YOĞUN BAKIM ÜNİTELERİNDE OLUŞAN HASTANE ENFEKSİYONLARI BULUNMA ORANLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Hastaneye başvuru sırasında herhangi bir inkübasyon bulunmayan hastada, hastaneyebaşvurusundan en az 48 saat sonra gelişen enfeksiyonlar hastane enfeksiyonu olarakadlandırılmaktadır. Hastane enfeksiyonları, hastaların hastanede yatış sürelerinin uzamasınave sağlık bakım maliyetlerinin artmasına neden olmaktadır. Ayrıca hastane enfeksiyonlarıgünümüzde önemli bir morbidite ve mortalite sebebi olarak değerlendirilmektedir. Hastaneenfeksiyonlarının oranı, yataklı hizmet kurumlarının hizmet kalitesinin bir göstergesi olarakgörülmesi nedeniyle önemlidir. Hastane enfeksiyonlarının diğer kliniklere oranla yoğun bakımünitelerinde daha fazla meydana geldiği bilinmektedir. En sık görülen hastaneenfeksiyonlarına bakıldığında ise üriner sistem enfeksiyonları, pnömoniler, bakteriyemi,kateter enfeksiyonları ve cerrahi yara enfeksiyonları görülmektedir. Literatüre bakıldığındayoğun bakım ve hastane enfeksiyonları üzerine birçok çalışma bulunmaktadır. Bu makaledeliteratürde ulaşılan yoğun bakım ünitelerinde oluşan hastane enfeksiyonları gelişmeoranlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla hastane enfeksiyonu, üriner sistemenfeksiyonları, pnömoniler, bakteriyemi, kateter enfeksiyonları ve cerrahi yaraenfeksiyonlarına yönelik literatür taranmış ve ulaşılabilen makaleler incelenmiştir.Değerlendirilen çalışmalarda, hastanelerin yoğun bakım ünitelerinde meydana gelen hastaneenfeksiyonlarının sıklığı ve çeşitleri değerlendirilmiştir. En sık görülen hastane enfeksiyonlarısıralamasında genellikle kan dolaşımı enfeksiyonları, pnömoni, üriner sistem enfeksiyonları vecerrahi alan enfeksiyonları izlemektedir. Bunlardan yola çıkılarak, hastane enfeksiyonlarınınönlenmesinde hastane personelinin bilinçlendirilmesi, hastanelerin yoğun bakım ünitelerindeenfeksiyon kontrolü üzerinde çalışılması ve buna yönelik politikaların geliştirilmesi önerilebilir.

A Comparison of the Development of Nozocomial Infections Occurring in Intensive Care Units in Turkey

Hospital infections are infections that develop at least 48 hours after hospital admission inpatients who do not have any incubation during the time of hospital admission. Hospitalinfections cause prolonged hospital stay and health care costs. Additionally, hospitalinfections nowadays are considered as a major cause of morbidity and mortality. The rate ofhospital infections are important as it is seen as an indicator of service quality of inpatientinstitutions. It is known that nosoinfections occur more in intensive care units than otherclinics. When looking at the most common hospital infections; urinary system infections,pneumonias, bacteremia, catheter infections and surgical wound infections are seen. Thereare many studies on intensive care and hospital infections in literature. In this article, it is aimed to compare the rates of development of hospital infections occurring in the intensive care unitsreached in the literature. For this purpose, the literature on hospital infections, urinaryinfections, pneumonia, bacteremia, catheter infections and surgical wound infections werescanned and available articles were examined. In the studies, the frequency and types ofhospital infections occurring in the intensive care units of the hospitals were evaluated. Themost common hospital infections are usually followed by bloodstream infections, pneumonia,urinary system infections and surgical site infections. Based on these, it can be recommendedto raise the awareness of hospital personnel in the prevention of hospital infections, to workon infection control in the intensive care units of the hospitals and to develop policies for this.

