Öğretmen Adaylarının Mesleki Gelişimlerini Destekleyici Üniversite Olanakları

Araştırmanın amacı Türkiye'nin iki farklı bölgesinde bulunan üniversitede öğrenim gören öğretmen adaylarının üniversitelerindeki öğrenmeyi destekleyici olanaklar ve mesleki gelişimleri ile ilgili görüşlerini incelemektir. Veriler Van Yüzüncü Yıl ve Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü öğretmen adaylarından toplanmıştır. Nicel veriler "Öğrenmeyi Desteklemede Üniversite Olanaklarına İlişkin Öğrenci Görüşleri" başlıklı ölçek ile toplanmıştır. Nitel veriler için odak grup görüşmesi yapılmıştır. Bulgulara göre Pamukkale Üniversitesi öğretmen adaylarının öğrenmeyi destekleyen üniversite olanakları ile ilgili görüşleri Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi öğretmen adaylarına göre daha olumlu bulunmuştur. Öğretmen adaylarının mesleki gelişimleri için engel olarak belirttikleri durumlar arasında KPSS'ye hazırlanma, üniversitenin fiziki imkân yetersizlikleri ve yetersiz yönlendirme yer almaktadır

University Facilities Supporting Pre-Service Teachers’ Proffessional Development

The purpose of this study is to examine the views of pre-service teachers about their professional development and the facilities supporting learning at their universities. The data was collected from the pre-service teachers attending Pamukkale University and Van Yüzüncü Yıl University. For quantitative data a total of 134 pre-service teachers filled a questionnaire named “Students’ Views about University Facilities Supporting Learning” developed by the researchers. Focus group interview was conducted for the qualitative data. The pre-service teachers indicated the handicaps for professional development such as preparing for the staff selecting exam, lack of facilities at their universities and lack of orientation

