Eğitim Yönetiminde Mizah Tarzı ve İş Doyumu İlişkisi

Bu çalışmanın amacı eğitim yöneticilerinin ait oldukları mizah tarzları ile (kendini geliştirici mizah, katılımcı mizah, kendini yıkıcı mizah ve saldırgan mizah) iş doyumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bilim insanları tarafından yapılan araştırmalarda,mizahın birbirinden farklı ama birbirini tamamlayan pek çok tanımı yapılmıştır.Genel olarak mizahın ne olduğuna dair çalışmalar yapanlar, gülmenin sanatlı şeklinin mizah olduğu sonucuna varmışlardır. Tamamen insan merkezli olan mizah sanatı, doğal olarak insanların ilgisini çekmiş ve araştırmalara konu olmuştur.Bu alanda eser verenler,en eski çağlardan başlayarak mizah kavramıyla ilgilenmiş; bu kavrama gerçekçi, metafizik, edebî, ruhbilimsel veya mantıksal açılardan bakarak farklı tanımlamalar yapmaya çalışmışlardır.İş doyumu ise çalışanın işine karşı olan memnuniyet duygusudur. Başka bir deyişle çalışanların işlerinden duydukları hoşnutluk veya hoşnutsuzluktur. İş doyumu, iş görenlerin bedensel ve zihinsel sağlıklarının yanında aynı zamanda işlerine ve çalıştıkları kuruma karşı geliştirdikleri duyguların ortak bir belirtisidir. Bir iş yerindeki koşulların bozuk olduğunun en önemli göstergesi iş doyumunun düşük olmasıdır.Çalışanların bütün ihtiyaçları giderildiğinde bireyin kendini gerçekleştirme ihtiyacı ortaya çıkar ki bu da ihtiyaçlar hiyerarşisinin en son basamağıdır. Çalışanın kendi kendisine yeterli olup potansiyelinin farkında olması onu başarılı ve yaratıcı kılacaktır. Bu da çalışanın kendini gerçekleştirmesini sağlayıp tam bir iş tatminini de beraberinde getirecektir.İş doyumu ve örgütsel bağlılığı belirlemek amacıyla yapılan çalışmalar da yöneticiler arasında ki en yüksek iş doyumu 60 yaşından yüksek olan yöneticilerde, en düşük iş doyumu ise 30 yaşından küçük olan yöneticilerde ,erkek yöneticilerin kadın yöneticilere oranla iş doyumlarının daha yüksek olduğu belirtilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Mizah, İş doyumu, Eğitim Yöneticisi

Humor Style and Job Satisfaction in Educational Administration

The purpose of this study is to examine the relationship between the humor styles of the intended training managers (self-promoting humor, participative humor, self-destructive humor and aggressive humor) and job satisfaction. In researches done by the scientists, many different but complementary definitions of humor have been made. In general, those who have studied what humor is, have come to the conclusion that the art of smile is humorous. The art of humor, which is completely human-centered, naturally attracted people's attention and became a subject of research. Starting from the earliest times, those who gave work in this field were interested in the concept of humor; they have tried to make different definitions by looking at from realistic, metaphysical, literary, psychological, or logical aspects. Job satisfaction is the feeling of satisfaction with the employee's job. In other words, it is the satisfaction or dissatisfaction of the emplyoees. Job satisfaction is a common manifestation of the feelings that besides the physical and mental health of workers it is at the same time the feelings they have developed against the institution they work with. The most important indicator of the improper conditions of a work place is that the job satisfaction is low. When all the needs of the employees are eliminated, the need for self-fulfillment of the individual arises, which is the last step in the hierarchy of needs. The employee's self-sufficiency and awareness of the potential will make him successful and creative. This will enable the employee to realize himself / herself and bring a complete job satisfaction. The studies conducted in order to determine the job satisfaction and the organizational commitment indicated that the highest job satisfaction among managers is in managers who are over 60 years old and the lowest job satisfaction is in managers who are less than 30 years old, the job satisfaction of male managers is higher than female managers.

Keywords:

Humour, Job satisfaction, Education Manager,

PDF

___

Akıncı, Z. (2002). Turizm sektöründe işgören iş tatminini etkileyen fak-törler: beş yıldızlı konaklama işletmelerinde bir uygulama. Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 4, 1-25.

Akün, D. (1997). 9-11 Yaş çocuklarında mizah duygusunun gelişimi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Altınkurt, Y., Yılmaz, K. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1, 1-8.

Aydın, A. (2005). Hemşirelik ve mizah. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(1), 1-5.

Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.

