Dijital Çağda Yükseköğretimde Öğretimin Yönetimine İlişkin Meta-Analitik Bir Çözümleme

Bu çalışmada, dijital çağın fırsatları dikkate alınarak yükseköğretim düzeyinde öğretimin nasıl daha etkili gerçekleştirildiğine ilişkin ulaşılan çalışmalar araştırılmıştır. Etkili bir öğretimin gerçekleştirilmesinde öğretimin yönetimi önemli bir rol oynamaktadır. Öğretimin yönetimini yükseköğretime nasıl uygulanacağı belirlemek için Thomson-Reuters Web of Science, Academic Search Complete, ProQuest, OECD iLibrary, Ebook Central ve Ulakbim Sosyal Bilimler Veri Tabanı arama motorlarında“yönetim süreçleri-management process”, “öğretim/yetiştirme-instuction/teaching” ve “dijital-digital” anahtar kelimeleriaranmıştır. Doküman arama süreci sonundason beş yılda yayınlanmış kitap, tez ve makale türünde toplam 195 doküman araştırmanın evrenini oluşturmuştur. Amaçlı, tabakalı ve tesadüfi örnekleme ile 49 doküman incelenmiştir. Dokümanları incelemek için planlama, organizasyon, başlatma-sürdürme ve denetim boyutlarını içeren yönetim süreçleri ile altı öğretimsel ögenin birleşimiyle oluşturulan bir matris kullanılmıştır. Böylece içerik analiziyle elde edilen bulgular analitik yolla tasnif edilmiş ve toplam 59 tema altında 566 bilgi parçası saptanmıştır. Çalışma sonucunda bilgi parçalarının en sıklıkla başlatma-sürdürme sürecinde ve model, strateji, yöntem ve teknik öğretimsel ögesinde yer aldığı saptanmıştır. Sonuçlar tartışılarak uygulamada kullanılabilecek öneriler geliştirilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Öğretimin yönetimi, yükseköğretim, öğretimsel öge, yönetim süreçleri

Meta-analytic Analysis Concerning Instruction Management in Higher Education in Digital Age

In this study, more effective instruction was investigated to be implemented in higher education taking into account the opportunities of the digital age. Instruction management plays a significant role in conducting an effective instruction. To identify how to implement instruction management in higher education, “management process, instruction/teaching and digital” key words were searched in Thomson-Reuters Web of Science, Academic Search Complete, ProQuest, OECD iLibrary, Ebook Central and Ulakbim Social Sciences search engines. As a result of document review, a total of 195 documents identified in books, theses and articles in the past five years constituted the population of the research. 49 documents were examined through purposeful, stratified and random sampling. A matrix was created to examine the documents with regard to management processes consisting of planning, organization, implementation and controlling dimensions and six instructional elements. The findings derived from the content analysis were analytically classified and 566 instructional elements under 59 themes were determined. As a result of the study, it was found that the most frequently mentioned findingsare implementation and model, strategy, method and technique instructional elements. The results were discussed and several suggestions were developed to be applied.

Keywords:

Instruction management, higher education, instructional element, management processes,

