Örgütlerde Yeni Çağ Değerleri’nin Din Ve Maneviyat Kavramlarının Oluşturduğu Anlam Kayması Üzerinden Araştırılması

Din ve maneviyat kavramları, içerik olarak benzer hedeflere yönelmiştir. İnsanların kendilerinden bekledikleri aynı doğrultudadır. Ancak, göstermektedir. Bundan dolayı, din ve maneviyat kavramları arasındaki benzerlikler bir anlam kayması oluşturmaktadır. Araştırma, din ve maneviyat kavramları arasındaki anlam kaymasının oluşturduğu paradoks içerisinde, Yeni Çağ değerlerinin örgüt ortamındaki varlığını belirlemek için yapılmıştır. Araştırmanın evrenini farklı sektörlerde üretim, ticaret, hizmet- faaliyet gösteren, girişimciler, yöneticiler ve diğer işgörenler oluşturmuştur. 12 örgüt ve 144 katılımcıya ulaşılmıştır. Araştırmada, Yeni Çağ İnanışları Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeği’nin bütününe ilişkin iç tutarlık katsayısı, α> ,90 olarak bulunmuştur. Ana ölçeğe geçilmeden önceki kısımda katılımcıların demografik özellikleri ve örgütsel ortamda aldıkları kararlar sorgulanmıştır. Yeni Çağ İnanışları Ölçeği’nin uygulanmasından sonra ki kısımda ise, ölçekte yer alan ifadelerin, din ile ilgisi sorgulamıştır. İstatistiksel analizlerin sonucu Yeni Çağ değerlerinin, örgütsel ortam içerisinde kabul görmediği yönündedir. Bir diğer sonuçta, demografik özellikler ve kararlar arasında bir ilişki olmadığı yönündedir. Ancak, değerlerin dini olup olmaması yönündeki görüşler üzerinde ortak bir düşünce bulunmadığı da gözlenmiştir. Dini değerler açısından homojen olduğuna inanılan katılımcılar, sorgulanan değerlere kesin yargılarla örgüt içerisinde bulunmadıklarını belirtmişlerdir. Ancak, değerleri içeren ifadelerdeki uygulamaları zaman zaman yaptıklarını nitel olarak da belirtmişlerdir. Bu bir anlamda, yerleşik kültür içerisinde sorgulanan değerlerin dini anlamlarının olduğu yönündeki yanlış kanıların varlığını gösterdiğini düşündürtmektedir

Anahtar Kelimeler:

Din Maneviyat Değerler Yeni Çağ Örgüt

Researching The New Age Values İn Organızatıons Through The Loss Of Meaning Of The Concepts Religion And Spirituality

The concepts of religion and spirituality are directed towards similar goals as content. It is in the same direction that people expect from Religion Spirituality them. However, the contents of both concepts differ from each other. Therefore, the similarities between the concepts of religion and spirituality constitute a meaning shift. The research was conducted to determine the presence of New Age values in the organizational environment within the paradox of the shift in meaning between the concepts of religion and spirituality. Entrepreneurs, managers and other business people operating in different sectors - education, trade, service form the universe of research. 12 organizations and 144 participants were reached. The New Age Beliefs Scale was used in the research. The internal consistency coefficient for the whole of the scale is α> 90. Before the main scale, the demographics of the participants and the decisions they made in the organizational environment were questioned. In the latter part of the application of the New Age Beliefs Scale, the relations of the expressions with religion was questioned. The result of statistical analysis is that the New Age values are not accepted in the organizational environment. Another consequence is that there is no relationship between demographics and decisions. However, it is also observed that there is no common thought on the views on whether values should be religious. Participants, who are believed to be homogeneous in terms of religious values, indicated that they were not in the organization with certain judgments on the questioned values. However, they have also indicated qualitatively that they perform the applications of expressions containing values from time to time. This, in a sense, suggests that the values questioned in the established culture show the existence of false beliefs that they have religious meanings..

Keywords:

