Flaubert romanlarını iki zıt yöntemle işlemektedir. Bunlardan birisi aşırı lirik ve romantik diğeri ise büyük gayret sarffettiği mutlak gerçekçiliktir. Flaubert edebi kişiliğinde mevcut olan iki esin kaynağını şöyle yorumlamaktadır : « edebi olarak konuşmak gerekirse, bende iki ayrı kişilik mevcuttur : bunlardan biri haykırış ve lirik üslup, yüksek kartal uçuşu, tüm cümlelerin ahengi ve fikirlerin zirvesi,, ikincisi ise gerçeği elinden geldiği kadar inceden inceye ararayan ve kazandır. » (A. LAGARDE, L.MICHARD, 1985: 456). Bu iki farklı özelliği Flaubert’de görmek mümkündür. Madame Bovary adlı eserinde realizmin tüm inceliklerini birleştiren yazar bu antik hikayede çok büyük bir dokümantasyon gerçekleştirmiştir. İnsan tutkusunu ve gücünü çağrıştırmakta olan Salammbô aynı zamanda geçmişteki tarihlerdeki ölçüsüzlüğün boyutunu vurgulamaktadır. Haykırış ve coşkulu anlatımdan dolayıdır ki, Salammbô adlı roman yazarın birinci edebi kişiliğine denk düşmektedir. Bu incelemenin ana teması, ücretli askerlerin komutanı olan Mathô’nun Tanit tanrıçasının bayan din görevlisi, kartaca generali Hamilcarın kızı Salammbô’ya karşı olan tutkusunun başarısızlığa uğramışlığının konusunu ele almaktadır. Paralı askerler komutanının Mathô’nun istek ve şiddetle Salammbô ya sahip olma duygusu yatmaktadır. Salammbôya ulaşmak için Mathô kutsal eşya sayılan tılsımı ele geçirme gerekliliğine inanır. Anacak Salammbô’nun Mathô yala birlikte olmasının sosyal seviye bakımdan, dinsel bakımdan ve Büyük Kartaca Kralı Hamilcar’ın kızı olması bakımından yasak olduğu görülmektedir. .

Flaubert develops his novels with two opposite inspirations that encounter each other. One of these inspirations is lyric romantic temptation and the other is all the characters of realism. Flaubert explains his two different inspiration sources in this way:” In myself, in literary meaning, there are two different good men: one of these men is talkative, enthusiastic and has the capability of understanding every detail of sentences and takes them to peak of thinking, the other one is a man of pure realism who researches the slightest details and writes about them.” "(A. LAGARDE, L.MICHARD, 1985: 456) These two sources of inspirations exist in Flaubert. In his novel “Madame Bovary” he used all the delicacies of realism just as he did the same in his novel “Salammbô“. He prepared a huge documentation for this antique novel. The novel “Salammbô” covers all the lyric romantic features. The novel tells us the story of Mathô, general of mercenary soldiers, who is desperately in love with the Goddess of Tanit Salammbô, the daughter of Hamilcar from Kartaca. Salammbô is the daughter of rich and powerful General of Kartaca and also she is the Goddess of Tanita. On the other side there is Mathô, only a mercenary soldier. Because of the class discrimination the relationship between Mathô and Salammbô is forbidden. At the end of the story the two characters can not be saved from the clutches of death and never come together.