Yerel Hizmetlerin Sunumunda Alternatif Bir Kurum: Yerel Yönetim Birlikleri ve Hukuki Dayanakları

Bu çalışmanın amacı, yerel yönetim birimleri arasında ihmal edilmiş bir kurum olan yerel yönetim birliklerini, bu birliklere neden ihtiyaç duyulduğunu ve bu birliklerin yasal dayanaklarını incelemektir. Yerel hizmetlerin öneminin artması ile birlikte ulusal ve uluslararası alanda işbirlikleri de çeşitlenmiştir. Bunun başlıca sebebi işbirliğine giren örgütlerin çalışmalarında verimliliği arttırma ve hizmet kalitesini yükseltme düşüncesidir. Halka en yakın hizmet birimi olan yerel yönetimler, kentler arası rekabet ortamından da etkilenerek, hizmet sunumunda alternatif bir yöntem olarak yerel yönetim birliklerini de kullanmaktadırlar. Kentin gelişebilmesi ve diğer kentlerle rekabet edebilmesi için gerekli kaynaklar merkezi yönetim tarafından sağlanmıyor ya da sağlanamıyor ise, yerel yönetimin bu kaynakları kendi imkânlarıyla ya da ülke dışından sağlaması gerekmektedir. Ortak veya benzer ihtiyaçlar ortaya çıktığında ise en doğru çözümlerden biri, bu ihtiyaçları karşılaması gereken yerel yönetimlerin bir araya gelerek birlik oluşturmalarıdır. Hem ulusal düzeyde, hem de uluslararası düzeyde yerel yönetim birliklerinin kurulumuna ve işbirliklerine zemin hazırlayan birçok hukuki dayanak bulunmaktadır. Bu çalışmada da yerel yönetim birliklerinin tanımı yapılarak, gereksinimleri, işbirlikleri ve hukuki dayanakları incelenmiştir. 

An Alternative Institution in Providing Local Services: Local Government Unions and Legal Basis

The aim of this study is to examine the local government unions, which are neglected among local government units, why they are needed and their legal basis. National and international cooperation has diversified with the increasing importance of local services. The main reason for this is the idea of increasing the productivity and quality of service in the work of the local governments. Local administrations, which are the closest service units to the public, are also affected by the competition between cities and use local government associations as an alternative method of service delivery. If the necessary resources are not or cannot be provided by the central government in order to develop and compete with other cities, the local government must provide these resources by its own means or from outside the country. When common or similar needs arise, one of the most accurate solutions is to come together and form of local governments union that need to meet these needs. There are many legal bases that provide the basis for the establishment and cooperation of local government associations both at national and international area. In this study, the definition of local government unions and their needs, cooperations and legal bases were examined.