___

  • Acar, A., & Öncül, O. (2007). Toplum Kökenli Pnömoniler. Klimik Dergisi, 20(1), 3-16. Acar, A., & Öncül, O. (2007). Toplum Kökenli Pnömoniler. Klimik Dergisi, 20(1), 3-16. Atalan, N., Fazlıoğulları, O., Şitilci, T., & Başaran, C. (2012). Yoğun bakım ünitesinde saptanan hastane infeksiyonu etkenleri ve direnç profilinin değerlendirilmesi. GKD Anest Yoğ Bak Dern Derg, 18(2), 46-51. doi:10.5222/GKDAD.2012.046 Aygen, B., Kayabaş, Ü., Güven, M., Doğanay, M., Sümerkan, B., & Yıldız, O. (2001). Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Yoğun Bakım Üniteleri Nozokomiyal İnfeksiyonları Sürveyansı: Epidemiyoloji, Risk Faktörleri ve Prognozu Etkileyen Faktörler. Yoğun Bakım Dergisi, 1(2), 122-130. Ceylan, E. (2006). Hastane Kökenli Pnömoniler Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 3(2), 53-61. Çelik, S. (2017). Üniversite Hastanesinin Yoğun Bakım Ünitelerinde Yatan Hastaların Özellikleri: 2009-2013 Yılları Arası Geriye Dönük Analizi. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 20(2), 71-77. Ersoy, Y., Fırat, M., Kuzucu, Ç., Bayındır, Y., Karaaslan, Ş., Bilişik, G., & But, A. D. (2003). İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Hastane İnfeksiyonları. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 10(3), 133-137. Ertek, M. (1997). Hastane Enfeksiyonları. AÜTD, 29, 507-511. Ertek, M. (2008). Hastane Enfeksiyonları: Türkiye Verileri. Paper presented at the Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, İstanbul. Ertürk, A., Çiçek, A. Ç., Köksal, E., Köksal, Z. Ş., & Özyurt, S. (2012). Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Hastaların Çeşitli Klinik Örneklerinden İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları. ANKEM Derg, 26(1), 1-9. Genç, Y., Gürkan, Y., Mumcuoğlu, İ., Kanyılmaz, D., Aksoy, A., & Aksu, N. (2016). Yoğun Bakım Hastalarında Hastane Kaynaklı Pnömoni Olgularının Değerlendirilmesi ve Sık Görülen Bakteriyel Etkenlerin Antimikrobiyallere Dirençlerinin Araştırılması. Turk Hij Den Biyol Derg., 73(4), 355 - 364. doi:10.5505/TurkHijyen.2016.84755 İlgün, S., & Ovayolu, N. (2005). Yoğun Bakım Ünitelerinde Görülen Hastane Enfeksiyonları ve Alınması Gereken Önlemler. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 9(1), 14-19. İnan, D., Saba, R., Keskİn, S., Öğünç, D., Çiftçİ, C., Günseren, F., . . . Gültekİn, M. (2002). Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Yoğun Bakım Ünitelerinde Hastane İnfeksiyonları. Yoğun Bakım Dergisi, 2(2), 129-135. Kölgelier, S., Küçük, A., Demir, N. A., Özçimen, S., & Demir, L. S. (2012). Yoğun Bakımlardaki Hastane Enfeksiyonları: Etiyoloji ve Predispozan Faktörler. Kafkas tıp bilimleri dergisi, 2(1), 1–5. doi:doi.10.5505/kjms.2011.36036 Orucu, M., & Geyİk, M. F. (2008). Yoğun Bakım Ünitesinde Sık Görülen Enfeksiyonlar Düzce Tıp Fakültesi Dergisi, 1, 40-43. Özçetin, M., Saz, E. U., Karapınar, B., Özen, S., Aydemir, Ş., & Vardar, F. (2009). Çocuk Hastane Enfeksiyonları Sıklık Riskler Çocuk EnfDerg, 3, 49-53. Palabıyıkoğlu, İ., Tulunay, M., Oral, M., & Bengisun, J. S. (2000). Bir Reanimasyon Ünitesinde Gözlenen Hastane İnfeksiyonları: Risk Faktörleri, Etkenler ve Antibiyotik Direnci. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 4(3), 150-156. Saçar, S., Kavas, S. T., Asan, A., Cevahİr, N., Serin, S., & Turgut, H. (2008). Pamukkale ÜniversitesİiHastanesi’nde Hastane İnfeksiyonları Sürveyansı: Üç Yıllık Analİz İnfeksiyon Dergisi, 22(1), 15-21. Uçan, E. S. (2009). Türk Toraks Derneği Erişkinlerde Hastanede Gelişen Pnömonİ Tanı Ve Tedavi Uzlaşı Raporu. Türk Toraks Dergisi, 10(6), 3-24. Uzun, B., Güngör, S., Yurtsever, S. G., Afşar, İ., & Demİrcİ, M. (2012). Yoğun Bakım Hastalarının Kan Kültürlerinden İzole Edilen Pseudomonas Aeruginosa Ve Acinetobacter Baumannii Suşlarının Çeşitlİ Antibiyotİklere Direnç Durumları. ANKEM Derg, 26(2), 55-60. Uzun, K., Güdücüoğlu, H., Berktaş, M., & Uzun, K. (2014). Bir Yıllık Yoğun Bakım Enfeksiyonlarından Elde Edilen İzolatlarda Antibiyotik Direnci Eur J Basic Med Sci, 4(3), 58-65. Yosunkaya, A., Tuncer, S., Reİslİ, R., Uzun, S., & Ökeslİ, S. (2002). Reanimasyon Ünitemizde 1999-2000 Y›llar› Arasında Gözlenen Hastane İnfeksiyonları. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 6(2), 92-97.