Kastamonu’da 2014-2017 yıllarında Tularemi Şüpheli Olguların Başvuru Esnasındaki Klinik ve Epidemiyolojik Özelliklerinin İncelenmesi

Amaç: Tularemi, Francisella tularensis’in neden olduğu bir zoonozdur. Yerel salgınlar ya da sporadik olgular şeklinde görülmektedir. Bu çalışmada, tularemi şüpheli olguların başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: 2014-2017 yıllarında tularemi şüpheli 36 olgu başvuru esnasındaki klinik ve epidemiyolojik özellikler açısından retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Mikroaglütinasyon testi ile antikor seviyesi 1/160 titre ve üzerinde pozitif saptanan hastalarda tularemi tanısı konulmuştur.Bulgular: Tularemi şüpheli 36 olgudan 4 tanesine (%11) tularemi tanısı konuldu. Tularemi tanısı konulan toplam dört olgunun üçü 2017 yılında (iki olgu Şubat, bir olgu Nisan) diğer biri ise 2016 yılının sonunda (Aralık ayı) başvurmuştu. 2017’de başvuran hastaların ikisi Şubat ayında, bir tanesi ise Nisan ayında başvurmuştu. İki olguda orofarengeal form, bir olguda oküloglandüler form, bir olguda ise glandüler form saptandı. Olguların tamamı aynı bölgeden (Cide ilçesi) gelmişti. Üç olgunun öyküsünde ev çevresinde ölü veya canlı fare, tavşan veya kemirici varlığı mevcuttu.Sonuç: Özellikle kış mevsiminde epidemiyolojik olarak riskli bölgeden gelen servikal lenfadenopatili olgularda ayırıcı tanıda tularemi düşünülmelidir. Endemik bölgelerde, tularemi olgularının yıllık ve mevsimsel dağılım özelliklerinin bilinmesi risk gruplarında erken tanı sağlanmasında faydalı olabilir.

Anahtar Kelimeler:

Tularemi, servikal lenfadenopati, Francisella tularensis, epidemiyoloji

Evaluation of Clinical and Epidemiological Characteristics of Tularemia Suspected Cases in Kastamonu between 2014-2017 years

Aim: Tularemia is a zoonosis caused by Francisella tularensis. It appears as local outbreaks or sporadic cases. The aim of this study was to evaluate tularemia suspected cases in terms of clinical and epidemiological characteristics during admission.Material and Methods: Thirty six tularemia suspected cases were evaluated retrospectively in terms of clinical and epidemiological characteristics between 2014-2017 years. Diagnosis was made when tularemia microagglutination test was positive at 1/160 titer and above.Results: Among 36 suspected patients, four (11%) was diagnosed with tularemia. Of the total four cases diagnosed with tularemia, three applied in 2017 (two cases in February, one in April) and the other one applied at the end of 2016 (December). Among the patients applied in 2017, two of them applied in February and the other one in April. Oropharyngeal form was detected in two patients, glandular form in one and oculoglandular form in one. All of the tularemia cases came from the same region (Cide district). History of three patients included the presence of alive or dead mouse, rabbit or rodent in the environment of home. Conclusion: Tularemia should be considered in the differential diagnosis of patients with cervical lymphadenopathy who came from risky places especially in winter season. In endemic areas, knowledge of annual and monthly distribution of tularemia cases may be useful in providing early diagnosis to risk groups.

Keywords:

Tularemia, cervical lymphadenopathy, Francisella tularensis, epidemiology,

PDF

___

1. Ulusal Mikrobiyoloji Standartları: Bulaşıcı Hastalıklar Laboratuvar Tanı Rehberi. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Mikrobiyoloji Referans Laboratuvarları Daire Başkanlığı; 2014.
2. Bozkurt İ, Kiliç S. Tularemia is spreading from north to south side of Turkey: A small outbreak in Kahramanmaras, Turkey. Mikrobiyol Bul. 2014; 48(3): 413-9.
3. Tatman Otkun M, Akçalı A, Karadenizli A, Ozbey N, Gazel D, Sener A, et al. Epidemiological evaluation of a rapidly-prevented tularemia outbreak in Canakkale province, Turkey. Mikrobiyol Bul. 2011; 45(1): 48-57.
4. Karakeçili F, Akın H, Torun MT, Akalın EH, Helvacı S. Evaluation of case series of delayed tularaemia. Int J Res Med Sci. 2017; 3(12): 3893-6.
5. Tularemi Hastalığının Kontrolü için Saha Rehberi. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Zoonotik Hastalıklar Daire Başkanlığı; 2011.
6. Gürcan S. Francisella tularensis and tularemia in Turkey. Mikrobiyol Bul. 2007; 41(4): 621-36.
7. Kılıç S. A general overview of Francisella tularensis and the epidemiology of tularemia in Turkey. Flora. 2010; 15(2): 37-58.
8. Celebi G, Baruönü F, Ayoğlu F, Cinar F, Karadenizli A, Uğur MB, et al. Tularemia, a reemerging disease in northwest Turkey: Epidemiological investigation and evaluation of treatment responses. Jpn J Infect Dis. 2006; 59(4): 229-34.
9. Gürcan S. Epidemiology of tularemia. Balkan Med J. 2014; 31(1): 3-10.
10. Sahin M, Atabay HI, Bicakci Z, Unver A, Otlu S. Outbreaks of tularemia in Turkey. Kobe J Med Sci. 2007; 53(1-2): 37-42.
11. Ozdemir D, Sencan I, Annakkaya AN, Karadenizli A, Guclu E, Sert E, et al. Comparison of the 2000 and 2005 outbreaks of tularemia in the Duzce region of Turkey. Jpn J Infect Dis. 2007; 60(1): 51-2.
12. Dikici N, Ural O, Sümer S, Oztürk K, Albayrak Yiğit O, Katlanır E, et al. Tularemia in Konya region, Turkey. Mikrobiyol Bul. 2012; 46(2): 225-35.
13. Barut S, Cetin I. A tularemia outbreak in an extended family in Tokat Province, Turkey: Observing the attack rate of tularemia. Int J Infect Dis. 2009; 13(6): 745-8.
14. Sencan I, Sahin I, Kaya D, Oksuz S, Ozdemir D, Karabay O. An outbreak of oropharyngeal tularemia with cervical adenopathy predominantly in the left side. Yonsei Med J. 2009; 50(1): 50-4.
15. Akıncı E, Ulgen F, Kılıç S, Yılmaz S, Yıldız S, Özdemir B, et al. Evaluation of tularemia cases originated from Central Anatolia, Turkey. Mikrobiyol Bul. 2011; 45(4): 762-4.
16. Engin A, Altuntaş EE, Cankorkmaz L, Kaya A, Elaldı N, Şimşek H ve ark. Sivas ilinde saptanan ilk tularemi salgını. Klimik Derg. 2011; 24(1): 17-23.
17. Erdem H, Ozturk-Engin D, Yesilyurt M, Karabay O, Elaldi N, Celebi G, et al. Evaluation of tularaemia courses: A multicentre study from Turkey. Clin Microbiol Infect. 2014; 20(12): 1042-51.
18. Balci E, Borlu A, Kilic AU, Demiraslan H, Oksuzkaya A, Doganay M. Tularemia outbreaks in Kayseri, Turkey: An evaluation of the effect of climate change and climate variability on tularemia outbreaks. J Infect Public Health. 2014; 7(2): 125-32.
19. Mengeloglu Z, Duran A, Hakyemez IN, Ocak T, Kücükbayrak A, Karadag M, et al. Evaluation of patients with Tularemia in Bolu province in northwestern Anatolia, Turkey. J Infect Dev Ctries. 2014; 8(3): 315-9.
20. Gedikoğlu S, Göral G, Helvacı S. Bursa’daki tularemi epidemisinin özellikleri. Turkish J Infect. 1990; 4(1): 9-15.
21. Gurcan S, Otkun MT, Otkun M, Arikan OK, Ozer B. An outbreak of tularemia in Western Black Sea region of Turkey. Yonsei Med J. 2004; 45(1): 17-22.
22. Eren Gok S, Kocagul Celikbas A, Baykam N, Atay Buyukdemirci A, Eroglu MN, Evren Kemer O, et al. Evaluation of tularemia cases focusing on the oculoglandular form. J Infect Dev Ctries. 2014; 8(10): 1277-84.
23. Kaya A, Deveci K, Uysal IO, Güven AS, Demir M, Uysal EB, et al. Tularemia in children: Evaluation of clinical, laboratory and therapeutic features of 27 tularemia cases. Turk J Pediatr. 2012; 54(2): 105-12.
24. Hekimoğlu CH, Demirci NA, Güleç GU. Investigation of clinical and epidemiological characteristics of cases with a diagnosis of tularemia during admission in Kastamonu. Flora. 2015; 20(3): 150-6.
25. Dedeoğlu Kılınç G, Gürcan S, Eskiocak M, Kılıç H, Kunduracılar H. Investigation of tularemia seroprevalence in the rural area of Thrace region in Turkey. Mikrobiyol Bul. 2007; 41(3): 411-8.
26. Yazgı H, Uyanık MH, Ertek M, Kılıç S, Kireçci E, Özden K, et al. Tularemia seroprevalence in the risky population living in both rural and urban areas of Erzurum. Mikrobiyol Bul. 2011; 45(1): 67-74.
27. Şencan İ, Kaya D, Öksüz Ş. Salmonelloz ön tanısı ile izlenen bir tifoidal tularemi olgusu. Klimik Derg. 2000; 13(3): 113-6.