Suat Derviş’in ilk romanlarından Ne Bir Ses Ne Bir Nefes (1923), yazarın sonraki yıllarda yazdıklarında da görülecek korku ve gerilim unsurlarının yoğun olduğu bir eserdir. Roman, ikinci evliliğini kendisinden çok genç bir kadınla yapan Osman, oğlu Kemal ve Zeliha arasındaki gerilimli ilişkiyi anlatır. Eserde bir babanın, karısı ve oğlu arasında yasak bir ilişki olduğundan ve oğlunun kendisini öldüreceğinden şüphelenmesi yüzünden sık sık kabuslar görmesi ve sinir buhranları geçirmesi sebebiyle tekinsiz bir atmosfer vardır. Osman’ın düşünceleri, arkadaşı İrfan Behçet’le yazı odasında yaptığı sohbetlerde ve meşin kaplı defterde yazdıklarında gizlidir. Eserin sonunda cinnet geçiren kahramanın sebep olduğu cinayet de bu defterde yazılanlarla ilişkilidir. Romanla aynı adı taşıyan ancak ne zaman yazıldığı belli olmayan üç sahnelik kısa bir oyun Muhsin Ertuğrul Arşivinde yer almaktadır ve şimdiye kadar bu oyundan Suat Derviş ile ilgili kaynaklarda bahsedilmemiştir. Küçük bir deftere Arap harfleriyle ve el yazısıyla kaydedilmiş bu oyunun yazıldığı tarihe dair defterde herhangi bir bilgiye yer verilmemiştir. Bu makalede, Muhsin Ertuğrul Arşivinde bulunan söz konusu oyun, bir romanı oyunlaştırma tecrübesinde, yazarın pratiğini göstermek açısından ve yazarın külliyatına bir katkıda bulunmak amacıyla Arap harflerinden Latin harflerine aktarılmıştır.

Ne Bir Ses Ne Bir Nefes (1923), one of the first works written by Suat Derviş, is a book in which the author intensively uses the elements of fear and tension that will be seen in the works she wrote in the following years. The novel tells the tense relationship between Osman, who made his second marriage to a woman much younger than himself, his son Kemal, and Osman's young wife Zeliha. Osman has nightmares almost every night and thinks that he will be killed by his wife and son, whom he thinks have a forbidden relationship. There is an uncanny atmosphere in the novel because of the father, who often suffers from nervous breakdowns. Osman's thoughts are hidden in the conversations he had with his friend İrfan Behçet in the writing room and also in the notes he wrote in his personal notebook covered with leather. The murder caused by the hero who went insane at the end of the novel is also related to what is written in this notebook. A three-scene short play, which has the same name as the novel but whose date is unknown, is in the Muhsin Ertuğrul Archive. This play of Suat Derviş has not been mentioned in any work done so far. There is no information in this small notebook about the date of this Turkish play written in Arabic letters, which is handwritten. In this article, this play which is in the Muhsin Ertuğrul Archive, has been transferred from Arabic letters to Latin letters. Through this article, it is aimed to show the gamification experience of a novel, to show Derviş's writing practice and to make a contribution to Derviş literature.