II. DÜNYA SAVAŞI SONRASI JAPONYA’SINDA EĞİTİM SİSTEMİ ÜZERİNE İLKÖĞRETİM MÜFREDATI ÖZELİNDE BİR DEĞERLENDİRME

Özellikle II. Dünya Savaşı’nda alınan yenilgiye rağmen, kısa bir süre içerisinde hızlı bir kalkınma sürecine giren Japonya, günümüzde dünyanın en büyük üç ekonomisinden biri arasında yer almaktadır. Çalışmada, gelişmiş ülkeler arasında yer alan Japonya’nın II. Dünya Savaşı’ndan günümüze tarihi, ekonomik ve toplumsal değişimlerinin genelde eğitim sistemi ve özelde ise ilkokul ile ilişkisini detaylı bir şekilde tartışarak bilinmeyen yönleriyle incelenmesi ve okuyucuya genel bir çerçeve sunması amaçlanmaktadır. Çalışmada Japonya’nın savaş sonrası eğitim yaklaşımları sırasıyla Yüklemeci Eğitim (詰め込み教育) 1945-1970, Yutori Eğitimi (ゆとり教育) 1980-90, Post-Yutori Eğitim (ポストゆとり教育) 2008- olmak üzere 3 dönemde incelenerek 1945 sonrası Japon eğitim sisteminin içeriğinde meydana gelen değişimler toplumsal, ekonomik ve siyasal alanlarda yaşanan değişimler eşliğinde tartışılacaktır.

A BRIEF DISCUSSION ON POST-WAR EDUCATION SYSTEM IN JAPAN WITH A SPECIAL FOCUS ON THE PRIMARY EDUCATION CURRICULUM

Japan successfully completed its rapid economic development after the second world war, and today it has become one of the strongest economies in the world. In this study, the Japanese education system is discussed within the historical, economic, and social changes through primary education curriculums. The post-war education systems that are roughly formed by the curriculum loads were scrutinized within 3 periods and discussed in detail by focusing on social issues such as school bullying. However, the curriculum changes and problems such as bullying chronologically occurred at the same periods, and some other socioeconomic variables such as the economic crisis in the mid-90s, and early 2000s or urbanization, and information technology were also effective in the emergence of these problems.

___

  • Akkemik, K. A. (2011). Japonya 1991 ve ABD 2007-2009 Finans Krizlerinin Politik İktisat Perspektiflerinden Bir Değerlendirmesi, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(2), 171-186.
  • Akkemik, K. A. (2022). Japon Ekonomisi Hakkında Doğru Bildiğimiz Bazı Yanlışlar, Kotodama İstanbul Kokorozashi. I 5-Türkçe-Japonca/トルコ語版・日本語版/Turkish-Japanese, 27.
  • Aksoy Sugiyama, C. (2014). Ryooma-den Dizisindeki Tarih Yazımı ve Vatanseverlik Anlatısı, Electronic Turkish Studies, 9(8).
  • Ateş, M. Y. (2003). Mucizeden duraklamaya Japon ekonomisi: sonuçlar, sebepler, Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı.
  • Başbakanlık İstatistik Ofisi. (2019). Rōdōryokuchōsa chōki jikeiretsu dēta (İşgücü Anketi Uzun vadeli zaman serisi verileri), https://www.stat.go.jp/data/roudou/longtime/03roudou.html (10.09.2022)
  • Binici, H., Arı, N., Kutlu, M. O. (2005). Japon Eğitim Sistemi ve Eğitim Reformu, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(29), 58-64.
  • Cave, Peter. (2011). ‘’Explaining the İmpact of Japan’s Educational Reform: Ori Why Are Junior High Schools So Different from Elemenary Schools?’’ Social Science Japan Journal. ss. 145-163.
  • Çetin, C. (1992). Japonya'da Eğitim, Milli Eğitim Dergisi, ss.113.
  • Dündar, M. A. (2006). Panislâmizm'den büyük Asyacılığa: Osmanlı İmparatorluğu, Japonya ve Orta Asya, İstanbul: Ötüken Yayınevi.
