Bashar İBRAHİM, Gül DURMAZ, Mehdi Meskini HEYDARLOU

Enfeksiyö z İ shallerde Campylöbacter Jejuni Prevalansının Çeşitli Yö ntemlerle Araştırılması

Çalışmamızda Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Laboratuvarına bakteriyolojik kültür ve parazitolojik inceleme için gönderilen dışkı örneklerinde Campylobacter jejuni varlığını geleneksel ve moleküler yöntemler ile 6 aylık bir periyotta saptamayı amaçladık. Dışkı örnekleri Skirrow kanlı agara ekilerek 42°C ve 35°C de, mikroaerofilik koşullarda 48 saat inkübe edildi. Üremeler geleneksel yöntemlerle değerlendirildi. Suşların antibiyotik duyarlılıkları EUCAST önerileri doğrultusunda disk difüzyon yöntemiyle belirlendi. Real-time PCR yöntemiyle enterik bakteriyel panel (BD MAX™) kullanılarak tuf gen bölgesinin varlığı araştırıldı. Geleneksel yöntemle 300 dışkı örneğinin 3’ünde C. jejuni varlığı saptanırken moleküler yöntemle 5 örnekte C. jejuni/coli pozitifliği belirlendi.Sonuç olarak çocuklarda gelişen diyarelerde bakteriyel etkenler arasında C. jejuni'nin göz ardı edilmemesi gerektiği, rutin dışkı kültürüne dahil edilmesinin ve gerektiğinde moleküler testler kullanılmasının uygun bir yaklaşım olacağı düşünüldü

Prevalence öf Campylobacter Jejuni in İ nfectiöus Diarrhea with Culture and Möleculer Test

In our study, stool samples that were sent to the department of Microbiology for routine bacteriologic culture and parasitological examination were used in to estimate the prevalence of Campylobacter jejuni. Samples collected for 6 months. We depend on traditional methods such as culture for identifying the C. jejuni strains and molecular methods. Fresh diarrheal stool samples were streaked on Skirrow blood agar and incubated in a microaerophilic conditions at two different temperatures (35°C, 42°C) for 48 hours. Conventional methods were used for identification of C. jejuni. Antibiotic susceptibilities of the isolates were tested by disc diffusion method and the results were evaluated according to the EUCAST guidelines. All stool specimens were reevaluated using (BD MAX™) Enteric Bacterial Panel system by real-time PCR method targeting tuf gen regions of C. jejuni/coli. From a total of 300 stool samples tested by both culture and molecular methods, only 3 C. jejuni strains were isolated by culture; however, using molecular method a total of 5 C. jejuni/coli positive were given.In conclusion, the culture for Campylobacter jejuni should be routinely included in our laboratories because of its importance as a bacterial cause of diarrhea in children. Also molecular methods are thought to be useful in the detection.