Religion Spirituality Values New Age Organization,

PDF

___

Ak, S. (2008). Yeni dini akımlar bağlamında dünya kardeşlik birliği Mevlana Yüce Vakfı örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Akto, A. (2014). Değerler açısından etnik kimliklerin tutumları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 214-229.
Aldred, L. (2000). Plastic shamans and astroturf sun dances: New Age commercialization of Native American spirituality. The American Indian Quarterly, 24(3), 329-352.
Arslan, M. (2006). Değişim sürecinde yeni dindarlık formları: Yeni Çağ İnanışları Ölçeği. Değerler Eğitimi Dergisi, 4(11), 9-25.
Bodur, H. E. (2003). Moonculuk hareketi ve Türkiye’de benzer bir cemaat yapılanmasının sosyolojik analizi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1, 13-39.
Bromley, D. G. & Bracey, Jr.M. L. (2006). Scientology kilisesi: Bir sözde din. (Çev.: Sezal, Z.), KSÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7, 177-200.
Büyük, C. (2013). Nietzsche’nin ‘Tanrı öldü’ sözü ve değerler sorunu. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (3), 1-20.
Cilliers, J. (2007). Creating space within the dynamics of interculturality: The impact of religious and cultural transformations in post-apartheid South Africa. Paper delivered at the International Academy of Practical Theology in Berlin, Germany, 30, 1-24.
Corrigan, P., McCorkle, B., Schell, B. & Kidder, K. (2003). Religion and spirituality in the lives of people with serious mental illness. Community Mental Health Journal, 39(6), 487-499.
Cotton, S., Larkin, E., Hoopes, A., Cromer, B. A. & Rosenthal, S. L. (2005). The impact of adolescent spirituality on depressive symptoms and health risk behaviors. Journal of Adolescent Health, 36(6), 529e7-529e24.
Davie, G. (2005). Din sosyolojisi. (Çev.: Aydınalp, H.), M. Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 28(1), 217-230. Demir T. (2016). Postmodern perspektiften popüler kültür ve dindarlığın yeni formları, Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(15), 117-133.
Dessio, W., Wade, C., Chao, M., Kronenberg, F., Cushman, L. E. & Kalmuss, D. (2003). Religion, spirituality, and healthcare choices of African-American women: results of a national survey. Ethnicity & Disease, 14(2), 189-197.
Du Toit, C. W. (2006). Secular spirituality versus secular dualism: Towards postsecular holism as model for a natural theology. HTS Teologiese Studies/Theological Studies, 62(4), 1251- 1268.
Egan, R. M. M. (2000). Spiritual well-being/taha wairua in New Zealand state schools. A thesis degree of Master of Philosophy in Religious Studies at Massey University, Massey University, New Zealand.
Eroğlu, F., (2006). Bilgi-iktidar ekseninde yönetim bilimlerinin ideolojiye alet edilmesi. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, Özel Sayı, (I-I, I-II), 113-128.
Farias, M., Newheiser, A. K., Kahane, G. & De Toledo, Z. (2013). Scientific faith: Belief in science increases in the face of stress and existential anxiety. Journal of Experimental Social Psychology, 49(6), 1210-1213.
Franch, M. S. (2008). Spirituality, religion, and meaning. The Journal of Nervous and Mental Disease, 196(8), 643-646.
Fisher, J. (2011). The four domains model: Connecting spirituality, health and well- being. Religions, 2(1), 17-28.
Gonçalves, J. P. B., Lucchetti, G., Menezes, P. R. & Vallada, H. (2015). Religious and spiritual interventions in mental health care: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled clinical trials. Psychological Medicine, 45(14), 2937-2949.
Güven, S. (2015). Postmodern kimliklerin kurulumu. Selçuk İletişim, 9(1), 266-286.
Hall, D. E., Koenig, H. G. & Meador, K. G. (2004). Conceptualizing religion: How language shapes and constrains knowledge in the study of religion and health. Perspectives in Biology and Medicine, 47(3), 386-401.
Heelas, P. (2006). Challenging secularization theory: The growth of "New Age" spiritualities of life. Hedgehog Review, 8(1-2), 46-58.
Hill, P. C., Pargament, K. I., Hood, R. W., Mccullough, M. E., Swyers, J. P., Larson, D. B. & Zinnbauer, B. J. (2013). Din ve maneviyatı kavramlaştırma: Birleşme ve ayrılma noktaları. (Çev.: Kimter, N.), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3, 85-118.
http://www.bilinmeyen.com/yeni-cag-nedir adresinden erişildi (Erişim tarihi: 21.02.2017).
https://tr.wikipedia.org/wiki/New_Age adresinden erişildi (Erişim tarihi: 13.03.2017).
http://blog.kavrakoglu.com/tag/postmodernizm-ve-din/ adresinden erişildi (Erişim tarihi: 13.03.2017).
Istoft, B. (2010). Avatar fandom as nature-religious expression?. Journal for the Study of Religion Nature and Culture, 4(4), 394-413.
Jenkins, R. A. & Pargament, K. I. (1995). Religion and spirituality as resources for coping with cancer. Journal of Psychosocial oncology, 13(1-2), 51-74.
Jordan, G. E. (2006). Apologia for transhumanist religion. Journal of Evolution and Technology, 15(1), 55-72.
Juergensmeyer, M. (2010). Beyond words and war: The global future of religion. Journal of the American Academy of Religion, 78(4), 882-895.
Kara, H. (2016). Yönetim biliminin düşünce izleri. Ankara: Merdiven Yayınları.
Kasapoğlu, F. (2015). Manevi Yönelim Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 51-68.
