Adolesanların Akademik Erteleme Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırma, genel tarama modelinde olup,çalışmanın amacı, Giresun İlinde 2014-2015 eğitim-öğretim yılında öğrenim görmekte olan adolesanların akademik erteleme davranışlarının cinsiyet, sınıf düzeyi, bölüm tercihleri ve akademik başarı durumlarına göre incelenmesidir.Çalışmada, veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ve öğrencilerin akademik erteleme davranışları belirlemek amacıyla, Çakıcı (2003) tarafından geliştirilen “Akademik Erteleme Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmada istatistiksel analiz olarak, frekans dağılımı, Bağımsız Gruplar için T testi, Anova, Korelasyon, Basit ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları, öğrencilerin akademik erteleme eğilimlerinin cinsiyet, sınıf düzeyi, bölüm ve akademik başarı düzeylerine göre farklılaştığını göstermektedir.Regresyon analizi akademik erteleme ile akademik başarı arasında negatif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Akademik erteleme davranışına ilişkin yordayıcımodel, değişkenler içerisinde en fazla katkıyı sınıf düzeyi ve akademik başarı durumunun sağladığını göstermektedir. Bulgular literatür çerçevesinde yorumlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Akademik erteleme, akademik başarı, adölesan

Analysis of The Academic Procrastination Behaviors of Adolescents In Terms of Certain Variables

This study has a general screening model and its purpose is to analyze the academic procrastination behaviors of the adolescents studying in the province of Giresun in the 2014-2015 academic year in terms of their gender, class level, branch selection, and academic success status. The Personal Information Form created by the researchers and the “Academic Procrastination Scale” developed by Çakıcı (2003) to determine the academic procrastination behaviors of students were used in the study as data collection instruments. Frequency distribution, T test for Independent Groups, Anova, Correlation, Simple and Multiple Regression Analysis were utilized as statistical analysis of the study. Study findings show that the academic procrastination tendencies of students vary according to gender, class level, branch, and academic success levels. Regression Analysis indicates a negative correlation between academic procrastination and academic success. The predictor model on the academic procrastination behavior shows that the biggest contribution among the variables was made by the class level and academic success status. The findings were interpreted within the context of the literature

Keywords:

Academic procrastination, academic success, adolescent,

PDF

___

Akdemir, N.T. (2013). İlköğretim öğrencilerinin facebook tutumları ile akademik erteleme davranışları ve akademik başarıları arasındaki ilişki- lerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.

Anthony, M. & Owens I. (1997). Procrastination in high school achievement: A causal structural model. Journal of Social Behavior and Personality 12(4), 869-887.

Aydoğan, D. (2008). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluk kaygı ve özyeterliliği ile açıklanabilirliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Balkıs, M. & Duru, E. (2009). Prevalence of academic procrastination behavior among preservice teachers, and its relationships with demographics and individual preferences. Journal of Theory and Practice in Education, 5 (1), 18-32.

Balkıs, M. (2007). Öğretmen adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, karar verme stilleri ile ilişkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 67-83.

Balkıs, M. (2013). Academic procrastination, academic life satisfaction and academic achievement: The mediation role of rational beliefs about studying. Journal of Cognitive and Behavioral Psychotherapies.13(1), 57-74.

Balkıs, M., Buluş, M., Duru, E. ve Duru, S. (2006). Üniversite öğrencile- rinde akademik erteleme eğiliminin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 7, 57-73.

Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory, Prentice-Hall, (617).

Berber Çelik, Ç.& Odacı, H. (2015). Akademik erteleme davranışının bazı kişisel ve psikolojik değişkenlere gore açıklanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (3), 31-47.

Bozgeyikli, H. (2004). Meslek kararı verme yetkinlik ölçeğinin geliştirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 11, 221-234

Bozgeyikli, H. (2010). The relationship between high school students' psychological needs and human value perceptions"-, Procedia Social and Behavioral Sciences 9, s:1798-1804.

Burka, J. B. &Yuen, L. M. (1983). Procrastination: Why you do it and what to do about It. Reading, PA: Addison- Wesley.

Çakıcı, D.Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Chissom, B. ve Iran-Nejad, A. (1992). Development of an instrument to assess learning strategies. Psychological Reports, 71, 1001-1002.

Damacela-Orellana, L. E., Tindale, R. S. Ve Balcazar-Suarez, Y. (2000). Decisional and behavioural procrastination: How they relate to selfdiscrepancies. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5),225- 238.

Day, V., Mensink, D. & O’Sullivan, M. (2000). Patterns of academic procrastination. Journal of College Reading and Learning, 30, 120-134.

DiazMorales, J. F., Cohen, J.R., ve Ferrari, J. R. (2008). An integrated view of personality styles related to avoidant procrastination. Personality and Individual Differences, 45, 554-558.

Eerde, Van W. (2003). A meta-analytically derived nomological network of procrastination. Personality and Individual Differences, (35), 1401– 1418.

