İŞİTME ENGELLİ ÇOCUKLARIN TOPLUMA UYUMU VE REHBERLİĞİN ÖNEMİ

Türkiye'nin önemli eğitim sorunlarından birisi de özel eğitimdir. İşitme engellilerin eğitimi 1951 yılından buyana örgün eğitim çalışmaları arasında yer almasına rağmen, problemlerde çığ gibi büyümeye devam etmektedir. Özürlü bir insan yaşamını sürdürebilmek için büyük bir mücadele vermek mecburiyetindedir. Günümüzde özürlülerden yaşantısını ekonomik, sosyal ve kültürel yönden, normal insanlar seviyesinde sürdürenlerin sayısının az olduğu bilinmektedir. Özürlü insan sayısını en aza indirmek ancak, özürlü olma sebeplerini bilmekle ve özürlü olmaya sebep olan etkenleri ortadan kaldırmakla mümkün olabilir. İşitme engellilerin topluma uyum sağlamalarında ailelerinin ilgilerinin ne düzeyde olduğunun tespitinde ekonomik yapının ve kültürel dokunun etkinliğini bilebilmek ve rehberlik hizmetlerinin etkinliğini tespit etmek için geniş bir literatür taraması sonuçları aktarılmıştır

Anahtar Kelimeler:

şitme Engelli Çocuklar Topluma Uyum Rehberliğin Önemi

ENGLISH TITLE OF THE ARTICLE

One of the important educational problems of Turkey is special education. Education of hearing impaired people continues to grow like an avalanche in the problems, though it is included among the educational training courses for the buyer since 1951. A disabled person is obliged to struggle to survive. Today, it is known that the number of people who sustain their experience of disability from the economic, social and cultural level at the level of normal people is low. It may be possible to reduce the number of people with disabilities least, but to know the causes of disability and to remove the factors that cause disability. The results of a large literature survey have been presented in order to determine the extent to which the hearing impaired people in their collective compliance are aware of their economic structure and cultural touching effectiveness and to determine the effectiveness of their guidance services

Keywords:

