ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BÖLÜMLERİ İLE KARİYER UYUM YETENEKLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİYİ BELİRLEMEYE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Amaç- Üniversite eğitiminde kazanılan bilgi ve deneyimlerle bireysel kariyer uyum yeteneklerinin desteklenmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı da üniversite öğrencilerinin eğitim aldıkları bölüm ve sahip oldukları demografik değişkenler ile kariyer uyum yetenekleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir.Yöntem- Araştırma evrenini, Dumlupınar Üniversitesi’ne bağlı meslek yüksekokullarında öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Öğrencilerin bölümleri ve demografik değişkenleri ile kariyer uyum yetenekleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için yüz yüze anket yöntemi uygulanmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde katılımcıların demografik özeliklerini belirlemek için araştırmacılar tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ve Savickas ve Profel (2012) tarafından geliştirilen ve Kanten (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan “Kariyer Uyum Yetenekleri Ölçeği” kullanılmıştır. Kariyer uyum yetenekleri ölçeği 4 alt boyuta ayrılmaktadır. Bu boyutlar ise kaygı, kontrol, merak ve güvendir.Bulgular- Yapılan analizler sonucunda ise kariyer uyum yetenekleri ile öğrencilerin cinsiyetleri ve gelirleri arasında farklılık bulunmuştur.Sonuç- Ayrıca öğrencilerin tercih ettikleri bölümler ile kariyer uyum yeteneklerinin kaygı ve güven alt boyutlarının da farklılık gösterdiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Üniversite öğrencisi, kariyer, kariyer uyum yeteneği

A RESEARCH ON THE RELATIONSHIP BETWEEN THE SECTION OF UNIVERSITY STUDENTS AND CAREER ADAPTABILITY

Purpose- It is aimed to support individual career adaptability with the knowledge and experience gained in university education. The purpose of this study is to determine the relation between the departments and the demographic variables that university students have and that carrer adaptablities.Methodology- The reseach population is composed of students who attend vocatinal collages affiliated to Dumlupınar University. The face to face survey method was used to determine the relationship between students’ departments and demographic variables and career adaptability. “Personal Information Form” prepared by researchers and “Career Adaptabiliity Scale” developed by Savickas and Profel and adapted to Turkish by Kanten (2012) was used to determine the demographic characteristics of the participants in the research data. Career adaptability scale is divided into 4 sub-dimensions. These dimentios are anxiety, control, curiosity and trust.Findings- As a result of the analyzes made, differences between carrer adaptability and gender and income of students were found.Conclusion- In addition, it was concluded that the results of the anxiety and trust sub-dimension of the students’ preffered departments and career adjustment abilities also differed.

Keywords:

University student, carrer, carrer adaptability,

PDF

___

Arpat, B., Yeşil, Y. (2017). Analyzing the reasons of occupational health and safety training students’ profession choice: a research at Pamukkale University – Honaz Vocational School., European Scientific Journal, May Special/Edition, 182-191.
Arthur, M. B., Lawrence B. S. (1984). Perspectives on environment and career: an introduction. Journal of Occupational Behaviour, 5, 1–8.
Aydın, Z. B. (2007). Faktör analizi yardimiyla performans ölçütlerinin boyutlarinin ortaya konulmasi. 8. Türkiye Ekonometri ve İstatistik Kongresi. Malatya: İnönü Üniversitesi
Çelik, Ö. (2017). Eleştirel düşünme becerilerinin kariyer uyum yeteneklerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Decenzo, D. A., Robbins, S. P. (1996). Human resource management (5th Edition). ABD: J. Wiley & Sons.
Dündar, G. (2013). Kariyer geliştirme. Sadullah, Ö., Uyargil, C., Acar, A.C. vd., İnsan Kaynakları Yönetimi (Yenilenmiş 6. Baskı) (s. 267-299). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Erdoğan, B. Z. (2008). Bireyden profesyonele: kariyere ilk adim. Bursa: Ekin Yayınları.
Genç, M. (2016). Öğrencilerin kişisel gelişim yönelimlerinin kariyer uyum yeteneklerine etkisi: Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük.
Kalaycı, Ş. (Ed.). (2010). SPSS uygulamali çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kavi, E., Kaya, A. (2018). İstanbul’da öğrenim gören üniversite öğrencilerinin kariyer uyum yeteneklerine yönelik bir araştirma. Uluslararası Medeniyet Çalışmaları Dergisi, 3 (1), 104-116.
Kanten, S. (2012). Kariyer uyum yetenekleri ölçeği: geçerlilik ve güvenilirlik çalişmasi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 191-205.
Mercan, N. (2016). Psikolojik sermayenin kariyer uyum yeteneği ile ilişkisine yönelik bir araştirma. Global Business Research Congress (GBRC), PressAcademia Procedia, 434-442.
Öge, S., Karasoy, H. A. (2016). İnsan kaynaklari yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
Perkmen, S. (2009). 21. yüzyilda kariyer seçimi. İstanbul: Profil Yayıncılık.
Savickas, M. L. (1997). Career adaptability: an integrative construct for life-span, life-space theory. The Career Development Quarterly, 45, 247-259.
Savickas, M. L., Porfeli, E. J. (2012). The career adapt-abilities scale: construction, reliability, and measurement equivalence across 13 countries. Journal of Vocational Behavior, 80, 661-673.
TDK (2018). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5af2fbd2950aa9.38027475. Erişim Tarihi: 27.04.2018
Vianen, A. E. M., Klehe, U., Koen, J., Dries, N. (2012). Career adaptabilities scale Netherlands form: psychometric properties and relationships to ability, personality, and regulatory focus. Journal of Vocational Behavior, 80, 716-724.
Woodd, M. (1999). The move towards a different career pattern: are women better prepared then men for a modern career?. Career Development International, 14(1), 21-28.
Yazıcı, R. (1987). İnsan ilişkileri ve personel yönetimi. Ankara: Semih Ofset.
Zikic, J, Klehe, U. C. (2006). Job loss as a blessing in disguise: the role of career exploration and career planning in predicting reemployment quality. Journal of Vocational Behavior. 69, 391-409.
Zorver, C. E., Owenn, F. K. (2014). Kariyer uyumu ve iyimserliği ölçeği’nin geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 11(2), 314-331.