss:18.
Fiske, J. (1999). Popüler Kültürü Anlamak, Çev.: Süleyman İrvan, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Fuchs, C. (2016). Sosyal Medya Eleştirel Bir Giriş, Çev. Diyar Saraçoğlu, İlker Kalaycı, Ankara: NotaBene Yayınları.
Güçdemir, Y. (2012) Sanal Ortamda İletişim Bir Halkla İlişkiler Perspektifi, İstanbul: Derin Yayınları.
Güvenç, B. (1996) İnsan ve Kültür, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Habermas, J. (2014. Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev.: Tanıl Bora & Mithat Sancar, İstanbul: İletişim Yayınları.
Hall, S. (2017). Temsil Kültürel Temsiller ve Anlamlandırma Uygulamaları, (Çev. İdil Dündar). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
Horkheimer, M. ve Adorno, T. W. (1995) Aydınlanmanın Diyalektiği, Çev.: Oğuz Özügül, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Jenkins, H. (2006). Convergence Culture Where Old and New Media Collide, New York: New York University Press, 2006.
Jenkins, H. (2017) “Medya Yöndeşmesinin Kültürel Mantığı” içinde Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları, (Çev. Esra Çizmeci, Editör: Filiz Aydoğan). İstanbul: Der Kitabevi.
Lull, J. (2018). İletişim Çağında Kültür, Çev.: Ece Simin Civelek, Ankara: Hece Yayınları, 2018.
Postman N. (2006). Teknopoli Yeni Dünya Düzeni, Çev.: Mustafa Emre Yılmaz, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Rutherford, P. (2000). Yeni İkonalar? Televizyonda Reklam Sanatı, Çev.: Mustafa K. Gerçeker, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Scott, D. M. (2010). Pazarlamanın ve İletişimin Yeni Kuralları, Çev. Nadir Özata, İstanbul: MediaCat Yayınları.
Stevenson, N. Medya Kültürleri Sosyal Teori ve Kitle İletişimi, Çev.: Göze Orhon & Barış Engin Aksoy, Ankara: Ütopya Yayınevi, 2008.
Tunç, S. (2015). “Yeni Medya Ortamlarında Araştırma Etiği ve Özdüşünümsellik” Yeni Medya Çalışmalarında Araştırma Yöntem ve Teknikleri (Derleyen: Mutlu Binark), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Türkoğlu, T. (2010) Dijital Kültür Bilgi(çler) Toplumu için (Nafile) Bir Elkitabı, İstanbul: Beyaz Yayınları.
Uğurlu, E. G. (2014) “Ekran Kuşağında İki Çocuğun Ekranla Tanışma Hikayesi” Yeni Medya Araştırmaları Kavramlar, Uygulamalar, Tartışmalar (Derleyen-Editör: İdil Sayımer), İstanbul: Literatürk Academia.
Varnalı, K. (2012). Dijital Tutulma, İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri.