Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile İş Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yaşam boyu öğrenme, insanların yaşama ilişkin bilgi ve becerilerini geliştirmek amacıyla gerçekleştirilen tüm etkinlikleri içeren bir kavram olarak tanımlanabilir. Yaşam boyu öğrenme yaklaşımına göre eğitici; öğrencilerin ya da öğrenenlerin kendi amaçlarını belirlemeleri ve bu amaca ulaşırken izleyecekleri yolları belirlemeleri konusunda kılavuz olmalıdır. Eğitim kurumlarında öğretmenlerin ya da çalışanların duygusu, coşkusu, heyecanı büyük önem taşımaktadır. Öğretmenlerin iş verimini etkileyen, kaliteli iş yapmalarını sağlayan önemli değişkenlerden biri şüphesiz ki iş doyumudur. İş doyumu, kişilerin işini ya da işi ile ilgili süreci değerlendirmesi sonucunda ulaştığı memnuniyetlik durumu olarak tanımlamaktadır. Bireylerin iş doyumları üzerinde etkili olan pek çok özellik vardır. Bunlar işin yapıldığı fiziksel ortam, psikolojik değişkenler ve demografik özelliklerdir. Alanyazın incelendiğinde öğretmenlerin iş doyumlarına ve yaşam boyu öğrenme eğilimlerinde etkili olan değişkenlerin sıklıkla incelendiği ancak ikisinin bir arada ilişkilerinin incelendiği az sayıda çalışmaya rastlanmıştır. Yapılan çalışmada bu iki değişken arasındaki ilişkilerin belirlenmesi hedeflenmiştir. Kayseri’de görev yapan toplam 250 öğretmen ile araştırma yürütülmüştür. Yapılan çalışmada öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve iş doyumları arasında anlamlı düzeyde ancak düşük bir ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Yaşam Boyu Öğrenme, iş doyumu, eğitim, öğretmen

Investigating the Relationship Between Lifelong Learning Trends and Job Satisfaction of Teachers

Lifelong learning can be assigned as a concept of all activities performed to improve people's knowledge and skills. Lifelong learning approach; it should be a guide for learners to set their own goals and determine the paths to be taken to achieve this goal. Emotions, enthusiasm and excitement of teachers or employees are of great importance in educational institutions. Undoubtedly, job satisfaction is one of the critical variant that affect teachers' job productivity and enable them to do quality work. Job satisfaction is defined as the level of satisfaction that people reach as a result of evaluating their work. There are many features that affect individuals' job satisfaction. These are physical environment, psychological variables and demographic characteristics. When the articles was checked out, it was asseted that there were few academic articles that checked out the variables affecting the job satisfaction and lifelong learning tendencies of teachers, but the relations of the two were examined together. The purpose of this articles is to check out the relationship between teachers' lifelong learning dispositions and job satisfaction. Teachers were employed in Kayseri. In the study, a significant but low relationship was found between teachers' lifelong learning tendencies and job satisfaction.

Keywords:

