Personality, Organizational Climate and Therapeutic Factors of Group Dynamics

Bu çalışma, grup dinamiklerinin terapötik faktörlerinin örgüt iklimi ve kişilik tipleri tarafından nasıl etkilendiğini araştırır. Araştırma, hizmet sektöründe bir takım olarak çalışan bireylerden oluşan bir örneklemi içerir. Grup üyeliği ve grupta bulunmanın, insanların sosyal ve psikolojik ihtiyaçlarını karşılayarak terapötik etkiler yarattığı bilinmektedir (Yalom, 1995). Bu faktörler, grupların güçlü ve zayıf yönlerini değerlendirmek için kullanılır ve klinik psikoloji alanında yaygın olarak incelenir. Bu çalışma, bu faktörleri işyeri ortamına adapte ederek grup dinamiklerini terapötik açıdan incelemeyi ve kişilik tipleri ile örgütsel psikolojik iklimin bu dinamikler üzerindeki etkileşimini anlamayı amaçlamaktadır. Çalışma, hizmet sektöründe çalışanların kişilik tiplerini ve organizasyonlarındaki psikolojik iklimi ölçerek, grup dinamiklerinin bu iki faktör tarafından nasıl etkilendiğini gösterme fırsatı sunmaktadır. Terapötik faktörler ölçeği (Phan et al., 2004)) Türkçe ‘ye uyarlanmış ve geçerlilik analizleri gerçekleştirilmiştir. Analizler, terapötik faktörler ile kişilik tipleri ve örgüt iklimi alt boyutları arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir. Özellikle, dışadönüklük, uyum ve duygusal istikrar gibi kişilik özelliklerinin grup dinamiklerinin özgecilik gibi bir alt boyutu ile pozitif bir ilişkisi bulunmuştur. Örgüt iklimi ile grup dinamiği arasındaki ilişki de pozitif ve anlamlıdır. Özellikle, ödül, standartlar ve yapı gibi örgüt iklimi boyutları ile grup dinamikleri alt başlıklarından özgecilik ve bağlılık arasında pozitif bir ilişki tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kişilik Tipleri, Grup Dinamiğinin Terapötik Faktörleri, Örgütsel İklim

Personality, Organizational Climate and Therapeutic Factors of Group Dynamics

This study aims to reveal how therapeutic factors of group dynamics are related to organizational climate and personality dimensions. These therapeutic factors are used to evaluate group strengths and limitations in clinical psychology (Yalom, 1995), and are now adapted to the field of organizational behavior. This adaptation aims to illuminate how an organization's psychological climate and its members' personality traits impact workplace socialization and team social interaction. As part of the research, the therapeutic factors scale (group dynamics inventory, GDI) (Phan et al., 2004)), was introduced into the Turkish context, and the necessary validity analyses were carried out. The study was conducted with a sample of service sector employees working as a group (in teams) in Ankara. The research results indicate that group dynamics had a positive and significant link with personality types and organizational climate. As a result, a positive relation was discovered between altruism, which is a group dynamics inventory sub-dimension and these personality dimensions, extraversion, agreeableness, and stability. When the link between organizational climate and group dynamics was explored, a positive and substantial association was discovered. As a result of the analysis, a positive relationship was found between reward, standards, and structure, which are sub-dimensions of organizational climate, and altruism and cohesiveness, which are sub-dimension of group dynamics.

Keywords:

personality therapeutic factors of group dynamics, organizational climate, group dynamics,