___

  • Arvas, T. (2012). Belediyelerde Hizmet İçi Eğitim İhtiyaç Analizi: Marmara Belediyeler Birliği Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bıçakçıoğlu, E. (2010), Belediye Birlikleri ve Türk Dünyası Belediyeler Birliği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bozlağan, R. ve Demirkaya, Y. (2008). Türkiye’de Yerel Yönetimler, 1. Baskı, Nobel Basımevi, Ankara.
  • Bozlağan, R. (2011) Belediye Birliklerinin Yapısı, Sorunları ve Çözüm Önerileri, Dış Denetim Dergisi, Nisan-Mayıs-Haziran.
  • Can, H. ve Gündüzöz, İ. (2011). Türk Mahalli İdarelerinin Mali Yapısı. (1. Baskı). Ankara: Gökçe Ofset.
  • Daoudov, M. (2012). Yerel Yönetimlerin ve Birliklerinin Uluslararası Alanda Konumu ve Ulusal Dış Politika İlişkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Esen, E. ve Polat, F. (2007). Türk Yerel Yönetimlerinin Uluslararası ve Avrupa Birliği Kuruluşları İle İlişkileri. (1. Baskı). İstanbul: Elma Basım.
  • Esmer, Ş. (2008). Yerel Yönetim Birlikleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Geyik, M. ve Coşkun, R. (2004) Şehirler-Arası Rekabette Bilginin Yeri, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Gönül, M. (1977). Yerel Yönetim Birlikleri. (1. Baskı). Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Göymen, K. (2004). Yerel Kalkınma Önderleri Ve Paydaşı Olarak Belediyeler, Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü, İstanbul: Pendik Belediyesi Yayınları.
  • Güneş, Y. (2005). Yeni Yasa Tasarısı Bağlamında Yerel Yönetim Birlikleri, Türk İdare Dergisi, 442.
  • Kara, M. ve Palabıyık, H. ( 2007). 5355 Sayılı Mahalli İdare Birlikleri Kanunu ve Köy Birlikleri – Toplum Kalkınma İlişkisi, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar- 2: Uygulama, H. Özgür, M. Kösecik, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Karakurt Tosun, E.(2004). Bilgi Toplumu Sürecinde Yeniden Yapılanan Kentsel Mekanı Okumak,3. Ulusal Bilgi Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Eskişehir.
  • Kiper, P. (2006). Küreselleşme Sürecinde Kentlerin Tarihsel – Kültürel Değerlerin Korunması: Türkiye – Bodrum Örneği, İstanbul: Ezgi Matbaacılık.
  • Köseoğlu, M. (2010). Yerel Yönetim Birliklerinin Sorunları ve Çözüm Önerileri. Türk İdare Dergisi, 468.
  • Mıhçı, H. (2010). Yerel Yönetim Birlikleri Gölcük Köylere Hizmet Götürme Birliği Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Nadaroğlu, H. ve Varcan, N. (2005). Yerel Yönetimler. (1. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Ni, P. ve Peter, K. (2010). The Global Urban Competitiveness Report, UK.
  • Richards, G. ve Palmer, R. (2010). Eventfull Cities: Cultural Management and Urban Revitalization, ABD: Elsevier LTD.
  • Ratti R. ve Reichman S. (1993). Theory and Practice of Transborder Cooperation, Verlag Helbing & Lichtenhahn, Basel und Frankfurt am Main.
  • Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2000) Küreselleşme Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
  • Smyth, H. (2005). Marketing the City, Londra.
  • Şat, N. (2000). Türkiye’de Yerel Hizmetlerin Sunulmasında Belediye Birliklerinin Yeri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • TBB, (2012). Kardeş Şehirler, Uluslararası Belediye İşbirlikleri ve Birliğimizin Rolü. İller ve Belediyeler Dergisi, Ankara: Sistem Ofset.
  • Toprak, Z. (2003). Belediyeler Arası Yurtiçi ve Sınır Ötesi İşbirliği, Türk İdare Dergisi, Sayı:441.
  • Uzun, B. (2010). Türkiye’de Yerel Yönetim Birlikleri: Türkiye Belediyeler Birliği ve Tarihi Kentler Birliği Örnek İncelemeleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ünlü, H. (1993). Yerel Yönetimler Arası İşbirliği. (2. Baskı). İstanbul: Kent Basım.
  • Ward, S.V.(2005). Selling Places: The Marketing and Promotion of Towns and Cities 1850-2000, Londra.
  • Zengin, E. (1999). Yerel Yönetim Birlikleri (1. Baskı). Konya: Damla Ofset.
  • Zhang, M. (2010) Competitiveness and Growth in Brazilian Citites: Local Policies and Actions for Innivation, Washington.
  • 1961 Anayasası, www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa61.htm, Erişim Tarihi: 05.11.2019.
  • 1982 Anayasası, www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2709.pdf, Erişim Tarihi: 25.09.2019.
  • Uluslararasi Nitelikteki Teşekküllerin Kurulmasi Hakkinda Kanun, www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3335.pdf, Erişim Tarihi: 09.11.2019.
  • Belediye Kanunu, www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf, Erişim Tarihi: 01.05.2019.
  • İl Özel İdaresi Kanunu, www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5302.pdf, Erişim Tarihi: 13.10.2019.
  • Mahalli İdare Birlikleri Kanunu (2005).
  • www.tbmm.gov.tr