Abdülhamit döneminin son yıllarında, Ermeni Devrimci Federasyonuhem Osmanlı İmparatorluğunda hem de Rusya’da büyük zorluklaryaşamaktaydı. Yıllar boyunca süren terörizm ve isyanlar yoluyla yabancı devletlerin müdahalesini sağlama çabalarının başarısızolmasıyla, ARF İstanbul ve İzmir’de benzer sonuçları tek başına terörizmideneyerek elde etti. 1905’te, Taşnaklar iki kere padişahı öldürmeyi deneyipbaşarısız oldular hatta kendi liderleri kendi bombasıyla, ilk girişim için hazırlıkyaparken öldü. İkinci başarısızlıklarının kısmi sonucu olarak, Osmanlı polisleriİzmir’i özellikle de İzmir-Aydın ve İzmir-Uşak demiryolunu harabeye çevirecekbir komployu keşfettiler. Bütün komplocular yakalandı ve idam edildi. Sonolarak da, önde gelen Taşnaklardan birinin ihaneti ve kimliği bilinmeyenErmenilerin ihbar edilmesiyle, Osmanlı güvenlik güçlerine Taşnakların gerillakuvveti sağladıkları son il olan Van’daki bağlantılarını yok etme izni vermiştir.Sonuç olarak, Jön Türkler devrimi öyle görünüyor ki, ‘naiflikle’ Taşnakları,güçlü bir devrimci parti olarak, tam olarak, Osmanlı Devleti içinde yok olmaküzereyken kurtarmıştır

During the last years of Abdülhamit’s era, the ArmenianRevolutionary Federation faced huge difficulties, both in the OttomanEmpire and Russia. After years of failed attempt to provoke a foreignintervention through terrorism and, above all, rebellions , theARF tried to obtain similar results through terrorism alone, in İstanbuland İzmir. In 1905, the Dashnaks tried to kill the Sultan, but failed twice,and their main leader was even killed by his own bomb, during thepreparation of the first attempt. Partially as a result of the second failure,the Ottoman police discovered a plot to devastate İzmir, as well as theİzmir-Aydın and İzmir-Uşak railways. Most of the plotters were arrestedand sentenced. Last but not least, the betrayal of one prominent Dashnakand the denunciations by anonymous Armenians, permitted to the Ottomansecurity forces to dismember the Dashnak network in Van, the lastprovince where the ARF maintained its capacity as a guerilla force. As aresult, it appears that the Young Turk revolution, by naïveté, saved theDashnaks precisely at the time when they were close to disappearing inthe Ottoman Empire as a strong revolutionary party