Konservatuvar eğitiminde Brahms’ın op.108 re minör keman- piyano sonatının, bestecinin müzikal stil ve çalış teknikleri açısından incelenmesi ve öneriler

Eserlerini Romantik dönemde vermiş olan Alman besteci ve piyanist Johannes Brahms, senfoniler, piyano ve oda müziği eserleri, konçertolar koral eserler ve iki yüzden fazla şarkının bulunduğu pek çok eser bestelemiştir. 19. yüzyılın ikinci yarısında senfoni ve sonat formlarının büyük ustası olarak görülen Brahms, yazdığı 3 piyano, 3 keman, 2 viyola, 2 çello ve 2 klarnet sonatı ile bir Klasik dönem formu olan sonatı, romantik ve modern bir anlayışla işlemiş zengin müzikal ifadeleri ile sonat formunu oldukça geliştirmiştir. Bu çalışma geç Romantik1 dönemin en önemli bestecilerinden Johannes Brahms’ın op.108 3 numaralı keman sonatının detaylı bir incelemesidir. Bu çalışmanın amacı, öğrencilerin teknik ve müzikal gelişimlerine katkıda bulunabilecek pek çok unsuru da içerisinde barındıran; Brahms’ın 3 numaralı keman sonatını çalışacak olan icracılara, Brahms’ın müzikal anlayışı hakkında bilgi vermek; sonatı biçim, armoni ve stil açısından tanıtmak ve çeşitli çalışma önerileri sunmaktır. Bu çalışmada veriler; literatür taraması, eserlerin dinlenmesi, icra edilmesi ve nota üzerinde analiz yöntemiyle elde edilmiştir. Çalışmada Brahms’ın müzikal yaşamına kısaca değinilmiş, stili hakkında bilgiler verilmiştir. Sonraki bölümde sonat hakkında bilgiler verilerek, form, armoni ve yorum açısından analizi yapılmıştır. Doğru çalış stilinin uygulanabilmesi ve Brahms’ın yoğun müzikal dokusunun yansıtılabilmesi için sağ ve sol elde çeşitli icra teknikleri ve çalışma önerilerinde bulunulmuştur. Hızlı bölümler için metronom tavsiyelerinde bulunulmuştur. Benzer analiz ve öneriler piyano partisi için de yapılmıştır. Çalışmadaki veriler literatür taraması ve notaların ayrıntılı incelemesi sonucunda elde edilmiştir. Ortaya çıkan sonuçlara göre; Brahms, sonatı organik bir bütünlük içinde tasarlamış, keman ve piyano arasındaki ilişkiyi bir solo çalgı ve ona eşlik eden bir piyano olmanın ötesine taşımış, kontrpuan, rondo formu, sonat allegro formu gibi geleneksel formları kullanmış, uygulanmasını istediği her türlü ifadeyi nota üzerine yazmış olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Piyano, Klasik Müzik, Sonat, Brahms, Keman

Examination of Brahms’ op.108 violin-piano sonata in D minor in terms of the composer’s musical style and performance techniques and suggestions in conservatory education

This study is a detailed analysis of the op.108 3rd violin sonata by Johannes Brahms, one of the most important composers of the Late Romantic period. The aim of this study is to give information about Brahms's musical conception, to introduce the sonata in terms of form, harmony and style, and to offer various study suggestions to performers who will study Brahms's Violin Sonata No. 3. The data in the study were obtained through literature review, listening to and performing the works and analyzing the score. In the study, Brahms' musical life is briefly mentioned and information about his style is given. In the next section, information about the sonata was given and analyzed in terms of form, harmony and interpretation. In order to apply the correct playing style and to reflect Brahms' dense musical texture, various performance techniques and practice suggestions are given in the right and left hand. Metronome suggestions were made for the fast sections. The same analysis and suggestions were made for the piano part. The data in this study were obtained through a literature review and detailed analysis of the scores. According to the results; Brahms designed the sonata in an organic integrity, carried the relationship between violin and piano beyond being a solo instrument and a piano accompanying it, used traditional forms such as counterpoint, rondo form, sonata allegro form, and wrote all kinds of expressions he wanted to be applied on the score.

