Elmalılı M. Hamdi Yazır ve Aksekili Ahmet Hamdi Efendi aynı zaman ve mekân diliminde yaşayan iki değerli isimdir. Bunlar arasında en maruf meselelerden birisi de seferîlik ile ilgili görüşleri ve bu görüşe yöneltilen eleştiriler yaklaşımlardır. Bu anlamda söz konusu alanla ilgili karşılıklı görüşler, iki hemşeri âlim Elmalılı ve Aksekili arasında da cereyan etmiştir. Ancak Elmalılı, kendisine yöneltilen bu tenkite uzunca bir mektupla cevap vermiş, meramını bu yolla bir kez daha ifade yolunu tercih etmiştir. Bu makalede her iki âlimin görüşleri, “Ezmânın Tagayyürü ile Ahkâmın Tagayyürü İnkâr Edilemez” fıkıh kaidesi de dikkate alınarak değerlendirilecektir.

Both Elmalılı M. Hamdi Yazir and Aksekili Ahmet Hamdi are the two precious name who are living in the same time and space. One of the most well known in these matters is his views on journey (seferilik) issue and approaches in the criticism of this view. Opposite opinions between the two fellow countrymen scholar Yazir and Akseki took place in this area. However, Yazir responded against Akseki and he criticized Akseki’s plights in this way with a long letter. In this article, the opinions of the two scholars on journey’s precepts in Islamic law will be evaluated within the framemork of the general rule in fiqh: “Provisions will change with the change of time can not be denied.”