Lifelong learning , job satisfaction, education, teacher,

PDF

___

Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ile yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yükseklisans tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Adabaş, A. (2016). Bartın Üniversitesi lisansüstü eğitim öğrencilerinin yaşam boyu öğrenmede anahtar yeterliklere sahip olma düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu, S. (2002). Öğretmenlere bilgi okuryazarlığı becerilerinin kazandırılması üzerine bir çalışma. Türk Kütüphaneciliği, 16, 123-138.
Akkuş, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 pısa sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Alıç, M. (1996). Eğitim sisteminin amaçlarının gerçekleştirilmesinde eğitim yöneticisinin işlevleri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 217, 12-16.
Atik Kara, D. ve Kürüm D. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme kavramına yükledikleri anlam (Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği) 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri (5-7 Eylül 2007). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
Avrupa Komisyonu (2002). European report on qualıty indicators of life long learning. fifteen quality indicators. European commission report, directorate- general for educationand culture, Brussels. 20. 04. 2019 tarihinde http://www.aic.lv/ace/ace_disk/Bologna/contrib/EU/ report_qual%20LLL.pdf erişilmiştir.
Avşaroğlu, S., Deniz, M. E. ve Kahraman, A., (2005). Teknik öğretmenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 115‐129.
Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. Education Sciences, 9(5), 17-28.
Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Çelik, H. (2003). Fen Bilgisi, Fizik, Kimya, Biyoloji öğretmenlerinin iş Doyumu: Kırıkkale İl örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
Demato, D ve Curcio, C. (2004). Job satisfaction of elemantary school counselors. Professional School Counseling, 7, 236-246.
Demir, E. (2001). Sınıf öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen olası faktörler ve bu faktörler kapsamında sınıf öğretmenlerinin iş doyumlarının ölçülmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, F. (2006). Sınıf öğretmenlerinin iş doyum düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı özyeterlilik algıları. 10 th. International Educational Technology Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Proceedings Book, 2, 1126- 1133.
Diker Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Dilsiz, B. (2006). Konya İlindeki ortaöğretim okullarında çalışan öğretmenlerin tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerinin bölgelere göre değerlendirilmesinin çok değişkenlik istatistiksel analizi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Dinevski, D. ve Dinevski, I. V. (2004). The concepts of university lifelong learning provision in Europe. Transition Studies Review, 11 (3), 227-235.
Dinham, S. ve Scott, C. (1996). Teacher satisfaction, motivation and health. ERIC Documents, ED 405295.
Ekiz, D. (2006), Self-observation and peer observation : Reflective diaries of primary student- teachers, Elementary Education Online.5(1) ,47-57.
Erdem, A.R. ve Demirel, F. (2009). Sınıf Öğretmenlerinin “denetim” boyutuna ilişkin iş doyum düzeyi. E-Journal of New World Sciences Academy (4)1.
Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Educationand Science, 38(170), 237-252.
Gamsız, Ş., Yazıcı, H. ve Altun, F. (2013). Öğretmenlerde a tipi kişilik, stres kaynakları, öz yeterlik ve iş doyumu. TurkishStudies. 8(8), 1475-1488.
Gedik, T., Akyüz, K.C.,ve Batu, C. (2009). Orman endüstri işletmelerinde yönetici iş tatmin düzeyinin belirlenmesi:Düzce ili örneği. Kastamonu Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 9 (1), 1-11.
Gençay, Ö. A. (2007). Beden Eğitimi öğretmenlerinin iş doyumu ve mesleki tükenmişliklerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 765-780.
Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin öz-yeterlik algıları ve iş doyumlarının demografik faktörler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 9(3), 1037- 1054
Gencel, İ.E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Educationand Science, 38(170), 237-252.
Girgin, G. (2009). Öğretmenlerin iş doyumuna etki eden faktörlerin incelenmesi. NEWWSA, 4(4), 1297- 1307
Goodrich, A.T. (2015). An investigation of the perceived development of the life-long learning skills of division ı student-athletes. Ph.D. dissertation, University of South Florida.
Güçlü, M. (2019). Yaşamboyu öğrenmenin önemi ve temel özellikleri. Yetişkin Eğitimi ve Hayatboyu Öğrenme, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Gülay, H.E. (2006). Beden Eğitimi öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin araştırılması: Kocaeli İli örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2013). Yaşam boyu öğrenme nedir? kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48. Retrieved from http://dergipark.org.tr/suje/issue/20631/219952.
Günbayı, İ. (2001). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(2), 93-112.
Günbayı, İ. ve Tokel, A. (2012). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu ve iş stresi düzeylerinin karşılaştırmalı analizi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 3(5), 77-95.
Günbayı, İ. ve Toprak, D. (2010). İlköğretim okulu sınıf ve özel sınıf öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin karşılaştırılması. İlköğretim Online, 9(1), 150-169.