PDF

___

1. Ghimire R, Urban C, Lee A, Pokhrel A, Wehbeh W, Turett G. Campylobacter Fetus Infection of the Aorta: A Case Report and Review of Literature. American Journal of Infectious Diseases. 2015;11: 26.
2. Siddiqui F, Champion O, Akram M, Studholme D, Eqani S A M A S, Wren B W, Bokhari H. Molecular detection identified a type six secretion system in Campylobacter jejuni from various sources but not from human cases. Journal of applied microbiology. 2015;118:1191-98.
3. Sav H, Atalay M A, Yücesoy M, Perçin D. Karaciger sirozlu hastada Campylobacter jejuni subsp. jejuni'ye bagli bakteriyemi: Olgu sunumu/Bacteremia caused by Campylobacter jejuni subsp. jejuni in a patient with liver cirrhosis: A case report. Dicle Tip Dergisi. 2012;39:296.
4. Öngen B, Đlktaç M, Aydın AS, Nazik H. Enteropathogenic bacteria detected in stool samples detected in a ten year period in Istanbul, Turkey. 4th Eurasia Congress of Infectious Diseases. 1-5 June 2011, Sarajevo, Bosnia.
5. Murray PR, Rosenthal KS, Pfaller MA. Tıbbi Mikrobiyoloji. 6 Baskı. Atlas kitapçılık. 2010Ankara.
6. Borucu R, Çaycı Y, Birinci A. Investigation of Growth of Campylobacter Species From Clinical Specimens And Determination Of Their Antimicrobial Susceptibility. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2019;5:15-19.
7. Topçu A, Söyletir G, Doğanay M. Campylobacter Türleri. Enfeksiyon hastalıkları ve mikrobiyolojisi.3 baskı. Nobel Tıp Kitapevileri. İstanbul. 2008
8. Fitzgerald, C, Nachamkin, I. Campylobacter and arcobacter. In Manual of Clinical Microbiology. Eleventh Edition. American Society of Microbiology. 2015
9. Smibert RM. Bergey's Manual of systematic bacteriology. 2th Ed. Springer. 2005, USA.
10. Wang, H, Murdoch D R. Detection of Campylobacter species in faecal samples by direct Gram stain microscopy. Pathology. 2004;36:343-44.
11. Nachamkin, I. Campylobacter infections. LWW. 1993:72-76.
12. Shiramaru S, Asakura M, Inoue H, Nagita A, Matsuhisa A, Yamasaki S. A cytolethal distending toxin gene-based multiplex PCR assay for detection of Campylobacter spp. in stool specimens and comparison with culture method. J Vet Med Sci. 2012;74:857-62.
13. Maridor ML, Beaudeau F, Seegers H, Denis M. Rapid identification and quantification of Campylobacter coli and Campylobacter jejuni by real-time PCR in pure cultures and in complex samples. BMC Microbiology. 2011;11:113
14. Ulusal Mikrobiyoloji Standartları, Campylobacter jejuni/coli Enfeksiyon larının Mikrobiyolojik Tanısı. T.C. Sağlık Bakanlığı. 2015;20.
15. Betigül Ö, Türkiye’de İshal Etkenleri. Ankem Derg. 2006;20:122-34.
16. Niederer L, Kuhnert P, Egger R, Büttner S, Hachler H, Korczak M. Genotypes and antibiotic resistances of Campylobacter jejuni and 58 Campylobacter coli isolates from domestic and travel-associated human cases. Appl Environ Microbiol. 2012;78: 288-91.
17. Corry E, Post E, Colin P, Laisney J. Culture media fort he isolation of Campylobacters. Int J Food Microbiol. 1995;26:43-76.
18. Öztürk R, Midilli K, Okyay K. Çocuk ve erişkin yaş grubu sürgün olgularında Campylobacter jejuni ve sıklığının araştırılması. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 1994;24:42-5.
19. Neil A, Blake W, Buchan L. Comparison of the BD MAX Enteric Bacterial Panel to Routine Culture Methods for Detection of Campylobacter, Enterohemorrhagic Escherichia coli (O157), Salmonella, and Shigella Isolates in Preserved Stool Specimens. Journal of Clinical Microbiology. 2014;52:1222-24.
20. Amar L, East L, Gray J, Iturriza M, Maclure A, McLauchlin J. Detection by PCR of eight groups of enteric pathogens in 4,627 faecal samples: re-examination of the English casecontrol Infectious Intestinal Disease Study (1993–1996). Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2007;26:311–23.
21. Feizabadi M, S Dolatabadi, Zali M. Isolation and Drug-Resistant Patterns of Campylobacter strains Cultured from Diarrheic Children in Tehran. Jpn J Infect Dis. 2007;60:217-19.
22. Sanliavcı H. Diyareli hastalarda Campylobacter spp. ve Enterohemorajik Escherichia coli sıklığının araştırılması, (Uzmanlık Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2010. İzmir.
23. Yıldız Ç. Mersin ilinde çocukluk çağı akut gastroenteritlerinde Campylobacter Türlerinin görülme sıklığı, (Uzmanlık Tezi). Mersin Sağlık Bilimleri Enstitüsü Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2011. Mersin.
24. Smith M, Besser S, Craig W, Hedberg D. Quinolone-Resistant Campylobacter jejuni Infections in Minnesota 1992–1998. The New England J Medicine. 1999;340:1525-32.
25. Güney M, Başustaoğlu A. Investigation of the Role of Campylobacter jejuni and Campylobacter coli in the Etiology of Acute Gastroenteritis and Their Susceptibility to Antimicrobial Agents at Gülhane 53 Military Medicine Academy Research Hospital. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 2010;40:183-92.
26. Yazıcı V. Dışkı örneklerinde gastroenterit etkenlerinin araştırılması, (Uzmanlık Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Tıp fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, 2008. Aydın.
27. Ashman M, Hankin M, Klein E, Alexander E, Anderson A, Zhang C. Clinical Performance of the BD MAX Enteric Bacterial Panel For Rapid Detection of Salmonlla spp., Shigella spp., Campylobacter (coli and 50 jejuni) and Shiga- Tokxin Producing E.coli. BD Diagnostics Sparks. MD USA. 2015;211-52.