PDF

___

Argan M., A. M. (2017). Do Altruistic Values of An Individual Reflect Personality Traits? International Journal of Recent Advances in Organizational Behaviour and Decision Sciences
Atak, H. (2013). The Turkish Adaptation of the Ten-Item Personality Inventory. Nöropsikiyatri Arşivi, 312-319. doi:10.4274/npa.y6128
Batson, C. D.-B. (1986). Where is the altruism in the altruistic personality? Journal of Personality and Social Psychology, 212–220. doi:https://doi.org/10.1037/0022- 3514.50.1.212
Bekkers, R. (2006). Traditional and Health-Related Philanthropy: The Role of Resources and Personality. Social Psychology Quarterl, 349–366. doi:https://doi.org/10.1177/019027250606900404
Børge Obel, R. M. (2004). Strategic Organizational Diagnosis and Design: The Dynamics of Fit. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Belias, D., Koustelios, A., Sdrolias, L., & Aspridis, G. (2015). Job Satisfaction, Role Conflict and Autonomy of Employees in the Greek Banking Organization. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 175, 324-333. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.01.1207
Burlingame Gary M., F. A. (2002). Cohesion in group psychotherapy. New York: Oxford University Press.
Burlingame, G. M. (2001). Cohesion in group psychotherapy. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 373-379. doi:https://doi.org/10.1037/0033-3204.38.4.373
Büyükgebiz O., T. U. (2000). Bir Üniversite Hastanesi Acil Servisinde Grup Dinamiği Etmenlerinin Değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Dergisi, 207-211.
Büyüköztürk, Ş. Ç. E. K. A. Ö. E. K., 2012. Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Costa, P. T. (1992). Normal personality assessment in clinical practice: The NEO Personality Inventory. Psychological Assessment, 5-13. doi:https://doi.org/10.1037/1040-3590.4.1.5
Çiçek I., İ. V. (2018). Örgütsel Bağlamda Kişi-Grup Uyumu. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 699-730. doi:http://dx.doi.org/10.17130/ijmeb.2018343119
David S. Moore, G. P. M. B. A. C., 2007. %1 içindeIntroduction to the Practice of Statistics. basım yeri bilinmiyor:W. H. Freeman
Davidson, M. M. (2001). The Dimensions of Organizational Climate in Four- and Five-Star Australian Hotels. Journal of Hospitality & Tourism Research, 444-461. doi:10.1177/109634800102500406
Dereli B., C. D. (2012). İnsan kaynakları yönetiminde grup, grup dinamiği kavramları ve grup dinamiğinin ölçülmesi üzerine uygulama örneği. Öneri Dergisi, 35-43.
Dorwin Cartwright, A. Z. (1968). Group dynamics; research and theory. New York: Harper&Row.
Drexler, J. A. (1977). Organizational climate: Its homogeneity within organizations. Journal of Applied Psychology, 38-42
Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Fazeli, S. H. (2012). The Exploring Nature of the Assessment Instrument of Five Factors of Personality Traits in the Current Studies of Personality. Assian Social Science, 264- 275. doi:10.5539/ass.v8n2p264
Forsyth, D. R. (2010). Group Dynamics. Belmont: Wadsworth Publishing.
Furnham A., T. L. (2016). The Bright and Dark Side of Altruism: Demographic, Personality Traits, and Disorders Associated with Altruism. Journal of Business Ethics, 359–368.
Gosling, S. D. (2003). A Very Brief Measure of the Big Five Personality Domains. Journal of Research in Personality, 504-528
Gosling, S. D., Rentfrow, P. J., & Swann, W. B., Jr. (2003). A Very Brief Measure of the Big Five Personality Domains. Journal of Research in Personality, 37, 504-528.
Gosling, S. D., (n.d.). A Note on Alpha Reliability and Factor Structure in the TIPI. https://gosling.psy.utexas.edu/scales-weve-developed/ten-item-personality-measure-tipi/a-note-on-alpha-reliability-and-factor-structure-in-the-tipi/
Hoyle, R. H. (1995). Structural Equation Modeling. London: SAGE Publication.
Johnson, J. E. (2006). Measuring group processes: A comparison of the GCQ and CCI. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 136-145.
