AMATÖR FUTBOL LİGİ OYUNCULARININ, FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE SPORTİF ÖZ YETERLİLİK DÜZEYLERİ

Bu araştırmanın amacı amatör futbol liglerinde küçük futbolcu oynatmanın, oyuncu üzerindeki sportif öz yeterlilik düzeylerine etkisinin incelenmesidir. Araştırma 2018-2019 sezonu amatör futbol liglerindeki oyunculara yönelik olup toplam 320 futbolcuya uygulanmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Vealey (1986) tarafından geliştirilen Yıldırım (2009) tarafından Türkçeye uyarlanan "Sürekli Sportif Kendine Güven Ölçeği" (SSKGÖ) ile araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Elde edilen veriler Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) istatistik programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde öncelikle tanımlayıcı istatistikler incelenmiştir. Veriler, ilk olarak normallik testleri ile sınanmıştır. Bu kapsamda yapılan normallik testi (çarpıklık-basıklık) verilerin normal dağılıma sahip olduğunu göstermiştir. Bu nedenle de parametrik testler uygulanmıştır. Çalışmanın güvenirliği açısından Cronbach's Alpha testine tabi olmuş, çalışmada ayrıca bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi testi, sıklık analizi ve ki-kare testi kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre; konuyla ilgili araştırmalar dikkate alındığında, öz yeterlilik üzerine yapılmış çalışmaların olduğu ancak amatör futbolcu ve genç oyuncular ile ilgili yapılmış araştırmanın olmadığı görülmektedir. Bu sebepten bu çalışmanın hem alanda eksik olan boşluğu doldurması hem de yeni çalışmalara kaynak oluşturması açısından önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Futbol, Amatör, Özyeterlilik

PDF

___

1. Akgün, N. (1994). Egzersiz ve spor fizyolojisi. Ankara: GSGM Yayınları.
2. Akpınar Ö, Temel V, Birol S Ş, Akpınar S (2015). Üniversitede Okuyan Hokey Sporcularının Karar Verme Stillerinin Belirlenmesi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9, 92-99.
3. Bandura, A. (1997). Self-efficacy: the exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company.
4. Cihan, B. B., Ilgar Araç, E. (2018). Spor Yapan ve Spor Yapmayan (Sedanter) Lise Öğrencilerinin Meraklılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 1649-1660. DOI:10.29299/kefad.2018.19.02.016
5. Çetinkaya, T. (2015). Takım sporlarında sporcu kimliği ve sürekli sportif kendine güven ilişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
6. Doğru, Z. (2017). Beden eğitimi ve spor eğitimi bölümü öğrencilerinin özgüven ve özyeterlik algıları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Araştırmaları Dergisi, 9(1), 13-23.
7. Eroğlu, O., ve Yıldırım, Y. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının akademik öz-yeterlik düzeylerinin belirlenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 67-73.
8. Evers, W. J. G., Brouwers, A. ve Tomic, W. (2002). Burnout and self-efficacy: a study on teachers’ beliefs when implementing an innovative educational system in the Netherlands. British Journal of Educational Psychology, 72, 227–243.
9. Gülşen, D. B. A., Yıldız, A. B., Bayköse, N. ve Eryücel, M. E. (2018). Bireysel ve takım sporu yapan spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kendinle konuşma düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 58-66.
10. Günay, M. ve Yüce A. (2008). Futbol Antrenmanının Bilimsel Temelleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
11. Hurley, M. (2011). Futbol oynuyorum: Defans (Çev: Neşe Akın). İstanbul: Caretta Çocuk Yayınları.
12. Işık, U. (2018). Amatör ve profesyonel sporcu lisanlarına sahip futbolcuların sportif kendine güven düzeyleri ile sporcu kimlikleri arasındaki ilişki. Spor Eğitim Dergisi, 2(3), 26-35.
13. İmamlı, H. Ünver G. (2018). Spor Karakterinin Demografik Nitelikler Açısından İncelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi,; 1(1): 36-49.
14. İnan, M., İnan., S. A., Varol, Y., K., Çolakoğlu F., F., Çolakoğlu Tekin. (2018). Ergenlerin Sosyal Görünüş Kaygılarının Beden Eğitimi Dersine Yönelik Sürekli Kaygı Düzeyleri Üzerindeki Etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 12,3: 258-265.
15. Kale, R., Ergen, E. (2003). Beden eğitimi ve spor bilimlerine giriş. İstanbul: Nobel Yayınevi.
16. Luszczynska, A., Scholz, U. vd. (2005). The General Self-efficacy Scale: Multicultural validation studies. The Journal of Psychology, 139 (5), 439-457.
17. Öcal Karaç Y. (2019). Spor Bilimleri Alanında Araştırma Makaleleri. Gece Akademi Yayıncılık. Ankara.
18. Özerkan, E. (2007). “Öğretmenlerin Öz-Yeterlik Algıları ile Öğrencilerin Sosyal Bilgiler Benlik Kavramları Arasındaki İlişki” Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
19. Öztürk, A., Bayazıt, B., ve Gencer, E. (2016). Judocuların problem çözme becerilerinin ve sportif güven düzeylerinin incelenmesi (Trabzon Olimpiyat Hazırlık Merkezi örneği). Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 145-151.
20. Sırgancı, G., Ilgar A. E., Cihan, B. B. (2019). Spora Bağlılık Ölçeği ‘nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 7(17), 171-182.
21. Vealey, R.S. (1986). Coceptualization of sport confidence and competitive orientation: preliminary investigation and instrument development. Journal of Sport Psychology, 8, 221–246
22. Yanar, Ş., Kırandı, Ö., ve Yusuf, C. (2017). Tenis Ve Badminton Sporcularının Sporcu Kimlik Algısı Ve Başarı Motivasyon Düzeyleri Arasındaki Farklılıkların İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 1(1), 51-58.
23. Yıldırım, F. (2013). Sportif sürekli kendine güven alt ölçeğinin uyarlanması ve ortaöğretim kurumlarındaki öğrencilerde sportif sürekli kendine güvenin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.