Children With Hearing Impaired Collective Harmony The İmportance of Guidance,

PDF

___

Abrams, F.L. (1977). Nongenetic Hearing Loss İn Children. University Park Press. London
Akyol, A. (1991). İşitme Engelli Çocuklar Ve Eğitimleri Ön Raporu, Ankara
Bayraktar, B. (1986). "İşitme Özürlülerin Eğitiminde Yatılı Sağırlar Okulları İle Sağırlar Özel Sınıflarındaki Sözlü İletişim Farkları", Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Baymur, F. (1983). Rehberlik, M.E.B., Planlama Araştırma Koordinasyon Dairesi Yayınlan, Yayın No:75/2. Ankara
Belgin, E. (1986). Etiological Research On Child8ren With Sensori-Neural Hearing Loss İn Turkey. Proceeding Of The International Symposium On Hard Of Hearing, Milli Eğitim Basımevi, Ankara
Callaghan, J .(1988). "Education Hearing-Impaired Children İn The Public School Setting," The Education Of The Deaf: Current Perspectives. Vol. Iıı. London
Carter V. G. (Ed). (1959). Dictionary Of Education, Mcgraw-Hill Book Company, Inc., New York
Clark, M. (1991). International Expension Of The Auditory/Oral Approach, Personel Communication. London
Cornet, O. (1990). The Century-Old Wisdow Of Alexander Graham Bell, Volta Review: 3. London
Çağlar, D. (1985). İşitme Özürlülere Konuşma Öğretimi. A.Ü. Eğitim Fak. Yay. Ankara
Çağlar, D. (1981). Özel Eğitime Giriş, Ankara Üni. Eğt. Fak. Yayınlan, No:95, Ankara
Çağlar, D. (1981). Uyumsuz Çocuklar Ve Eğitimi, Ankara Üni. Eğitim Fak. Yayınları, Ankara
Danişoğlu, E. (1991). Araştırmacıya Mektup, Ankara
Dolman, D. )1988). “College And University Reguirements For Teachers Of The Deaf At The Undergranduate Level”, American Annals Od The Deaf, N:133, V:1, Pp:11-14
Engelliler.gen.tr, “Engellilerin Sorunları”, Erişilebilir: http://engelliler.gen.tr/f43/ engellilerin sorunları 7619/ (Erişim Tarihi: 03.02.2017)
Dönmezler, S. (1990). Sosyoloji, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul
Geers, A,(1984). " Acquisition Of Spoken And Signed Englısh By Profoundly Deaf Children," Journal Of Speech And Hearing Disordes. New York
Grant, J.M. (1978). “Experience: The Foundation Of Language Acquisition", Parent-Infant Intervertion. New York
Gök, S. (1958). Dünyada Ve Türkiye’de Sağır, Dilsiz Okulları Tarihçesi Ve Eğitim Sitemleri. Hüsnü Tabiat Basımevi, İstanbul
Göksel, A.F. (1975). Ruhi Cihaz Ve Kişiliğin Değerlendirilmesi, Öğretmenler Yayınevi, Ankara Hoshına, P. (1988). "The Roles Of Sensory Feedback İn The Speech Of The Deaf," The
Education Of The Deaf Current Perspectives. Vol.Iı. London
İşitme Engelliler Ve Eğitimleri Ön Raporu, 1. Özel Eğitim Konseyi, Ankara, 1991
İşitme Engelliler Alt Çalışma Raporu, Eskişehir 1992
İşitme Engelli Çocuklar Ve Eğitimleri Komisyon Raporu, Ankara, 1991.
Jordan, I,K. (1982). " Communication Methods Used At School For Deaf And Partially
Hearing Children And Units For Partially Hearing Children İn United Kingdom," London Kantarcıoğlu, S. (1974). Rehberlik, Gül Yayınevi, Ankara
Kepçeoğlu, M. (1988). Psikolojik Danışma Ve Rehberlik, 3.Bazkı, Gül Yayınevi, Ankara
Koni, N. (1986). “Entegre Programında Îşitme Engelli Ve Normal Îşiten İlkokul Grubu Çocuklarına Bazı İletişim Becerilerinin Kazandırılması” Özürlü Çocuklar Ve Eğitimleri, (Ed. Şule Bilir), Hacettepe Üniversitesi Çocuk Gelişimi Ve Eğitip Bölümü, Ankara
Kretschmer, R.R. (1982). Language Development And Intervention With The Hearing Imparied. Universty Park Press, Baltimore
Kutlu, H. (1991). Danimarka Eğitim Sistemi, Ankara, 1991.
Kuzgun, Y. (1991). Rehberlik Ve Psikolojik Danışma, İkinci Baskı. Ösym Yayınları, Ankara
Lee, B.B. (1988). "Intervention Procedures To Accelerate Rate Öf Learning," The Education Of The Deaf: Current Perspectives Vol.L, London Lewıs, V. (1987). Development And Handicap, Basil, Blackwelllnc Oxford, London
Marktdes, A. (1988). "Speech Intel Ligibility: Auditory-Oral Approach Versustotal Communication," Journal Of The British Asşoc. Of Teachers Of The Deaf. London