Karcıoğlu, F. (2010). Örgüt Kültürü ve Örgüt İklimi İlişkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 265-283.
Kelland, M. (2015). Personality Theory in a Cultural Context. OpenStax CNX
Korkmaz H., E. B. (2012). Örgüt İklimi ve Psikolojik Yıldırma İlişkisi: Banka Çalışanları Üzerine Analitik Bir Araştırma. İksad, 1-107.
Kristof-Brown, A., & Guay, R. P. (2011). Person–environment fit. In S. Zedeck (Ed.), APA handbook of industrial and organizational psychology, Vol. 3. Maintaining, expanding, and contracting the organization (pp. 3–50). American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/12171-001
Litwin, G. H. (1968). Motivation and organizational climate. Boston: Harvard Business School
Muhammed Zincirli, Y. D. (2021). Development of Group Dynamics Scale (GDS): Validity and Reliability Study. educational Policy Analysis and Strategic Research, 48-60. doi: https://doi.org/10.29329/epasr.2020.334.3
Mumcu A., Ö. K. (2021). Örgüt İkliminin Örgütsel Sinizm Üzerindeki Etkisinde Lider - Üye Etkileşiminin Aracılık Rolü. önetim Bilimleri Dergisi, 63 - 94. doi:https://doi.org/10.35408/comuybd.683576
Oda, R. M. (2014). Personality and altruism in daily life. Personality and Individual Differences, 206-209. doi:10.1016/j.paid.2013.09.017
Ogrodniczuk, J. S. (2003). The effect of group climate on outcome in two forms of short-term group therapy. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 64–76. doi:https://doi.org/10.1037/1089-2699.7.1.64
Öngen, K. B. (2010). Doğrulayıcı Faktör Analizi ile Bir Uygulama. Bursa: Uludağ Üniversitesi.
Paul M Muchinsky, C. J. (1987). What is person-environment congruence? Supplementary versus complementary models of fit. Journal of Vocational Behavior, 268-277. doi:https://doi.org/10.1016/0001-8791(87)90043-1
Pervin, L. A. (1968). Performance and satisfaction as a function of individual-environment fit. Psychological Bulletin, 56-68. doi:https://doi.org/10.1037/h0025271
Phan, L. T., Rivera, E. T., Volker, M. A., & Garrett, M. T. (2004). Measuring group dynamics: An exploratory trial. Canadian Journal of Counselling, 38(4), 234–245.
Pritchard, R. D. (1973). The effects of organizational climate on managerial job performance and job satisfaction. Organizational Behavior and Human Performance, 126-146. doi:https://doi.org/10.1016/0030-5073(73)90042-1
Robbins, S. P., & Judge, T. (2013). Organizational behavior. Pearson.
Roohollah Askari, T. Z. (2017). Investigating the Relationship Between Organizational Climate and The Personality Characteristics of Employees (A Case Study in Iran). Bali Medical Journal, 1-5. doi:10.15562/bmj.v6i1.387
S. H. Budman, S. S. (1989). Cohesion, alliance, and outcome in group psychotherapy. Psychiatry, 339-350. doi:10.1080/00332747.1989.11024456
Schneider, B. B. (1968). Individual differences and organizational climate: I. The research plan and questionnaire development. 323–333. doi:https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.1968.tb02033.x Stephen P. Robbins, T. A. J., 2013. Organizational Behaviour. Pearson
Tabachnick, G. B. (2013). Using multivariate statistics. London: Pearson. Tajfel, H. a. T. J., 1986. he Social Identity Theory of Intergroup Behavior.. Psychology of Intergroup Relation, pp. 7-24.
Widra, J. M. (1987). Improving self-concept through intimacy group training. Small Group Behavior, 269-279. doi:https://doi.org/10.1177/104649648701800209
Yalom I. (1985). The Theory and Practice of Group Psychotherapy. New York,.: Basic Books, Inc
Yalom, I. D. (1995). The theory and practice of group psychotherapy. New York: Basic Books.
Yalom, I. D. (2018). The Theory and Practice of Group Psychotherapy. New York: Basic Books.
Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması. Istanbul University Journal of the School of Business, 74-85.
Yunus Dursun, E. K. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesi ve Regresyon: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergis, 1-17.