  • Ekinci, A. (2010). Japon eğitim sisteminden Türk eğitim sistemine iyi örnekler, Milli Eğitim Dergisi, 40(188), 32-49.
  • Erdem, A. R., Erdem, M.,Keleş, K. (1997). Türk ve Japon Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması, Çağdaş Eğitim Dergisi, 235.
  • Erkin, H. C. (2004). Geçmişten günümüze Japonya'dan Türkiye'ye bakış, Çanakkale: VADİ Yayınları.
  • Esenbel, S. (1988). Japon Aydınları ve Batı Bilimi, Toplum ve Bilim, ss. 35-42.
  • Esenbel, S., Demircioğlu, M. A. (1999). Çağdaş Japonya’ya Türkiye’den Bakışlar, İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Fish, R. (2016). Japan: Recent trends in education reform. Asian Society. http://asiasociety.org/global-cities-education-network/japan-recent-trendseducation-reform (10.09.2022)
  • Fujita, H. (2004). Education Reform and Experience in Japan. In Keynote Speech at the 1st Hong Kong School Principals’ Conference: Breaking New Ground: Steering and Strategies.
  • Güven, D. Ç. (2015). Dünya Edebiyatında bir Usta Çırak İlişkisi: Vatanabe Kazuo ve Oe Kenzaburo, Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 4(5), 1-17.
  • Güven, D. Ç. (2022). Apocalyptic Reconstruction of A-bomb Literature, Frankenstein, The Phantom of the Opera: Onibaba, HUMANITAS-Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), ss. 131-149.
  • Hawley, W. D. (1986). The Education of Japanese Teachers: Lessons for the United States?, ERIC, 2-29.
  • Hirayama, R. (2004). Hihanteki shikō wo sasaeru taido oyobi tairyokusokutei ni kansuru tenbō. Kyoto daigaku daigakuin kyōikugaku kenkyūka kiyō, 50, 290-302.
  • IPSS. ‘’Regional Population Projections for Japan.’’ https://www.ipss.go.jp/pp-shicyoson/j/shicyoson13/1kouhyo/top-01.asp (20.03.2021)
  • Japonya Sağlık, Çalışma ve Refah Bakanlığı. Politika ve Planlama Genel Müdürlüğü. Nüfus, Sağlık ve Sosyal İstatistik Ofisi. Nüfus Değişim İstatistikleri. Kōsei Rōdōshō seisaku tōkatsukan-tsuki jinkō dōtai hoken shakaitōkei-shitsu jinkō dōtai tōkei (Doğum oranındaki ve toplam doğurganlık hızındaki değişiklikler), https://www.mhlw.go.jp/toukei/list/81-1a.html (05.09.2022)
  • Japon İstatistik Bürosu. “1965 Yılı Nüfus Sayım Raporu.” (20.11.2020)
  • Japonya Uluslararası İşbirliği Ajansı. (2004), The History of Japanese Educational Development JICA. https://www.jica.go.jp/jicari/IFIC_and_JBICIStudies/english/publications/reports/study/topical/educational/pdf educational_02.pdf
  • Kabine Ofisi. (2015a). White paper on children and young people 2015.
  • Kabine Ofisi. (2015b). White paper on children and young people 2015.
  • Kaizuka, S. (2018). Sengo Nihon Kyōikushi [Savaş Sonrası Japon Eğitim Tarihi]. Tokyo: The Open University of Japan.
  • Karsak, H. G. O. (2018). Japon Eğitim Sitemine Genel Bir Bakış, Turkish Studies, 13(4), ss. 965-997.
  • Kawabata K., Kōroki A., Tsukidji, F. (2011). ‘’Yutori kyōiku ni tsuite‘’. Nakamuragakuendaigaku tankidaigaku-bu ‘yōka’ ronbun-shū Vol. 3, ss. 50-57.
  • Karabulut, R., Temel, F. Z. (2018). Türkiye ve Japonya Okul Öncesi Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması, INES,1-7.
  • Kase, K. (1997). Shūdan Shūshoku no Jidai: Kōdo Keizai Seichō no ninaitetachi. Tokyo: Aoki-Shoten, 1997.
