Müellif eserin önsözünde, bir devletin müesseselerinin işleyişini bilmenin, tarihi olaylara izah gelirebilme açısından önemli olduğunu belirtmiş ve kısa bir kaynak kritiğinde bulunmuştur. Buna göre Carter V. Findley'in Bureaueratic: Reform in the Ottoman Empire, The Suhlime Pm·te adlı eseri çok geniş bit zaman dilimini ihtiva etmekte ve genel olarak arşiv vesikalarından ziyade ikinci elden kaynaklara dayanmaktadır. Yine John Robert Bames'ın Evkiif-ı Humô.yun: Vakıf Administration Under the Ottoman Minislly for lmperial Religious Foundations aqlı kitabının arşiv kaynaklarına dayanmadığı gibi, Hüseyin Hüsameddin ile lbnülemin'in beraberce yazdığı Evkfif-ı Humô.yun Nezô.reti'nin Tarihçe-i Teşkflô.t ve Nüzzarın Teracim-i Ahvô.li adlı eserin adeta bir tercümesi olduğu belirtilmektedir. Osmanlı Tarihi'nin çok: önemli bir kesitini oluşturan bu dönem hakkındaki çalışmaların yetersizliğini ifade eden yazar, eserin sınırlarını gerekçeleriyle birlikte ortaya koymuştur. Eserde 1836-1856 arasında kalan yirmi yıllık dönemde gerçekleştirilen Tanzimat reformları incelenmiştir. Müellif önsözün sonunda, çalışmasının arşiv vesikalarına dayandığını, fakat sadece vesikaların hadiselerin içyüzünü ortaya çıkartmaya yetmediğini haklı olarak söylemektedir. O devirde kaleme alınmış hatıraların çok az olması dolayısıyla; olayların gerçek mahiyetiyle kavranabilmesinin imkansızlığını dile getiren yazar, bu hususta Cevdet Paşa'nın eserlerinin istisna teşkil ettiğini söylemektedir.