Balcıoğlu, S.,Öngören, F. (1973). 50 yılın Türk mizah ve karikatürü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.

Chen, G. ve Martin, R. A. (2007). A comparison of humor styles, coping humor, and mental health between chinese and canadian university students. International Journal of Humor Research, 20(3), 215-234. Davis, K. (1998). İşletmelerde insan davranışı, (Çev. Kemal T), İstanbul: İşletme Fakültesi Yayını.

Durmuş, Y. (2000). The Relationship between sense of humor and coping strategies. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Freud, S. (1998). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri. (Çev. Dr. E. Kapkın), 3. Basım, İstanbul: Payel Yayınevi.

Graham, Michael W., Messner ve Philip E. (1998). Principals And Job Satisfaction. International Journal of Educational Managemet, 12(5), 196 – 202.

Güler, Ç. Güler, B. U. (2010). Mizah gülme ve gülme bilimi. Ankara: Yazıt Yayıncılık.

İlhan, T. (2005). Öznel iyi oluşa dayalı mizah tarzları modeli. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Kara, H. (2014). Yöneticilerin mizah tarzlarının uygulamadaki durumunun kuramsal ve uygulamalı olarak açıklanması. Tarih Okulu Dergisi, 7(XVII), 701-704.

Keith-Spiegel, P. (1972). Early conceptions of humor: Varieties and issues. In The psychology of humor: Theoretical perspectives and empiri-cal issues (pp. 4–39). https://doi.org/https://doi.org/10.1016/B978-0-12-288950-9.50007-9.

Klein, A. (1999). Mizahın iyileştici gücü. (çev.Sibel Karayusuf), İstanbul: Epsilon Yayınları.

Koestler,A. (1997). Mizah yaratma eylemi. (Çev. Sevinç Kabakçıoğlu-Özcan Kabakçıoğlu), İstanbul: İris Yayınları.

Kolçak, M. (2012). Meslek etiği. Ankara: Murathan Yayınevi.

Küçükbayındır, Z. (2003). The effect of humour training on job satisfaction and organisational climate. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Mahmutoğlu, A. (2002). Millî Eğitim bakanlığı merkez örgütünde iş doyu-mu ve örgütsel bağlılık. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Martin, R. A., Kuiper, N. A., Olinger, J. L. ve Dance, K. A. (1993). Hu-mor, coping with stress, self concept, psychological well-being. International Journal of Humor Research, IV, 89-104.

Martin, R. A., Puhlik-Doris, P. Larsen, G., Gray, J. ve Weir, K. (2003). Individual differences of uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the humor styles questionnaire. Journal of Research inPersonality, 37(1), 48–75.

Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak, (Çev. Kubilay AYSEVENER, Şenay SOYER), İstanbul: İris Yayınları.

Mosak, H. (1987). Ha Ha an A Ha: The role of humor in psychoteraphy, Müncie: Accelerated Development Inc,. Özünlü, Ü. (1999). Gülmecenin dilleri. Ankara: Doruk Yayınevi.

Paulos, J. A. (2003). Matematik ve mizah (T. Doğan, Çev.). İstanbul: Doruk.

Moran, B. (1994).Edebiyat kuramları ve eleştiri. İstanbul: Cem Yay.

Sönmezer, M.G. (2007). Millî eğitim bakanlığı’nda çalışan öğretmenler ile milli eğitim bakanlığı’ndan emeklilik veya istifa nedeniyle özel eğitim kurumlarında çalışanların iş tatmin düzeylerinin karşılaştırmalı analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Sümer, M. (2008). Okul öncesi öğretmenliği öğrencilerinin stresle başa çıkma stilleri ve bazı değişkenlere göre mizah tarzlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Topuz, S. (1995). The Relationships among popularity, sense of humor and academik achievement. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tozar, Z. (2001), .Niye gülüyoruz?., Bilim ve Teknik Dergisi, Kasım 2001

Türk, S. (2007).Örgüt kültürü ve iş tatmini. Ankara: Gazi Kitabevi.

Vural, A. (2004), Mizah ve gülmenin insan yaşamındaki yeri ve önemi. Yük-sek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Watson, L. M. (2009). Leadership’s influence on job satisfaction. Radiologic Technology, 80(4), 297–308.

Yerlikaya, E, (2009). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile algılanan stres kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Adana.

Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana

Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 31-44.

Yılmaz, K.(2011). Humor styles of school administrators and variables that predict humor. Yayımlanmamış Araştırma Raporu, Kütahya, Türkiye.

Yücebaş, H. (2004). Türk mizahçıları, nüktedanlar ve şairler. İstanbul: Leyla İle Mecnun Yay.