Peer Assessment and Active Learning Experiences of Social Studies Teacher Candidates

The aim of this study is to determine the opinions of teacher candidates on how teacher efficiency should be through peer assessment and active learning. For this purpose, an implementation was performed on the presentation skills of the social studies teacher candidates at a state university. In the study group, there are 28 teacher candidates as 10 males and 18 females. The study was designed in the case study. For 9 weeks, 8 groups gave lessons and a general assessment was performed for 1 week. The teacher candidates, in groups of twos, made presentations in accordance with the class level related to the subjects included in the secondary school social studies program. The presentations are based on critical, empathetic, reflective and project-based thinking. As the data collection tool, preliminary and final assessment forms consisting of open-ended questions were distributed. During the process, the teacher candidates were asked to keep individual and group reflective diaries. The diaries were used to support the final assessment forms. The data were coded through content analysis and analyzed by using the NVIVO 12 program. The main theme in the findings obtained was coded in accordance with peer assessment and active learning. The main themes were determined as The Effect on Peer Relationships, The Effect of Being Assessed, The Effect on the Assessor, and The Effect of the Process. The Category, Code and Dimensions were also shaped according to the main themes. The findings of the reflective diaries support the final assessment. At the end of the process, teacher candidates stated that peer assessment made a positive contribution to them, their relationships with their peers were negatively affected sometimes and active learning contributed to their personal development, professional knowledge, and collaborative works.

Keywords:

Active learning peer assessment, social studies teacher candidates,

PDF

___

Açıkgöz, Ü. K. (2007). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
Akar, H. (2018). Durum Çalışması. Eğitimde nitel araştırma desenleri. (Eds. Saban, A. & Ersoy, A.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute, 9(20), 405-420.
Akpınar, M., & Kranda, S. (2017). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının akran değerlendirmesine ilişkin görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi (29), 356-374. DOI: http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.768
Aydede, M. N., & Kesercioğlu, (2010). Aktif öğrenme uygulamalarının öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerine etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (27), 14-22.
Beşoluk, Ş., Önder, İ . (2010). Öğretmen adaylarının öğrenme yaklaşımları, öğrenme stilleri ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(2), 679-693. Retrieved from http://dergipark.gov.tr/ilkonline/issue/8595/106929
Biri, H. (2014). Akran Değerlendirme Yönteminin Öğretmen Eğitimine Katkısı (Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Can, Ş., & Kaymakçı, G. (2015). Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri. Education Sciences, 10(2), 66-83.
Cassidy, S. (2006). Developing employability skills: Peer assessment in high education. Education-Training, 48(7), 508-517. https://doi.org/10.1108/00400910610705890
Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five tradition. London: Sage Publication
De Grez, L., Valcke, M., & Roozen, I. (2012). How effective are self-and peer assessment of oral presentation skills compared with teachers’ assessments?. Active Learning in Higher Education, 13(2), 129-142.
Crabtree, C. (1967). Effective thinking in the social studies, supporting reflective thinking in the classroom. Fair, J. & Shaftel, F.R. (Eds.) . National Council for the Social Studies.
Demir, M. K. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ve sosyal bilgiler öğretimi. Eurasian Journal of Educational Research (23), 28-37.
Dixon, B. J. (2009). “A Formative experiment investigating The use of reflective video journals to ıncrease high school Students’ metacognition”. A dissertation submitted to the faculty of San Diego Ztate University and the University of San Diego in partial fulfillment of the requirements for the degree doctor of education. San Diego State University. San Diego
Ekiz, D. (2006). Self-observation and peer observation: Reflective diaries of primary student teachers. Elementary Education Online, 5(1), 47-57.
Gümüşok, F. (2014). İngiliz dili öğretmen adaylarını değerlendirme sürecine dahil etme: Uygulama dersinde yansıtıcı düşünme olarak öz-değerlendirme ve akran– değerlendirme. (Master Thesis) ODTÜ Eğitim Fakültesi, Ankara
Güneş, P., & Kılıç, D. (2016). Dereceli puanlama anahtarı ile öz, akran ve öğretmen değerlendirmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(39), 58-69.
Kalem, S., & Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortaminin öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Educational Sciences: Theory & Practice, 3(2). 433-461.
Korkmaz, Ö. (2009). Öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilim ve düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 1-13.
Köstereli̇oğlu, I., Bayar, A., & Akın Kösterelîoğlu, M. (2014). Öğretmen eğitiminde etkinlik temelli öğrenme süreci: bir durum araştırması. Electronic Turkish Studies, 9(2), 1035-1047.
Kılıç, D. (2016). An Examination of using self-, peer-, and teacher-assessment in higher education: a case study in teacher education. Higher Education Studies 6(1), 136-144.
Kızıltepe, Z. (2018). Nitel araştirma, yöntem, teknik ve yaklaşimlari (Eds. Seggie, F. N. & Bayyurt, Y.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Miles, B., & M., Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis an expanded sourcebook. London: Sage Publication.
Özan, S., & Yurdabakan, İ. (2008). Öz ve akran değerlendirmenin temel iletişim Becerileri Başarısı Üzerindeki Etkileri. Tıp Eğitimi Dünyası, 27(27), 27-39.
Özdemir, O., & Erdem, D. (2017). Sunum becerilerinin akran değerlendirmesine arkadaşliğin etkisi. Turkish Journal of Educational Studies, 4(1), 21-43.
Patton, M. Q. (1999). Enhancing the quality and credibility of qualitative analysis. Health services research, 34(5 Pt 2), 1189-1209.
Pehlivan, H. (2008). Etkili Öğretim İçin Öğretmen Davranışları. Ankara: Asil Yayın Dağıtım
Phillips, J. M. (2005). Strategies for active learning in online continuing education. The Journal of Continuing Education in Nursing, 36(2), 77-83.
Somervell, H (1993). Issues in assessment, enterprise and higher education: the case for self-, peer- and collaborative learning. Assessment and Evaluation in Higher Education, 18(3), 221–233.
Temizkan, M . (2013). Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi/The effect of peer assessment on the development of speaking skill. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-113.
Topping, J. K. (1998). Peer assessment between students in colleges and universities. Review of educational Research, 68(3), 249-276.
Topping, J. K. (2009). Peer Assessment. Theory Into Practice, 48(1), 20-27.
Uyar, Ş. Demir, K., & Aksekioğlu, B. (2016). Performans Görevinin Değerlendirilmesine İlişkin Bir Üçleme: Öz, Akran ve Öğretim Üyesi Değerlendirmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, (7), 69-80.
Ünveren Kapanadze, D. (2018) The effect of using discourse analysis method on improving cognitive and affective skills in language and literature teaching. European Journal Of Education Studies, 4(5), 92-107.
Wagner, T. (2008). The global achievement gap: Why even our best schools don’t teach the new survival skills our children need—and what we can do about it. New York, NY: Basic Books.
Yaman S. & Yalçın N. (2004). Fen Bilgisi öğretiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının yaratıcı düşünme becerine etkisi, İlköğretim-Online, 4(1), 42-52.
Yetim, A. A., & Göktaş, Z. (2004). Öğretmenin mesleki ve kişisel nitelikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 541-550.