M.E.B. (1991). Özel Eğitim Ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı, İşitme Engelli Çocuklar Ve Eğitimleri Ön Raporu, Ankara
M.E.B. (2014) Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi İşitme Engelliler. Meb Yayınları, Ankara
Moog, G. (1984), " Acquisition Of Spoken And Signed English By Profoundly Deaf Children." Journal Of Speech And Hearing Disorders: 49, 4, New York
Musselman, C. (1991). " Conversational Control İn Mother- Child Dyads. Auditory-Oral Versus Total Communication," Amarican Annals Of The Deaf: 136-1, New York
Nance, W.& Dodson, K. M. (2007). Downs Lecture Part 1: How Can Newborn Hearing Screening Be İmproved? Audiology Today, 19(4), 15-19. New York
Özen, Y. (1996). İşitme Engelli Çocukların Ailelerinin Sosyo-Ekonomik Yapılarına Bağlı Olarak Çocuklarına Gösterdikleri İlgi İle Çocukların Topluma Uyum Sorunları Ve Rehberliğin Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum
Özsoy, Y. (1989). Özel Eğitime Giriş, Karatepe Yayınları, Ankara
Özsoy, Y. (1979). Türkiye’de Sağırlar Eğitiminde Sözlü İletişimi Yönteminin Etkinliği, Ankara
Pamir, T. (1994). " Alt Özel Sınıf Öğrencilerinde Görme Ve İşitme Özürlülerin Tanılamaya Etkileri" Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Anakara
Petıtto, A.L. (1980), " Simultaneous Communication: How Much Of English Gramar İs Repsesented?," Hamburg
Rıttenhouse, K.R. Ve Diğerleri. (1990). "The Costs And Benefits Of Providing Early Intervention To Very Young, Severely Hearing-Lmpaided Children İn The United States: The Conceptual Outline Of Longitudinal Research Study And Some Preliminary Findings"
,British Journal Of Disorders Of Communication, London
Roger B. (1965). Social Psychology. New York The Free Press. London.
Sağlam, İ. (2014). İşitme Engelli Çocukların Eğitimi. M.E.B Yayınları, Ankara
Sandres, D.A. (1982). Aural Rehabüitation. Englevvood Cliff,Prentice-Hall, New York
Say, İ. (2016). Aile Eğitim Rehberi İşitme Engelli Çocuklar, Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Yayınları, Ankara
Sayın, A. (1978). Ruh Sağlığı Ve Rehberlik, Yaygın Yüksek Öğretim Kurumu, Ankara
Sbetetya, Y Ve Horowıtz T. (1985). “Early Detection And Întervention Out İt's Relationship
Of Shcool Achievement Of Hearing Împaired Children”, İnternational Congresson Education Of The Deat, Manchester, England
Tan, H. (1986). Psikolojik Danışma Ve Rehberlik. M.E.B. Yayınevi . İstanbul
Tazebay, A. (1978). "İşitme Özürlülerde Sözcük Dağarcığının Saptanması" Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, A.Ü Eğitim Fak. Ankara
Toplumsorunlari.org, “Engelli Kardeşlerimiz”, Erişilebilir: http://toplumsor umlulari.org/?pnum=12&pt=Engelli%20Kard e%C5%9Flerimiz (Erişim Tarihi: 03.02.2017).
Tucker, I. (1983). " Auxiliary Aids For The Hearing-Impâired," J. Brit. Assn. Teachers Of The Deaf. London
Tuncay, H (1980), "İşitme Engelli Çocukların Yazılı Anlatım Yeterlilikleri," Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, A.Ü, Eğitim Fak. Ankara
Tüfekçioğlu, Ü. (2016) İşitme Engeliler. Anadolu üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir
Tüfekçioğlu, Ü. (1992). Engelliler İçin Eğitim Modelleri Geliştirme Projesi,' İşitme Engelliler Alt Çalışma Grubu Raporu', Eskişehir.
Türkçe Sözlük. (1991). Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
Tyson, M.C. (1988)."United Kingdom", Handicapped Children Early Detection. Intervention And Education, Unesco. New York
Van Uden, A. (1977). A Wor!D Of Language For Deaf Children Part I:Basic Principles, Third Revised Edition. Netherlands: Pitman Press Ltd, Swets And Zeitlinger. Amsterdam
Wood, D. (1984). Deafness Research Group, "The Assesment Of Linguistic And Intellectual Abilities Of Hearing Imparied Schollchildren", Journal Of Assn. Of Educational Psychologist, Vol.65, 1, New York
Yörükoğlu A. (1982). Aile Ve Toplum. Türkiye İş Bankası Yayınları. Ankara