Yapısal Aile Terapisi’nin Temel Kavramlarıyla Gelin Filminin İncelenmesi

Bu makalenin amacı Gelin filminin yapısal aile terapisinin temel kavramları ışığında incelenmesidir. Araştırmada Gelin filmine konu olan olaylar yapısal aile terapisinde ortaya konan; koalisyon, sistemler, sınırlar, kuşaklararası ilişkiler-hiyerarşi, denge, esneklik, güç kavramları ve aile terapisinde incelenen fonksiyonel ve fonksiyonel olmayan aileler, geniş aile, kronik hastalığa sahip çocuğu olan aileler, ailesinden bağımsızlaşmamış evli bireyler temalarıyla incelenmiştir. Filmin değerlendirilmesi sonucunda geniş aile sistemi içerisinde yaşamaya çalışan çekirdek ailenin kendi ebeveyn ve eş alt sistemini sağlıklı bir biçimde oluşturamadığı, filme konu olan geniş ailenin katı sınırlarının aile bireyleri içinde bağımsızlaşmamış bireylerin gelişmesine neden olduğu ve fonksiyonel olmayan aile sistemini meydana getirdiği ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Aile Terapisi, Yapısal Aile Terapisi, Gelin Filmi

Examining of The Movie 'Gelin' Through Structural Family Therapy Basis

This article mainly aims to examine the movie Gelin in the frame of structural family therapy basis. In the search the story of the movie is examined under the terms of structural family theraphy sych as coalition, systems, borders, relation between gaps and hierarchy, balance, flexibility and strength, functional and nonfunctional families, large families, families that have chronich illness children and the married individuals who are insistly dependant to their parents. As a result of the evaluation of the research, it is clearly pointed out that the smaller families that struggle to survive in large ones can not realize their parents and wife subsystems. One other point is that as subjected to the movie the large families cause dependant individuals and nonfunctional families.

Keywords:

Family Therapy, Structural Family Therapy, Gelin Movie,

PDF

___

Akad, Ö.L. (1973). Gelin. Erman Film.
Akün, E. (2013). Yapısal aile sistemleri kuramı bağlamında ergenlik döneminde aile yapısı ve ergenlik dönemi sorunları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53(1), 85-116.
Aponte, H.J. & Deusen, J.M.V. (1981). Structural family therapy. In handbook of family therapy. (Ed. Gurman, A.S.-Kniskern, D.P.). Bristol: Brunner Mazel.
Bengisemerci.com. (2015). Hasta çocuk. http://www.bengisemerci.com, Erişim tarihi: 06.11.2015.
Carr, A. (2006). Family therapy. Consept, process and practice. John Wiley & Sons Ltd. England.
Demirci, Ş., Günaydın, İ.G., Doğan, K.H., & Aynacı, Y. (2005). Konya ilindeki boşanmaların retrospektif değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi Journal of Forensic Medicine Adli Tıp Dergisi, 19(1), 22-28.
Er, M. (2006). Çocuk, hastalık, anne-babalar ve kardeşler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49, 155-168.
Erden, G. (1995). Ölüm sürecinde olan çocuk: Ölümü kabul ve tedavi sürecinde etkili yardım, Kriz Dergisi, 10(1), 19-27.
Fışıloğlu, H. (1992). Yapısal aile terapisi modeli ve bir vaka. Psikoloji Dergisi, 7(27), 10-14.
Gladding, S. (2011). Aile terapisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları, Ankara.
Güler, D., & Ulutak, N. (1992). Aile kavramının tarihsel gelişimi ve Türk toplum yaşantısında aile. Kurgu Dergisi 11, 51-76.
Innes, M. (2002). Satir’s therapeutically oriented educational process: A critical appreciation. Contemporary Family Therapy, 24(1), 35- 56.
Larapsikiyatri.com. (2015). İlişki ve evlilik terapisi. http://www.larapsikiyatri.com, Erişim Tarihi: 06.11.2015.
Minuchin, S. (1974). Families & family therapy. Cambridge: Harvard University Press.
Nadir, U. (2013). Aile danışmanlığı eğitimlerinde popüler filmlerin kullanımı ve yapısal aile terapisi kuramı ile dalgaların prensi filminin analizi. Journal Of Society & Social Work, 24(1).