Üniversite Öğrencilerinin Ruminatif Düşünme Biçimlerinin ve Sosyal İyi Olma Düzeylerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile İlişkisi

Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin ruminatif düşünme biçimleri ve sosyal iyi olma düzeylerinin duygusal zekâ düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 akademik yılında Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesinin 7 farklı fakültesinde lisans programlarında öğrenim görmekte olan; olasılığa dayalı küme örnekleme yöntemiyle belirlenen 670 öğrenci oluşturmaktadır. Bu öğrencilerin 244’ü erkek (%36.4), 426’sı (%63.6) ise kadındır. Araştırma sonucunda ruminatif düşünme biçimi puanı cinsiyete, algılanan gelir düzeyine, algılanan anne baba tutumuna göre anlamlı farklılık gösterirken algılanan akademik başarıya göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Üniversite öğrencilerinin sosyal iyi olma düzeylerinde cinsiyete, algılanan gelir düzeyine ve algılanan akademik başarıya göre farklılık göstermediği, ancak algılanan anne baba tutumuna göre anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Toplam duygusal zekâ puanının cinsiyete, algılanan gelir düzeyine, algılanan akademik başarıya ve algılanan anne baba tutumuna göre farklılık göstermediği bulunmuştur. Ayrıca üniversite öğrencilerinin ruminatif düşünme biçimleri ve sosyal iyi olma düzeylerinin duygusal zekâ düzeyleri ile arasında negatif yönde anlamlı bir ilişkisi olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Ruminatif Düşünme Biçimi, Sosyal İyi Olma, Duygusal Zekâ

The Relationship Between Ruminative Thought Style and Social Well Being Level of the University Students with the Emotional Intelligence

This research has been conducted to investigate the relationship between university students' ruminative thought and social well-being levels with the emotional intelligence. The study group consists of 670 students who were determined by cluster sampling method and studying in the undergraduate programs of the 7 different faculties of Erzincan Binali Yildirim University in the 2017-2018 academic year. 244 of these students (%36.4) were male and 426 of the rest (63.6%) were female. As a result of the study, ruminative thought style score showed significant difference according to gender, perceived income level, perceived parental attitude, on the other hand it showed no significant difference according to perceived academic success. It was found that there was no significant difference in terms of gender, perceived income level and perceived academic success in social well- being of university students in comparison with perceived parental attitude. It was found that total emotional intelligence score did not showed difference according to gender, perceived income level, perceived academic achievement and perceived parental attitude. In addition, among the ruminative thought styles and social well-being with emotional intelligence have seen a significant relationship in the negative direction.

Keywords:

Ruminative Thought Style, Social Well-Being, Emotional Intelligence,

PDF

___

Akın, A., Demirci, İ., Çitemel, N., Sarıçam, H. ve Ocakçı, H.(2013). Sosyal iyi olma ölçeği Türkçe formu’nun geçerlik ve güvenirliği. 5. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, 10-11, Sakarya.
Alloy, L. B., Abramson, L. Y., Hogan, M. E., Whıtehouse, W. G., Rose, D. T., Robinson, M. S.,…, Lapkın, J. B.(2000). The temple-wisconsin cognitive vulnerability to depression project: Lifetime history of axis ı psychopathology in ındividuals at high and low cognitive risk for depression. Journal of Abnormal Psychology, 109(3), 403-418.
Baer, R. A.(2015).Mutluluk uygulamaları. (K. Ertaş, Çev.), İstanbul: Olimpos Yayınları.
Buluş M.(1997). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(3), 82-90.
Butler L. D. ve Nolen-Hoeksema, S.(1994). Gender differences in response to depressed mood in a college sample. Sex roles, 30, 331–346.
Carver, C. S. ve Scheıer, M. F.(1990). Origins and functions of positive and negative affect: a control-process view. Psychological Review, 97(1), 19-35.
Cenkseven Önder, F. ve Utkan, Ç.(2018). Bilinçli farkındalık ve algılanan stres ilişkisinde ruminasyon ve olumsuz duygu düzenlemenin aracı rolü. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 14(3), 1004- 1019.
Çetinkaya, B.(2016). Çocuk ruh sağlığı. Ankara: Pegem Akademi.
Çetinkaya, T.(2017). Duygusal zekâ yeteneğinin ilk ve ortaokul yöneticilerinin başarı düzeyleri üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Avrasya Üniversitesi, Trabzon.
Deniz, M. E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal zekâ özelliği ölçeği-Kısa formu (TEIQue-SF) Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 407-419.
Dıener, E.(1984). Subjective well-being. Psychological bulletin, 95(3), 542-575.
Dıener, E. ve Diener, C.(1996). Most people are happy. American Psychological Society,7(3), 181-185.
Dıener E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American psychologist, 55(1), 34–43.
Doğan, S. ve Şahin, F.(2007). Duygusal zekâ: tarihsel gelişimi ve örgütler için önemine kavramsal bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 231-252.
Dönmezer, İ.(1999). Ailede iletişim ve etkileşim. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erguvan-Eryılmaz, T. ve Tosun, A.(2013). Obsesif kompulsif bozuklukta kontrol ihtiyacı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 121-130.
Goleman, D. (2017). Duygusal zekâ neden IQ’dan önemlidir? (Çev. B. S. Yüksel). İstanbul: Varlık Yayınları.
İnci, S.(2014). Aday öğretmenlerin duygusal zekâ ile yaşam doyumu düzeyleri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi.
Karasar, N.(2016). Bilimsel araştırma yöntemi. 30.Bsm, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Karatepe, H. T.(2010). Ruminatif düşünme biçimi ölçeğinin Türkçe’ye uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Psikiyatri Uzmanlık Tezi, İstanbul: Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi 13. Psikiyatri Kliniği.
Keyes, C. L. M.(1998). Social well-being. Social Psychology Quarterly, 61(2), 121-140.
Köksal, O., Dilci, T. ve Koç, M.(2013). Çocuklarda görülen sosyal problemlerin akademik başarıya etkisi üzerine öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Electronic Turkish Studies, 8(8), 873-883.
Lumınet, O.(2004). Measurement of depressive rumination and associated construct. In (P. Costas, ve A. WellsEd.), Depressive Rumination Nature, Theory and Treatment (p.187-217), England: Wiley.
Martin L. ve Tesser A.(1996). Some ruminative thought., In (R.S. Wyer Ed.), Ruminative thoughts, advances in social cognition (p.1-47), Hillsdale: Erlbaum.
Matthews, G. ve Wells, A.(2004). Rumination, depression, and metacognition: the s-ref model. In (P. Costas, ve A. Wells Ed.). Depressive rumination nature, theory and treatment (p.125-151), England: Wiley.
Nolen-Hoeksema, S.(1987). Sex differences in unipolar depression: Evidence and theory. Psychological bulletin, 101(2), 259-282.
Nolen-Hoeksema, S. ve Jackson, B.(2001). Mediators of the gender difference in rumination. Psychology of Women Quarterly, 25(1), 37-47.
Nolen-Hoeksema, S.(2004). The response styles theory. In (P. Costas, ve A. Wells Ed.), Depressive rumination nature, theory and treatment (p.107- 123), England: Wiley.
Petrıdes, K. V. ve Furnham, A. (2001). Trait emotional intelligence: Psychometric ınvestigation with reference to established trait taxonomies, European Journal of Personality, 15(6), 425-448.
Şanal-Karahan, F.(2016). Üniversite öğrencilerinde çözüm odaklı düşünmenin depresyon, anksiyete, stres ve psikolojik iyi oluş ile ilişkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.
Talavera D. C., Paulus D. J., Garza M., Ochoa-Perez M., Lemaire C., Valdivieso J. ,…, ve Zvolensky M. J.(2018). Subjective social status and rumination in relation to anxiety and depressive symptoms and psychopathology among economically disadvantaged latinos in primary care. American Journal of Orthopsychiatry, 88(2), 169-179.
Ulutaş, İ. (2005). Anasınıfına devam eden altı yaş çocuklarının duygusal zekâlarına duygusal zekâ eğitiminin etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yavuzer, H.(1998). Yaygın ana- baba tutumları. (H. Yavuzer, Ed.), Ana Baba Okulu içinde (s.115-133), İstanbul: Remzi Kitabevi