  • Katase, K. (2010). ‘’Shūdan Shūshokusha no Kōdo Keizaiseichō”. Ningen Jōhōgaku Kenkyū, 15, 11-28.
  • Kıncal, A. (2016). Japon Kalkınması: Tarihsel Süreç ve Politikalar, DERİN Dokuz Eylül Üniversitesi Araştırma ve İnovasyon Dergisi, 6, ss. 76-86.
  • Kimura, D. & Madoka, T. (2017). Advancing 21st Century Competencies in Japan. Asia society Centre for Education.
  • Kingston, J. (2012). Comtemporary Japan: History, politics and social change since the 1980s, ABD: John Wiley & Sons.
  • Matsubara, H. (1969). The family and Japanese society after world war II. The Developing Economies, 7(4), ss. 499-526.
  • Maya, İ. Yılmaz, A. (2017). Eğitim Denetimi Sistemleri Bakımından PISA’da Başarı Gösteren Bazı Ülkeler ile Türkiye’nin Karşılaştırılması. Turkish Studies, 12(3), ss. 467-492.
  • MEXT. Müfredat Yönergeleri "İkiru Chikara". İlkokul Ders Programı. https://www.mext.go.jp/a_menu/shotou/new-cs/youryou/syo/index.htm (12.07.2022)
  • MEXT. White Paper. Educational Standarts in Japan 1975. Chapter2 2(1)b. https://www.mext.go.jp/b_menu/hakusho/html/hpae197501/index.html (10.09.2022)
  • MEXT. White Paper. Educational Standarts in Japan 1975. Chapter 3 5 (1). https://www.mext.go.jp/b_menu/hakusho/html/hpae197501/hpae197501_2_063.html (10.09.2022)
  • MEXT. İlk ve Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. (2020) (Öğrencilerin Problemli Davranışları ve Mazeretsiz Devamsız vb. Sorunlara İlişkin Anket), https://www.mext.go.jp/content/20191217_mxt_syoto02-000003300_8.pdf (12.07.2022)
  • MEXT. (2021), Ijime no ninchi (hassei) kensū ninchi (hassei)-ritsu no suii (Official Distribution of the Number of Bullying Cases), https://www.mext.go.jp/content/20211007-mxt_jidou01-100002753_1.pdf (25.08.2022)
  • MEXT. (2020), Jidō seito no mondaikōdō futōkō-tō seito shidō-jō no sho kadai ni kansuru chōsa (Problematic Behaviors of Students and Unexcused Absenteeism etc. Questionnaire on Problems), https://www.mext.go.jp/content/20211007-mxt_jidou01-100002753_1.pdf (25.08.2022)
  • MEXT. (2019). Ijime no teigi no hensen (Zorbalık tanımındaki değişiklikler), https://www.mext.go.jp/component/a_menu/education/detail/__icsFiles/afieldfile/2019/06/26/1400030_003.pdf (25.08.2022)
  • MEXT. (2008). (J) (İlkokul Öğretim Programı Yönergesi). https://www.mext.go.jp/a_menu/shotou/new-cs/youryou/syo/toku.htm
  • MEXT. (2008). Gakushū shidō yōryō ‘ikiru chikara’ shōgakkō gakushū shidō yōryō (Ikiru Chikara Primary School Curriculum). https://www.mext.go.jp/a_menu/shotou/new-cs/youryou/syo/index.htm (12.07.2022)
  • MEXT. (2005), FY2005 White Paper on Education, Culture, sports, science and technology – educational reform and enhancement of the educational functions of communities and families. http:// www.mext.go.jp/b_menu/hakusho/html/06101913.htm.
  • Moriue, S., Nozato, F. (2003). Shotō kyōiku genri (ilköğretimde eğitim teorisi), Tokyo: Kouseikan.
  • Mutluol, F. (2018). Toplum 5.0: İnsan Merkezli Değer Toplumu. http://www.idemahaber.com/toplum-5-0-insan-merkezli-deger-toplumu/ (05.10.2022)
  • Nakamura, T. (1981). The Postwar Japanese Economy: It’s Development and Structure, Tokyo: University of Tokyo Press.
