Öğretmen Görüşlerine Göre İdeal Öğrenci Tipi

Öğrenme ve öğretmeye ilişkin yeni değerler öğrenmenin öğrenci merkezli olarak yeniden düzenlenmesini öngörmektedir. Özden’e göre (1998) eğitim sisteminin bugünkü amacı, çağın değişimine ayak uydurabilecek, yaratıcı, girişken, bir anlamda küresel düşünüp, yerel hareket edebilen girişimciler yetiştirmek olmalıdır. “İdeal öğrenci tipi” dendiğinde, genel olarak bir öğrencide bulunmasını arzuladığımız özellikler anlaşılmaktadır. Bu çalışmanın amacı lise öğretmenlerinin öğrencilerden beklentileri ve ideal öğrenci denilince öğrencide bulunmasını istedikleri özelliklerin belirlenmesidir. Bu araştırmada lise öğretmenlerinin “ideal öğrenci tipi”ne ilişkin görüşleri incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemi benimsenerek desenlenen bu çalışma 4 farklı lise türünde 29 öğretmenle gerçekleşmiştir. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmış ve standartlaştırılmış açık uçlu görüşme stratejisi ile veriler toplanmıştır. Görüşme yoluyla elde edilen veriler, betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Sonuçlarda öğretmenlerin beklentilerindeki ideal öğrencinin kendine güvenen, milli manevi değerlerine bağlı, sorumluluk duygusuna sahip, çalışkan, saygılı, fedakâr, dürüst, inançlarını cesaretle savunan kişiler olması gerektiğini ortaya koymuştur.

Ideal Student Type According to Teachers’ View

Recent approaches in teaching and learning suggest reorganization of teaching and learning as making it student centered. According to Özden (1998), the aim of the today’s system of education should be training enterpreneurs who can accomadate the neccessities of time, think global and act local; and who are creative and enterprising. As general, the term ‘Ideal Student Type’ means the features we want any student to have. The aim of this study is to determine high school teachers’ expectations of high school students and the special features they want the students to have. In this study high school teachers’ view related to ‘Ideal Student Type’ were analyzed. This qualitative research study was carried out with 29 high school teachers from six different high school in different types. In this research, semi-structured interview technique, and standadized open-ended interview strategy were used. Data collected with interviews analyzed and interprented by using descriptive analysis technique. Results of this study shows that from the high schools teachers’ perspective any ideal student should be self-confident, faithful to national and moral values, have sense of responsibility, hardworking, respectful, devoted, honest, and stand up for their beliefs courageously.

___

Akçay, R. C. (2003). Küreselleşme, Eğitimsel Yoksunluk ve Yetişkin Eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, sayı: 159.

Akyol, H. (2000). Olumlu ve Ögrenmeye Uygun Ortam Yaratma, Sınıf Yönetimi,. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Arık, İ., Arkonaç, A. S., Yılmazer, N., & Cinan.S. (1991). ’Bir Grup Lise Öğretmeninin İdeal Öğrenci İle İlgili Algıları. M.K. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 17-23.

Baloğlu, Z. (1995). Türkiye’de Eğitim. İstanbul: Yeni Yüzyıl Kitapları.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Çelenk, S. (2003). Okul Başarısının Ön Koşulu: Okul Aile Dayanışması. İlköğretim-Online, 28-34.

Çetinkaya, A., & Gülmez.T.S. (1999). Okul Gelişim Modeli(Planlı Okul gelişimi). Ankara: MEB Eğitim Araştırma ve Geliştirme Başkanlığı Yayınları.

Demir, S., & Demir, A. (2012). Türkiye’de Yeni Lise Öğretim Programları Sorunlar Beklentiler ve Öneriler. Elementary Education Online

Doğanay, A. (2011). Öğretim ilke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Durmuşçelebi, M. (2013). Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğrenci Başarısını Etkileyen Bazı Değişkenlerin İncelenmesi (Erciyes Üniversitesi Örneği). Eğitim ve Bilim, 373-385.

Durmuşçelebi, M. (2015). Öğretmenlik Eğitimi Programının Etkililiği. Pegem Eğitim ve Öğretim, 747-766.

Erdem, A. R. (2006). Türkiye'nin Önemli Sorunlarından Biri: Yetiştirdiği İnsan Tipi. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, Cillt 6 Say ı4.

Ergün, M., & Duman, T. (1998). Kritik durumlarda öğretmen davranışları I. Millî Eğitim, 45-58.

Genç, S., & Eryaman, M. (2008). Değişen Değerler Ve Yeni Eğitim Paradigması. Sosyal Bilimler Dergisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, 89102.

Güneş, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırıcı Yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1-21.

MEB. (1973, 06 24). 1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu. ı R.Gazete.

Oktay, A. (2001). 21. Yüzyılda Yeni Eğilimler ve Eğitim, 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. İstanbul: Sedar Yayıncılık.

Özdemir, M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.

Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Sarpkaya, P. (2007). Yönetici, Öğretmen, Öğrenci ve Velilere Göre Resmi Liselerdeki Öğrenci Disiplin Sorunlarının Nedenleri’’. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 110-121.

Siyez, D. (2009). Liselerde Görev Yapan Öğretmenlerin İstenmeyen Öğrenci Davranışlarına Yönelik Algıları ve Tepkileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 67-80 .

Söyleyici, B. (2002). ’’Lise Branş Öğretmenlerinin İdeal Öğrenci Tipi (Kayseri İli Örneği). KAyseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.

Tatar, M. (2005). Öğretmen Beklentisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi.

Tezcan, M. (1985). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.

Yavuzer, H. (1993). Anne Baba ve Çucuk Eğitimi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yıldırım, A., & Simsek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Arastırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yörükoğlu, A. (1985). Gençlik Çağı. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.