Kaya, M. & Aydın, C. (2013). Yeni çağ inanışları ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 35, 5‐19.
King, M. & Leavey, G. (2010). Spirituality and religion in psychiatric practice: Why all the fuss?. The Psychiatrist, 34(5), 190-193.
Kinjerski, V. M. & Skrypnek, B. J. (2004). Defining spirit at work: Finding common ground. Journal of Organizational Change Management, 17(1), 26-42.
Koenig, H. G. (2012). Religion, spirituality, and health: The research and clinical ımplications. International Scholarly Research Network ISRN Psychiatry, 1-33.
Kourie, C. (2007). The “turn” to spirituality. Acta Theologica, 27(2), 19-40.
La Cour, P. & Hvidt, N. C. (2010). Research on meaning-making and health in secular society: Secular, spiritual and religious existential orientations. Social Science & Medicine, 71(7), 1292-1299.
Lyon, D. (2011). Din ve postmodern: Eski problemler, yeni ihtimaller. Bilimname, 20(1), 209- 227.
McMahan, D. L. (2012). The enchanted secular: Buddhism and the emergence of transtraditional ‘spirituality’. The Eastern Buddhist, 43(1), 205-223.
McSherry, W. & Cash, K. (2004). The language of spirituality: An emerging taxonomy. International Journal of Nursing Studies, 41(2), 151-161.
McSherry, W., Draper, P. & Kendrick, D. (2002). The construct validity of a rating scale designed to assess spirituality and spiritual care. International Journal of Nursing Studies, 39(7), 723-734.
Menkel-Meadow, C. (2001). And now a word about secular humanism, spirituality, and the practice of justice and conflict resolution. Georgetown Public Law and Legal Theory Research Paper No. 288804, Georgetown University Law Center, 1073-1087.
Mirza, G. A. (2014). Yeni dinselleşme eğilimleri ve maneviyat arayışları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Moreira-Almeida, A., & Koenig, H. G. (2006). Retaining the meaning of the words religiousness and spirituality: A commentary on the WHOQOL SRPB group's “A cross- cultural study of spirituality, religion, and personal beliefs as components of quality of life”(62: 6, 2005, 1486–1497). Social Science & Medicine, 63(4), 843-845.
O’Connor, T. P. & Duncan, J. B. (2011). The sociology of humanist, spiritual, and religious practice in prison: Supporting responsivity and desistance from crime. Religions, 2(4), 590- 610.
Pendleton, S. M., Cavalli, K. S., Pargament, K. I. & Nasr, S. Z. (2002). Religious/spiritual coping in childhood cystic fibrosis: A qualitative study. Pediatrics, 109(1), 1-11.
Rosado, C. (2010). What is spirituality? Memetics, quantum mechanics, and the spiral of spirituality. Global Missiology English, 1(6), 1-40.
Savage, A. (2001). Pastoral theology/practice and Alfred Adler’s Individual Psychology. Quodlibet Journal, 3(3), Quodlibet Online Journal of Christian Theology and Philosophy, (Erişim tarihi: 17.03.2017).
Sebald, H. (1984). New-age romanticism: The quest for an alternative lifestyle as a force of social change. Humboldt Journal of Social Relations, 11(2), 106-127.
Stefanek, M., McDonald, P. G. & Hess, S. A. (2005). Religion, spirituality and cancer: current status and methodological challenges. Psycho‐Oncology, 14(6), 450-463.
Sevinç, B. (2014). Türkiye’de dini rekabet ve spritüel özün seküler form üzerinden mücadelesi: Sahaja yoga örneği, Karadeniz Teknik Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 105-158.
Shahjahan, R. A. (2007). The every day as sacred: Trailing back by the spiritual proof fence in the academy. Doctoral Dissertation, University of Toronto, Canada.
Slater, W., Hall, T. W. & Edwards, K. J. (2001). Measuring religion and spirituality: Where are we and where are we going?. Journal of Psychology and Theology, 29(1), 4-21.
Streib, H. & Hood, R. W. (2013). Modeling the religious field: Religion, spirituality, mysticism and related world views. Implicit Religion, 16(2), 137-155.
Timmins, F., Murphy, M., Neill, F., Begley, T. & Sheaf, G. (2015). An exploration of the extent of inclusion of spirituality and spiritual care concepts in core nursing textbooks. Nurse Education Today, 35(1), 277-282.
Turan, S. (2013). Yeni dini hareketlerle ilgili Türkiye’deki ve Batı’daki literatür, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(27), 561-596.
Turan, S. (2016). Yeni dini hareketlerde kadın. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 16(1), 123-145. Turner, B. S. (2014). Din ve çağdaş sosyal teoriler. Kilis 7 Aralık Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 231-255.
Turner, B. S. (Ed.) (2010). Religion in a post-secular society. in The new Blackwell Companion to the Sociology of Religion, Malden, MA: Blackwell Publishing Ltd, 649-667.
Valk, J. (2009). Religion or worldview: Enhancing dialogue in the public square. Marburg Journal of Religion, 14(1), 1-16.
Worthington, E. L., Hook, J. N., Davis, D. E. & McDaniel, M. A. (2011). Religion and spirituality. Journal of Clinical Psychology, 67(2), 204-214.
Yazıcı, M. (2013). Toplumsal değişim ve sosyal değerler, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1489-1501.
Yeşilkayalı, E. (2016). Sosyal çalışmada maneviyata duyarlı müdahale. The Journal of Academic Social Science Studies, 53, 227-237.
Zwingmann, C., Klein, C. & Büssing, A. (2011). Measuring religiosity/spirituality: Theoretical differentiations and categorization of instruments. Religions, 2(3), 345-357.