Keywords:

Classical Music Brahms, music teaching, piano, sonata, violin,

PDF

___

Alpagut, U. ve Kalender, C. (2017). Bir Keman Eserinin Form Yapısı ve Keman Çalma Teknikleri Yönlerinden İncelenmesi: Ludwig Van Beethoven Op.50 F -Dur Romance, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(54), 738-746.
Bahadır, S. İ. (2008). 20. yüzyılın çağdaş bestecilerinden Kara Karayev’in Hayatı: Yedi Güzel ve Yıldırımlı Yollarla balelerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Casey, N., & Crutcher, A. (2019). Defining the late style of Johannes Brahms: a study of the late songs. Mezuniyet Tezi, West Virginia Üniversitesi, Morgantown, A.B.D.
Cho, J.Y. (2017). Re-interpreting Brahms Violin Sonatas: Understanding the composer’s expectations. Doktora tezi, Leeds Üniversitesi Müzik Okulu, Leeds, İngiltere.
Chun, H. (1997). Performance of the violin concerto and sonatas of Johannes Brahms with an analysis of Joseph Joachim’s influence on his violin concerto. Doktora tezi, The University of Maryland At College Park, Maryland, A.B.D.
Duru, Ş. (2001). Johannes Brahms’ın piyano- keman, piyano-viyola ve piyano -viyolonsel sonatları üzerine bir inceleme. Sanatta Yeterlik Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
Finson, J.W. (1984). Performing practice in the late nineteenth century, with special reference to the music of Brahms. The Musical Quarterly, 70(4), 457-475.
Frisch, W. (1984). Brahms and Schubring: Musical criticism and politics at mid-century 19th-century music. University of California Press c.7, (3) Essays for Joseph Kerman.
Gal, H. (Ed.) (1926). Brahms Sonate no.3, op.108, Sämtliche Werke, Band 10: Klavier- Duos, Breitkopf&Hartel, Leipzig, Almanya. ss.57-87
Geiringer, K. (1961). Brahms, his life and work. Second Edition. New York: Anchor Books.
Goetschius, P. (1923). The larger forms of musical composition. Fourth Edition. New York: G. Schirmer. ss.299-302
Hancock, V. (1984), Brahms’s performances of early choral music, 9th century music, c.8, (2), ss.125-141, Oakland, A.B.D.: University of California Press.
Kapçak, Ş. (2014). J. Brahms’ın “Op. 108 No:3 Re Minör Keman-Piyano Sonatı”, “Allegro” Bölümü’nün “Müzikal İfade Bağları” Yönünden İncelenmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 93-108. Musgrave, M., Sherman, B. D.(Ed), How different was Brahms’ playing style from our own?, Performing Brahms-Early Evidence of Performing Style Cambridge University Press 2003 Cambridge U.K. ss.1-9
Karadut, A. P. (2012). Oda müziği sonatı besteleme geleneğinde J. Brahms viyolonsel- piyano sonatları. Anadolu Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 3(3), 60-76.
Sachs, C. (1965). Kısa dünya musikisi tarihi, çev. İlhan Usmanbaş, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
Say, A. (Ed.). (1994). Müzik tarihi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi yayınları.
Shaham, H. (2020). Brahms Violin Sonata No.3 in D minor Op.108, Strad 131, (1567), ss. 75-76.
Tang, Y. (2018). Violin vibrato and its application. Yüksek Lisans Tezi, Northridge, A.B.D.: California State University.
Web Siteleri Web 1. Brahms’s Academic Festival Overture: how an honorary doctorate inspired his rowdy overture Classical Music (classical-music.com) https://www. classical-music.com/features/works/
Web 2. Vol-1-Sept-Nov-22-23.pdf (imgix. net) https://indianapolissymphony. imgis.net/wp-content/ uploads/2022/09/06150133/vol-1-sept- nov-22-23.pdf
Web 3. 2018_CBI.pdf (musicatmenlo.org) https://musicalmenlo.org/files/2018_cbı. pdf
Web 4. Violin Sonata No. 3 in D minor,Op. 108 (Johannes Brahms) (laphil.com) https://www.laphil.com/musicdb/ pieces/4601/violin-sonata-no-3-in-d-minor- op-108
Web 5. http://www.idilbiret.eu/tr/?p=35