Ekinci, E. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin akademik özyeterlik düzeyleri ve akademik erteleme davranışlarının öğrenilmiş çaresizlik düzeeyleri ve akademik erteleme davranışlarının öğrenilmiş çaresizlik düzeylerini

Ellis, A. &Knaus, W. J. (1977). Overcoming procrastination. New York: Signet Books.

Ferrari, J. R., Johnson, J. L. ve McCown, W. G. (1995). Procrastination and task avoidance: Theory research, and treatment. NY: Plenum Press.

Ferrari, J. R., Keane, S. M., Wolfe, R. N., & Beck, B. L. (1998). The antecedents and consequences of academic excuse-making: Examining individual differences in procrastination. Research in Higher Education, 39(2), 199–215.

Ferrari, J. R.,&Scher, S. J. (2000). Toward an understanding of academicand nonacademic tasks procrastinated by students: The use of daily logs. Psychology in the Schools, 37 (4), 359–366.

Ferrari, J., O'Callaghan, J., & Newbegin, I. (2005). Prevalence of procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: Arousal and avoidance delays among adults. North American Journal of Psychology, 7(1), 2-6.

Ferrari, J. R. (2001). Procrastination as self-regulation failure of performance: Efects of cognitive load, selfawareness, and time limits on working best under pressure. European Journal of Personality, (15), 391–406.

Franziska, D., Manfred, H., & Stefan, F. (2007). Individual values, learning routines and academic procrastination. British Journal of Educational Psychology, 77(4), 893-906.

Freud, S. (2013 Reprint of 1936 Edition), Inhibitions, Symptoms and Anxiety, Martino Publishing, 178 pp.

Fritzsche, B. A., Young, B. R., &Hickson, K. C. (2003). Individual differences in academic procrastination tendency and writing success. Personality and Individual Differences, 35(7), 1549-1557.

Haycock, L. A. (1993). The cognitive mediation of procrastination: an investigation of the relationship between procrastination and self-efficacy beliefs. Doctoral Dissertation, University of Minnesota.

Jackson, C. (2002). Laddishness as a self- worth protection strategy. Gender and Education, 14, 37-51.

Kachgal, M. M., Hansen, L. S.ve Nutter, K. J. (2001). Academic procrastination prevention/intervention: Strategies and recommendations. Journal of Developmental Education, 25(1), 14-24.

Kandemir, M. (2012). Öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının, kaygı, başarısızlık korkusu, benliksaygısı ve başarı amaçları ile açıklanması. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(4), 81-88.

Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.

Klassen, R. M., Krawchuk, L. L., ve Rajani, S. (2007). Academic procrastination of undergraduate’s low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33, 915-931.

Knaus, W.J. (1998). Do it now! Break the procrastination habit. New York: John WileyveSons, Inc.

Lamba, G. (1999). Effects of gender-role and self-efficacy on academic procrastination in college students. UnpublishedMaster’sThesis, Missouri: Truman State University. (UMI no. 1396698).

Lee, E. (2005). The relationship of motivation and flow experience to academic procrastination in university students. Journal of Genetic Psychology, 166, 5-14.

McCown, W., Petzel, T. ve Rupert, P. (1987). An experimental study of some hypothesized behaviors and personality variables of college student procrastinators. Personality and Individual Differences, 8(6), 781-786.

Milgram, N., Mey-Tal, G., &Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in college students and their parents. Personality&Individual Differences, 25(2), 297-316.

Onwuegbuzie, A. J. (2004). Academic procrastination and statistics anxiety. Assessment& Evaluation in Higher Education, 29(1), 3-19.

Potts, T. J. (1987). Predicting procrastination on academic tasks with selfreport personality measures.Unpublished Doctoral Dissertation.Hofstra University, New York, USA.

Seo, E.H. (2012). Cramming, active procrastination, and academic achievement. Social behavior and Personality, 40(8), 1333-1340.

Solomon, L. J.& Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency andcognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509.

Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1), 65-94.

Uzun Özer, B. (2009). Bir grup lise öğrencisinde akademik erteleme davranışı: Sıklığı, olası nedenleri ve umudun rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberli kDergisi, 4 (32), 12-19.

Wang, Z. & Englander, F. (2010). A cross-disciplinary perspective on explaining student performance in introductory statistics. What is the relative impact of procrastination? College Student Journal, 44, 458-471.

Washington, J. A. (2004) The relationship between procrastination and depression among graduate and professional students across academic programs: Implications for counselling. Unpublished Doctoral Dissertation.Texas Southern University.

Yaakub, N. F. (2000). Procrastination Among Students in Institutes of Higher Learning: Challenges for K-Economy. The School of Languages and Scientific Thinking, University of Utara, Malaysia (07 Haziran 2016) http://mahdzan.com/papers/procrastinate/.

Zakeri, H., Esfahani, B.N., & Razmjoee, M. (2013). Parenting styles and academic procrastination. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 84, 57–60.