  • Nakamura F., & Higuchi N. (2013). Gakuseiki wo Chûshin to shita Kyōiku Zaisei no Seidoshi [Gakusei dönemi eğitim harcamalarının sistem tarihi]. Meisei Daigaku Kenkyû Kiyô: Kyôikugakubu, 3, 15-30.
  • Nakauchi T., & Nakano A., Takeuchi T., Fujioka S. (1987). Nihon Kyōiku no Sengoshi [Japon eğitim sistemi savaş sonrası tarihi]. Tokyo: Sanseidô.
  • Nihon shakai-gakkai kazoku kenkyubukai. (1957). "Sengo ni okeru kazoku no jittai" (Savaş Sonrası Japonya'da Ailenin Yapısı ve İşlevleri), Shakaigaku hyoron, Nos. ss. 27-28.
  • Sadıklar, T. (1971). Kalkınma Yolunda Japon Örneği ve Türkiye, Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  • Saito, Y. (2009). Education in Japan: past and present, Policy and Practice of Early Childhood Education and Care across Countries, 14.
  • Sakoh, K. (1984). Japanese economic success: industrial policy or free market. Cato Journal, 4(2), ss. 521-548.
  • Satou, T. (2013). ‘İkiru chikara’ ron hihan nōto, sono 1. Mie daigaku kyōikugakubu kenkyū kiyō, 64, 297-311.
  • Satou, T. (2014). ‘İkiru chikara’ ron hihan nōto, sono 2. Mie daigaku kyōikugakubu kenkyū kiyō, 65, 159-173.
  • Suzuki T. (2012). Yutori kyōiku no rinen ni kansuru kōsatsu (T).
  • Suzuki, T. (2012). Yutori Kyouiku no Rinen ni kansuru Kousatsu (Okulda “Yutori Eğitimi”ni Düşünmek), Kanagawadaigaku Shinri&Kyouiku Kenkyuu Ranshu (Psikoloji ve Eğitim Dergisi, Kanagawa Üniversitesi), 32, ss.49-53.
  • OECD (2019). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) Japonya Sonuçları (2000-2018). Volume I-III.
  • Ōtsuka, Y. (2012). Wagakuni ni okeru sukūru kaunseringu (Ülkemizde okul danışmanlığı) Ş. Murayama, & T. Takiguçi In, Genba de yakudatsu sukūru kaunseringu no jissai (Sahada faydalı okul psikolojik danışmanlığı uygulaması) ss. 35-46. Osaka: Sōgenşha.
  • Özşen, T. (2011). Robot Krallığı Japonya'nın Görünmeyen Yüzü: Dünden Bugüne Japon Kırsalı. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 14(2), ss. 59-93.
  • Özşen, T. (2020). Modern Japon Eğitim Sisteminin tarihi temelleri üzerine değerlendirme: Meiji’den Shôwa’ya 1868-1950 arası döneme bakış, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 16(1), ss. 36-52.
  • Özşen, T. (2021). II. Dünya Savaşı Sonrası Japonya’sında Sanayileşme-Kentleşme Süreci ve Eğitim. S. Esenbel., O. Baykara içinde, Türkiye'de Japonya Çalışmaları IV (s.438-454) İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Palacıoğlu, T. (2018). Hiçbir Şey Tesadüf Değildir: Japonya Örneğinde Dünya Ticaret Tarihi. İstanbul Ticaret Odası (İTO) / İstanbul Düşünce Akademisi (İDA).
  • Takada, M. (1999). Japan’s economic miracle: underlying factors and strategies for the growth, Professor Wylie, 18.
  • Takahashi, Y., Takada F., & Sono H. (2001). Gakkô Seido to Shakai [Okul Yasası ve Toplum]. Tokyo: Tamagawa University Publishing.
  • Toksöz, L. (2021). Japon Eğitim Sisteminde Çözüm Bekleyen Bir Sorun: “Zorbalık”, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 17(1), ss. 31-46.
  • Tsurumi K. (2015). Social change and the individual: Japan before and after defeat in World War II, ABD: Princeton University Press.