Keziban AMANAK, İlayda DEMİRKOL, Zeliha KURU

Ebelik Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri ile Öz Etkililik Yeterlik Düzeyleri Arasındaki İlişki

Amaç: Araştırma ebelik öğrencilerinin problem çözme becerileri ile öz etkililik yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Analitik ve kesitsel tipteki bu araştırma, Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Ebelik Bölümü’nde 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz döneminde 310 ebelik öğrencisi ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında; araştırmacılar tarafından oluşturulan Demografik Bilgi Formu, Problem Çözme Envanteri ve Öz Etkililik-Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 18.0 paket programı ile yapılmıştır. Veriler Tek Yönlü Varyans Analizi (post-hoc Scheffe testi) ve Pearson Korelasyon testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21.13±2.56’dır. Öğrencilerin öğrenim gördüğü sınıf seviyesi yükseldikçe problem çözme envanteri puan ortalamalarının azaldığı belirlenmiştir (p=0.029). Öğrencilerin sınıflara göre öz etkililik yeterlik toplam puan ortalamalarının birbirine oldukça yakın olduğu ancak bu farkın önemli olmadığı görülmüştür. Araştırmada öğrencilerin problem çözme becerileri ile öz etkililik yeterlik düzeyleri arasında negatif yönde orta şiddette anlamlı ilişki saptanmıştır (p<0.001). Sonuç: Öğrencilerin problem çözme becerileri ile öz etkililik yeterlik düzeyleri arasında negatif yönde ilişki olduğu ve sınıflara göre problem çözme becerileri arasında fark saptanırken, öz etkililik yeterlik düzeyleri açısından fark bulunmamıştır. Bu sonuçlara istinaden farklı örneklem gruplarında ebelik öğrencilerinde problem çözme becerileri ile öz etkililik yeterlik düzeylerinin karşılaştırıldığı farklı çalışmaların yapılması, ebelik öğrencilerinin eğitim müfredatına problem çözme becerilerinin geliştirilmesine katkı sağlayacak seçmeli derslerin eklenmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Ebelik, öz etkililik, problem çözme

The Relationship between Problem Solving Skills and Self Efficacy Proficiency Levels of Midwifery Students

Aim: The aim of this study was to investigate the relationship between self efficacy proficiency levels and problem solving skills of midwifery students.Material and Methods: This analytical and cross-sectional study was conducted with 310 midwifery students during the fall semester of 2018-2019 academic year at Adnan Menderes University, Faculty of Health Sciences, Midwifery Department. In the collection of data; Demographic Information Form, Problem Solving Inventory and Self Efficacy Scale were used. Data were analyzed using SPSS 18.0 software. The data were evaluated by One-way Analysis of Variance (post-hoc Scheffe test) and Pearson's Correlation tests. Results: The mean age of the students was 21.13 ± 2.56. It was determined that the mean score of the students in the problem solving inventory decreased as the grade level students were studying (p=0.029). It was observed that the mean scores of self efficacy proficiency scores of the students were quite close to each other, but this difference was not significant. In the study, a significant negative correlation was found between the students' problem solving skills and self efficacy proficiency (p<0.001). Conclusion: There was a negative correlation between problem solving skills and self efficacy proficiency levels of the students, and there was no difference in self-efficacy proficiency levels. Based on these results, it can be suggested that different studies should be conducted to compare the problem solving skills of the midwifery students and self efficacy competencies in different sample groups, and to add elective courses that will contribute to the development of problem solving skills in the midwifery education curriculum.

Keywords:

Midwifery, self efficacy, problem solving,

PDF

___

1. Yörük S. Dünya’da ebelik eğitimi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2016; 6(1): 46-50.
2. Şen E, Amanak K, Akgün E, Karagöz D. Ebelik öğrencilerinin kontrol odağı ve problem çözme beceri düzeyleri arasındaki ilişki. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi. 2014; 3(2): 94-101.
3. Dikmen Y, Denat Y, Başaran H, Filiz NY. Hemşirelik öğrencilerinin öz etkililik-yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Journal of Contemporary Medicine. 2016; 6(3): 206-13.
4. Çetinkaya A, Özmen D, Fadıloğulu Ç. Geleceğin sağlık profesyonellerinin öz-etkililik-yeterlik düzeyleri ile sosyal destek algıları arasındaki ilişki. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2014; 3(4): 1045-55.
5. Karadağ E, Derya AY, Ucuzal M. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin öz etkililik-yeterlik düzeyleri. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2011; 4(1): 13-20.
6. Keskin ÜG, Orgun F. Öğrencilerin öz etkililik-yeterlilik düzeyleri ile başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2006; 7(2): 92-9.
7. Britner SL. Motivation in high school science students: A comparison of gender differences in life, physical, and earth science classes. JRST. 2008; 45(8): 955-70.
8. Bray C, Nash K, Robin D, Froman R. Validation of measures of middle schoolers’ self-efficacy for physical and emotional health, and academic tasks. RINAH. 2003; 26(1): 376-86.
9. Arabacı İB, Namlı A, Zincirli M, Özer F. Eğitim kurumlarının stratejik plan geliştirme ve uygulama sürecinde karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi. 2015; 23(4):1453-70.
10. Kartal Ay, Yazıcı S. Ebelik öğrencilerinin ilk klinik deneyim başlangıcı ve sonunda anksiyete ve stres düzeylerinin belirlenmesi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi. 2017; 4(3): 190-5.
11. Heppner P, Petersen CH. The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of Counseling Psychology. 1982; 29(1): 66-75.
12. Savaşır I, Şahin NH. Bilişsel-davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları. Ankara: Özyurt Matbaacılık; 1997.
13. Şahin N, Şahin NH, Heppner PP. Psychometric Proporties of the Problem Solving Inventory in a Group of Turkish University Students. Cognitive Therapy and Research. 1993; 4(17): 379-96.
14. Dağ İ. Belirti tarama listesi (SCL-90-R)’nin üniversite öğrencileri için güvenirliği ve geçerliği. Türk Psikiyatri Dergisi. 1991; 2(1): 5-12.
15. Sherer M, Maddux JE, Mercandante B, Prentice-Dunn S, Jacobs B, Rogers RW. The Self-Efficacy Scale: Construction and validation. Psychological Reports. 1982; 51(1): 663-71.
16. Gözüm S, Aksayan S. Öz etkililik-yeterlik ölçeğinin Türkçe formunun güvenilirlik ve geçerliliği. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 1999; 2(1): 21-34.
17. Durmaz Ş, Kaçar Z, Can S, Koca R, Yeşilova D, Tortumluoğlu G. Çanakkale sağlık yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerileri (PÇB) ve etkileyen bazı faktörler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2007; 10(4): 63-71.
18. Yılmaz E, Karaca F, Yılmaz E. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2009; 12(1): 38-48.
19. Kantek F, Gezer N. Bir sağlık yüksekokulunda öğrencilerin eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. 10. Uluslararası Eğitimde Yeni Yönelimler Kongresi; 11-13 Kasım 2010; Antalya. s. 186-90.
20. Cengiz B, Çal A, Açıl D, Bahar Z, Beşer A. Sağlık Bilimlerinde Eğitim Alan Doktora Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri. ACU Sağlık Bil Derg. 2018; https://doi.org/10.31067/0.2018.77.
21. Zengin N. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinde öz-etkililik-yeterlilik algısı ve klinik uygulamada yaşanılan stresle ilişkisinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2007; 10(1): 49-57.
22. Yiğitbaş Ç, Yetkin A. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin öz-etkililik-yeterlik düzeyinin değerlendirilmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 2003; 7(1): 6-13.