EKOMÜZE KAVRAMININ ANTALYA TERMESSOS ARKEOLOJİK SİT ALANI ÖRNEĞİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ

M.Ö. 12.000 tarihinden itibaren yerleşim yeri olan Anadolu, birçok kültür ve uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Bugüne gelindiğinde ise binlerce yıl boyunca gelişip olgunlaşan bu kültür yok olmaya yüz tutmuştur. Bu makalede Antalya İl sınırlarında yer alan Termessos Arkeolojik Sit Alanı ve çevresinin müze kent niteliğinde varlığının sürdürülmesi için yapılabilecek çalışmalar irdelenmiştir. Tarihsel, doğal ve kültürel özellikleri yaşatılarak gelecek kuşaklara aktarılması ve ülke turizmine katılması mantığına dayanan ekomüze uygulamaları, yerel kültürlerin yaşatılması, yerinde korunması yerel halk ve yöneticiler ile işbirliği kapsamında yürütülen bir yaklaşım olan ekomüzenin Termessos Arkeolojik Sit Alanı ve çevresi için uygulanabilirliği üzerinde durulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Ekomuze, Termessos, Antalya, Arkeolojik Sit, Kültürel Miras

PDF

___

2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu 23/7/1983 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğü girmiştir. 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu 11/08/1983 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğü girmiştir. 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu 01.07.2003 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Alçitepe, E., (2011) “New combinations in Campanula sect. Quinqueloculares from Turkey.” Pak. J. Bot 43.5 : 2243-2254. Anonymus. (2014) (http://www.greenways.pl/en/ecomuseums) Erişim tarihi 30.04.2014 Anonim (1970), Termessos Milli Parkı Uzun Devreli Gelişme Planı, 48 USAİD Anonim. (1995), Antalya Kentsel Bölgesi Gelişme Deseni Açıklama Raporu. Atılım matbaacılık, 134, Antalya Anonim. (2013), http://www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,44896/termessos.html-Erişim Tarihi 24.04.2014 Anonim. (2014), http://www.antalyamuzesi.gov.tr/tr/termessos-orenyeri erişim Tarihi 23.04.2014 Belen, N., (2015) Termessos Arkeolojik Sit Alanının Ekomüze Kapsamında Değerlendirilmesi Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi Ankara Davis, P. (2008), “New museologies and the ecomuseum.” The Ashgate Research Companion to Heritage and Identity. Aldershot: Ashgate Publishers (2008): 397-414. Ankara. Davis, P. (2011), Ecomuseums: a sense of place. A&C Black, 2011. Doğan, M. (2010), Ekomüze Odaklı Sürdürülebilir Destinasyon ve Gökçeada Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekizmart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 135 Çanakkale. Görmüş, S. (2012), Korunan Alan Planlama Stratejilerinin Değerlendirilmesi: Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı Örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 14(21), 37-48. Gür, S. (2007), İlk İnsandan Selçuklu’ya Anadolu Uygarlıkları ve Antik Şehirler, 310, İstanbul Ohara, K. (1998), The İmage of Ecomuseum in Japon Yokohama National University) vol.25 no.12, pp.26-27, Pacific Friends, Jijigaho-sha, Tuna, A., ve Erdoğan, E. (2013) “Ekolojik Kültürel Turizm Aracı Eko Müzelerin Kültürel Peyzaj Açısından İrdelenmesi.” Ormancılık Dergisi 9 23-37 Varine de H. (2005), The Origins Of Museology Concept And Of The Ecomuseum Word And Concept, In The 1960s And The 1970s. In: Donghai, S., Jinping, Z., Davis, P., Varine, H., Maggi, M. (ed.). Communication and Exploration, International Ecomuseum Conference, 1-6 June, Guiyang, China