___

  • LAU Wing Chi, M. (2012). Can Children’s Social Skills be Enhanced Through Singin Games in Music Lesson?, [Erişim: http://conference.nie.edu.sg/paper/Converted%20Pdf/ab00677.pdf, 06.11.2012].
  • Leung, C. (2010). An experimental study of eduplay and social competence among preschool students in Hong Kong, Early Child Development and Care, 1–14.
  • O’Hagan, M. and Smith, M. (2004). Early Years Child Care Education: Key Issues. Edinburg: Elsevier Limited.
  • Orçan, M. (2010). Sosyal Gelişim. Erken Çocukluk Döneminde Gelişim (Ed.:E. Deniz). Ankara: Maya Akademi.
  • Özabacı, N. (2006). Çocukların sosyal becerileri ile ebeveynlerin sosyal becerileri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1), 164.
  • Özaydın, L. (2006). Arkadaşlık becerilerini geliştirme programının özel gereksinimi olan ve olmayan okul öncesi çocuklarının sosyal etkileşimlerine etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Öztürk, A. (2008). Okulöncesi Eğitimin İlköğretim 1. ve 3. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilerine Etkisinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Sarı, E. (2007). Anasınıfına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların, annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarının, çocuğun sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Sezer, Ö. (2010). Ergenlerin kendilik algılarının anne baba tutumları ve bazı faktörlerle ilişkisi Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. VI1, (I), 1-19 (http://efdergi.yyu.edu.tr).
  • Shinohara, R., Sugisawa, Y., Tong, L., Tanaka, E., Watanabe, T.,Onda, Y., Kawashima, Y., Hirano, M., Tomisaki, E., Mochizuki, Y., Morita, K., Amarsanaa, G., Yato, Y., Yamakawa, N.Anme, T. and Japan Children’s Study Group (2010). The Trajectory of Children’s Social Competence from 18 Months to 30 Months of Age and Their Mother’s Attitude towards the Praise, J Epidemiol, 20(Suppl 2):441-446.
  • Uzuner, N. ve Gürsoy, F. (2010). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal uyum ve beceri düzeylerinin incelenmesi, Çağdaş Eğitim Dergisi, 35(380):20-29.
  • XU, Yaoying. (2010). Children’s Social Play Sequence: Parten’s Classic Theory Revisited, Early Child Development and Care, 180 (4):489-498.
  • Yukay, M. (2003). İlköğretim üçüncü sınıf öğrencilerine yönelik sosyal beceri programının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Wortham, S.C. (1998). Early childhood curriculum. United States of America: Prentice Hall.
  • Creswell, J.W. (2005). Educational Research. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
  • Çokluk - Bökeoğlu, O., Yılmaz, K. (2007). Üniversite öğrencilerinin fakülte yaşamının niteliğine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 179-204.
  • Dunn, T.G. ve Shriner, C. (1999). Deliberate practice in teaching: what teachers do for selfimprovement. Teaching and Teacher Education, 15, 631-651.
  • Erdoğan, S. , Şanlı, H. S. & Şimşek Bekir, H. (2005). Gazi üniversitesi eğitim fakültesi öğrencilerinin üniversite yaşamlarına uyum durumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2),479-496.
  • Esendemir, Ö. (2011). “Matematiksel problem çözme ve üstbiliş üzerine hazırlanan bir mesleki gelişim program ve bu programın etkililiği.”Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
  • Garet, M.S., Porter, A. C., Desimone, L., Birman, B.F. ve Yoon, K.S. (2001). What makes professional development effective? Results from a national sample of teachers.American Educational Journal, 38(4), 915-945.
  • Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa birliği sürecinde Türk eğitim sistemi: sorunlar ve çözüm önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 66-80.
  • Gizir, C.A. (2005). Orta doğu teknik üniversitesi son sınıf öğrencilerinin problemleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 196-213.
  • James, M. ve McCormick, R. (2009). Teachers learning how to learn. Teaching and Teacher Education, 25, 973-982.
  • Karaaslan, A.D. (2003). “Teachers’ perceptions of self-initiated professional development: A case study on Başkent University english language teachers.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, OrtaDoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Karaca, E. (2008). Eğitimde kalite arayışları ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 61-80.
  • Kıroğlu, K. (2006). Yeni müfredat tanıtımı. K. Kıroğlu (Ed.) Yeni İlköğretim Programları 1-5. Sınıflar (ss. 1-5). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Koçoğlu, Z.B. (2006). “The role of portfolios in EFL student teachers’ professional development.” Yayımlanmamış doktora tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü, İstanbul.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2008). Öğretmen yeterlikleri öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. http://otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html adresinden 26 Ocak 2010 tarihinde edinilmiştir.
  • Özçallı, S. (2007). “Possible effects of in-service education on efl teachers’ professional development in terms of teacher efficacy and reflective thinking.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü, İstanbul.
  • Richter, D., Kunter, M., Klusmann, U., Lüdtke, O. ve Baumert, J. (2011). Professional development across the teaching career: teachers’ uptake of formal and informal learning opportunities. Teaching and Teacher Education, 27, 116-126.
  • Sabuncuoğlu, O. (2006). “A study of the effects of models of teacher education and professional development on practising and prospective teachers of english in elt at universities.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Savran - Gencer, A. (2008). “Professional development of pre-service biology teachers through reflective thinking.” Yayımlanmamış doktora tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Bölümü, Ankara.
  • Seferoğlu, S.S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin kendi mesleki gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. Milli Eğitim Dergisi, 149, [Online]: http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/149/ seferoglu.htm adresinden 13 Aralık 2011 tarihinde indirilmiştir.
  • Şahin, Ç. (2008).Yeni ilköğretim programı çerçevesinde sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişim düzeylerinin değerlendirilmesi.Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 101-112.
  • Toplum Gönüllüleri Vakfı. (2009).Üniversite gençliğinin ihtiyaçları araştırması. [Online]: http:// www.tog.org.tr/abs/ articlefiles/ 1610-TOG_Genclik Arastirmasi.pdf adresinden 29 Haziran 2010 tarihinde indirilmiştir.
  • Ün Açıkgöz, K. (2006). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayınları.
  • YÖK (2007).Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri (1982-2007).[Online]: http://www.yok.gov. tr/content/view/16/52/ adresinden 07 Aralık 2010 tarihinde indirilmiştir.
  • Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel (Ed.) Eğitimde yeni yönelimler (ss. 39-61). Ankara: Pegem A Yayıncılık.