Elma şarabının folklorik tıpta, insan ve hayvan hastalıklarının tedavisinde ve profilaksisinde harici ve dahili olarak kullanılmasının uzun bir geçmişi vardır. Avrupa‟da, tıbbi uygulamasının çok çeşitli tarihsel örnekleri görülür. Elma şırasının, denizcilikte iskorbütten korunmak için limon kullanımından önce, tedavide önemli bir yeri vardı. Almanya‟da Johann Christian Wilhelm Petsch (1804-1882) ve Rudolph Weil (1841-?) elma şarabını, saf veya su veya süt ile karışım halinde, insanlara cinsel gücü arttırıcı bir ilaç olarak tavsiye etmişlerdi. Kan dolaşımı, sinir sistemi, kemikler ile ilgili her tür hastalığı elma şırası ile tedavi etmişlerdi. Özellikle düzenli olarak kullanıldığında etkili olduğu ileri sürülmekteydi. Eklem iltihabı, astım, uykusuzluk, gut, öksürük, saman nezlesi ve başka birçok şikâyeti tedavi için tavsiye edilmekteydi. Diüretik etkisi sebebiyle, özellikle tedavinin dört hılt teorisine dayalı olduğu dönemde, çok aranılan bir ilaçtı. İçerdiği çok miktardaki askorbik asit, onun tıbbi kullanımındaki akılcı tutumu açıklayabilir. Bugün elma şarabı, meşrubat olarak tanınsa da, tedavi amaçlı kullanımı yaygın değildir.

The internal and external use of apple cider has a long tradition in folk medicine for the treatment and prophylaxis of several human and veterinary disorders. In Europe, we find multiple historical examples for its medical application. Cider was part of the early therapy of scurvy before lemons became the first line naval prophylaxis and treatment due to better stability. In Germany, Johann Christian Wilhelm Petsch (1804-1882) and Rudolph Weil (1841-?) recommended apple cider, pure and mixed with water and milk, as a medicine of universal potency in humans. They treated all kind of illnesses related to the blood cycle, nerve system and skeletal system. Cider was suggested to be particularly useful when applied regularly. It was recommended to cure heart conditions, arthritis, asthma, insomnia, gout, cough, hay fever, and many other complaints. Beside the internal use, cider was applied externally. The diuretic action of cider made it a highly reputed drug in a time, when therapy was mainly based on the principles of humoral pathology. The considerable amount of ascorbic acid contained in the beverage might explain its medicinal use from a more rational point of view. Today, apple cider is less commonly used for medicinal purposes, although it is widely known as a beverage.