PDF

___

Akpınar-Wilsing, N. ve Paykoç, F. (2004). Needs of future faculty members in relation to instructional planning, effective teaching and evaluation: A case study. Education & Science, 29(133), 71-82.
Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi. Ankara: PegemA.
Berner, H. (2013). Pedagojide güncel akımlar (Çev. Uludağ, Z., Uğursal, Ç., Bakır, N.). Ankara: Nobel Yayın.
Brown, G. ve Atkins, M. (1988). Effective teaching in higher education. London: Routledge.
Cangelosi, J.S. (2014). Classroom management strategies: Gaining and maintaining students’ cooperation. Hoboken Nj: Wiley.
Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, kaliteve uluslararasılaşma: Türkiye yükseköğretimi için bir yol haritası[Growing, quality and internationalisation: a guide map for higher education in Turkey]. Ankara: YükseköğretimKuruluYayınları.
Drew, S. ve Klopper, C. (2014). Evaluating faculty pedagogic practices to inform strategic academic professional development: a case of cases. Higher Education 67: 349–367. DOI 10.1007/s10734-013-9657-1
Doğanay, A. veYeşilpınar-Uyar, M. (2019). Teaching competencies in higher education: A needs analysis study regarding to develop instructional planning and evaluation course. Inonu University Journal of theFaculty of Education, 20(1), 01-16. DOI: 10.17679/inuefd.299220
Dumont, H., Istance, D. ve Benavides, F. (2010). The nature of learning: Using research to inspire practice. Paris: OECD Publication.
Eurydice (2016). Higher education governance in Europe: Policies, structures, funding and academic staff. 20.10.2016 tarihinde http://www.eurydice.org atadresinden erişildi.
Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. 3. Baskı.Ankara: PegemA
Fisher, N. (2007). 50 templates for improving teaching and learning.Cooksbridge UK: Connect.
Fraenkel, J.R., Wallen, N.E. ve Hyun, H.H. (2012). How to design and evaluate research in education. NY: McGraw-Hill.
Hattie, J. (2012). Visible learning for teachers: Maximizing impact on learning. New York: Routledge.
Hirsch, D. (2003). The management of learning, schools and systems. Schooling for tomorrow: Networks of innovation. Paris: OECD Publications.
Houston, D., Meyer, L. H. ve Paewai, S. (2006). Academic staff workloads and job satisfaction: Expectations and values in academe. Journal of Higher Education Policy and Management, 28(1), 17–30.
Hoy, K. W. ve Miskel, G. C. (2012). Eğitim yönetimi: teori, araştırma ve uygulama (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
UNESCO (2019). International standard classification of Education. 07.08.2019 tarihinde http://www.uis.unesco.org/Education/Pages/internationalstandard-classification-of-education.aspx adresinden erişildi.
Kavak, Y. (2011). Türkiye’de yükseköğretimde büyüme: Yakın geçmişe bakış ve uzunvadeli (2010-2050) büyüme projeksiyonları [Growth of higher education in Turkey: An overview to the last decade and long term (2010-2050) growth projections]. Journal of Higher Education, 1(2), 95-102. doi:10.2399/yod.11.095
Kerr, C. (2001). The uses of the university. Harvard University Press.
Kürüm, D. (2007). Öğretim üyesi adayları için öğretimsel gelişim programının değerlendirmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, Türkiye.
Leibowitz, B., Bozalek, V., Schalkwyk, S. ve Winberg, C. (2015). Institutional context matters: the professional development of academics as teachers in South African higher education. Higher Education 69, 315– 330, DOI 10.1007/s10734-014-9777-2
Lunenburg, F.C. ve Ornstein, A.C. (2012). Educational Administration. Sixth edition. New York: Wadsworth.
Mårtensson, K., Roxå, T. ve Olsson, T. (2011) Developing a quality culture through the Scholarship of Teaching and Learning, Higher Education Research & Development, 30(1), 51-62, DOI: 10.1080/07294360.2011.536972
Magana, A.C. (2016). Enhancing the art and science of teaching with technology: A model for improving instructional quality for all students (Unpublished PhD Diss). Seattle University, USA.
Marzano, R. J. (2007). The art and science of teaching: A comprehensive framework for effective instruction. Alexandria, VA: Association for Supervision & Curriculum Development.
Nitkin, D. (2018). Technology-based personalization: Instructional reform in five public schools. Unpublished doctoral dissertation, Columbia University, USA.
OECD. (2009). Higher education to 2030: Globalisation. Paris: OECD Publication.
OECD. (2008). Tertiary education for the knowledge society. Special features: Governance, funding, quality. Paris: OECD Publication.
OECD. (2016). Trends shaping Education. Paris: OECD Publication.
OECD. (2017). Education at a glance 2017. Paris: OECD Publishing.
Rogers, B. (2003). Effective supply teaching: Behaviour management, classroom discipline and colleague support.London: Sage.
Schleicher, A. (2016). Teaching excellence through Professional learning and policy reform: Lessons from around the World. Paris: OECD Publication.
Schunk, D. H. (2011). Öğrenme teorileri [Learning theories, 5. Basımdan çeviri]. Ankara: Nobel Yayın
Senemoğlu, N. (2009). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulama. Ankara: PegemA.
Stringer, E.T., Christensen, L.M. ve Baldwin, S.C. (2010). Integrating teaching, learning and action research: Enhancing instruction in the K-12 Classroom.London: Sage.
Taylor, G.R. ve MacKenney, L. (2008). Improving human learning in classroom: Theories and teaching practices.New York: Rowman & Little field Education.
UNESCO. (2014). Education for All. Teaching and learning: Achieving quality for all. Paris: UNESCO Publication.
Ünver, G. (2013). The effects of the educational training courses on the doctoral students’ conceptions of effective teaching. Yükseköğretim Dergisi, 3(2), 82-89.
Vieluf, S., Kaplan, D., Klieme, E. ve Bayer, S. (2012). Teaching practices and pedagogical innovation: Evidence from TALIS. Paris: OECD Publication.
Wiseman, D.G. ve Hunt, G.H. (2014). Best practice in motivation and management in the classroom. Illinois: Charles C. Thomas.
Yıldırım, K. ve Aslan, A. (2019). Instruction Management in Primary Education in Digital Era. In Bernd Vogler (Ed).,Teaching Practices: Implementation, Challenges and Outcomes (182 sayfa). USA: Nova Publishing.
YÖK. (2019). Yükseköğretim yeterlikler çerçevesi. 07.08. 2019 tarihinde https://uluslararasi.yok.gov.tr/uluslararasilasma/tyyc/tyyc-temelalan-ve-uygulamalari adresinden erişildi.