Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri Gelişimlerine Dağcılık Eğitiminin Etkisi (Kocaeli Üniversitesi Örneği)

Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sosyal beceri gelişimlerine dağcılık eğitiminin etkisinin belirlenmesidir. Çalışma grubunu Kocaeli Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu’nda öğrenim gören, dağcılık eğitimi alan ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 21 kadın 26 erkek olmak üzere toplam 47 öğrenci oluşturmaktadır.  Araştırmada ölçme aracı olarak “Sosyal Beceri Envanteri” kullanılmıştır. Envanter, temel sosyal becerileri ölçmek amacıyla Riggio (1986) tarafından geliştirilmiş ve 1989 yılında gözden geçirilerek bugünkü şeklini almıştır. Türkçe’ye uyarlama çalışmaları Yüksel (1998) tarafından yapılmıştır. Güvenirlik katsayısı r=.92 olarak bulunmuştur. Öğrencilere, 16 hafta boyunca dağcılık eğitimi verilmiş, bu eğitimlerin öncesinde ve sonrasında sosyal beceri envanteri uygulanmıştır. Elde edilen verilere betimsel istatistiksel işlemler (ortalama, standart sapma) uygulandıktan sonra katılımcıların sosyal beceri düzeylerinin frekans ve yüzde değerleri alınmıştır.  Katılımcıların ön-test ve son-test ölçümleri arasındaki farklar Paired Samples T Testi ile analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi 0.05olarak alınmıştır.   Çalışmaya katılan öğrencilerin ileri konuşma becerileri, kendini kontrol etme becerileri ve sonuçları kabul etme becerilerinin ön-test son-test değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Diğer sosyal beceri düzeylerinin ön-test son-test değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05).

___

  • Avşar, Z. (2004). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Bursa. Avşar, Z., Kuter, F. (2004). Beden Eğitimi ve Spor Bölümü Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi (Uludağ Üniversitesi Örneği) http://eku.comu.edu.tr/index/3/2/zavsar_fokuter.pdf. Erişim tarihi: 10.04.2010 Çiftçi İ., Sucuoğlu, B. (2003). Bilişsel Süreç Yaklaşımıyla Sosyal Beceri Öğretimi. Kök Yayıncılık. Ankara. Erinç,E. (2008). Okulöncesi Eğitim Alan ve Almayan İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilere Sahip Olma Düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Denizli. Freeman, G. D., Sullivan, K. And Fulton, C. R. (2003). Effects of Creative Drama on Self-Concept, Social Skills and Problem Behaviour. Journal of Educational Research, 96. Kansu, N., Beceren, E. (2004). Erken Çocukluk Döneminde Sosyal Beceriler. Çoluk Çocuk Aylık Anne Baba Eğitimi Dergisi. 40, s.10-11. Kara, Y.,Çam, F. (2007). Yaratıcı Drama Yönteminin Bazı Sosyal Becerilerin Kazandırılmasına Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32, s.145-155. Ankara. Özşeker, M. (2013). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri ve Benlik Saygılarının Değerlendirilmesi. International Journal of Now Trends in Arts, Sports and Science Education. 2 (3), p. 29-39. Riggio, R. E., (1986). Assesment of Basic Social Skills. Journal of Personality and Social Psychology, 51, 3, p. 649-660. Sağlam, M., Avsar, Z., Ozonay, Q., Özkanal, Ü. (2005). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi. 14. Eğitim Bilimleri Kongresi. Denizli. Sorias, O. (1986). Sosyal Beceriler ve Değerlendirme Yöntemleri. Psikoloji Dergisi, Cilt 5, sayı 20. Ankara. Yetim, A. (2010). Sosyoloji ve Spor. Berikan Yayınevi, s.213, Ankara. Yüksel, G. (1998). Sosyal Beceri Envanteri’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Türk (PDR) Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9, s.39-48. Ankara. www.tdf.gov.tr Erişim tarihi: 13.09.2009.