Gürbüz, Z. (2008). Kars İlinde görevli okul öncesi öğretmenlerinin iş tatmin düzeyleri ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Hops, J., ve Reschly, D. (2002). Regional differences in school psychology practice. School Psychology Rewiew, 31,11-30.
Hunde A.B. ve Tacconi G. (2014). Teacher educators' practices from the view of building lifelong learning capabilities in student teachers. Procedıa - Socıal and behavıoral scıences, 136, 496-500. doi:10.1016/j.sbspro.2014.05.363.
İdi, A. (2017) İlkokul ve ortaokullarda örgütsel iklim ile öğretmenlerin iş doyumu arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Jarman, R., Mcaleese, L. ve Mcconnell, B. (1997). Science and lifelong learning: A survey of science teachers' provision for the promotion of pupils' independent study at Key Stage 4'. Evaluation & Research in Education, 11(3), 149-163.
Jenkins, A. (2004). Women lifelong learning and employment. Centre for economics of education. U.K. London School of Economics and Political Science.
Kağan, M. (2005). Devlet ve özel ilköğretim okulları ile rehberlik ve araştırma merkezlerinde çalışan rehber öğretmenlerin iş doyumlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara
Kağan, M. ve Yılmaz, N. (2018). Pedagojik Yenilenme Ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Programının Sınıf Öğretmenlerinin İş Doyumu Ve Yaşam boyu Öğrenmeleri Üzerindeki Etkileri, http://earsiv.erzincan.edu.tr/xmlui/bitstream/handle /20.500.12432/3132/sınıf%20 öğretmen_iş%20doyum_nyilmaz_mkagan.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden 21.07.2019 tarihinde alınmıştır.
Kale, F. (2007). Beden Eğitimi öğretmenlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yükseklisans tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Karakuş, C. (2013). Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2 (3), 26-35.
Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kazu, İ. Y. ve Erten, P. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Elementary Education Online, 15(3), 838-854.
Kış, A. Gürgür, H. ve Akçamete, G. (2012). Engelli öğretmenlerin iş doyumları ve çalışma koşulları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 272 – 294.
Kirby J. R., Knapper C., Lamon, P. ve Egnatoff W. J. (2010). Development of a scale to measure lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 29(3), 291-302.
Koç, S. Ve İzci, E. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (9), 101-114.
Köymen, Ü. (2015). Yaşam boyu öğrenme ve öğretim, Ankara: Palme Yayınları.
Locke, E.A. (1976). The nature and causes of job satisfaction, in dunnette, M.D. (Ed.), Handbook of Industrial and Organizational Psychology, Rand McNally, Chicago, IL, pp. 1297-1349.
Mc Nally, G. Ve Blake, A. (2006). Job satisfaction among newly qualified teachers in Scotland Institute of Education. University of Stirling, Scotland.
Marx, E., ve Granger, R.C. (1992). The Policy İmplications Of Job Satisfaction Ratings For Recruiting And Retaining Early Childhood Teachers. Child and Youth Care Forum, 21(4), 229-246.
Menon Eliophotou M. ve Reppa, A. A. (2011). Job Satisfaction Among Secondary School Teachers: The Role Of Gender And Experience. School Leadership and Management, 31(5), 435-450.
Mete. C. (2006). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin kişilik özellikleri ile iş tatmin düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul
Mora, T. Ferrer, Ada. Ve Carbonell, I. (2009). The job satisfaction gender gap among young recent university graduates: Evidence from Catalonia. The Journal of Socio-Economics, 38, 581-589.
Omondi, A. A. (2012). Factors ınfluencing job satisfaction of public secondary school teachers In Mombasa County, University Of Nairobi.
Özçifçi, M. ve Çakır, R. (2015) Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları öz yeterliklerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1).
Özgür, H. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 22-38.
Öztürk, A., & Deniz, M.E. (2008). Okul öncesi öğretmenlerin duygusal zeka yetenekleri, iş doyumları ve tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlkogretim- Online, 7(3), 578-599.
Özyürek, A. (2009). Okul öncesi eğitimi öğretmen ve yöneticilerinin iş doyumu, kişisel özellik ve mesleki algılarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 182, 8-21.
Papin, L. M. (2005). Teacher retention and satisfaction among ınner-city educators. Unpublished Doctoral Dissertation, Arizona State University.
Pınarcık, Ö. Özözen Danacı, M., Deniz, M. E. ve Eran, N. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1966- 1983.
Pilli, O., Sönmezler, A. ve Göktan, N. (2017). Pre-service teachers’ tendencies and perceptions towards lifelong learning. European Journal of Social Sciences Education and Research, 10(23), 26-33.
Polatkan, N.N. (2016). Ortaokul öğretmenlerinin duygusal emek davranışları ile iş doyumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Silah, M. (2002). Sanayi işletmelerinde önemli ve çağdaş bir gereksinim: Süreç danışmanlığı uygulamaları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(1), 143–168.
Steward, A. (2009). Continuing your professional development in lifelong learning. London, GBR: Continuum International Publishing.
Sulu, H. (2007). Resmi ve özel ilköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin iş tatmin düzeyleri ile denetim odağı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Şahin, İ. (1999). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin iş doyum düzeyleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16, 394-417.
Şahin, H. ve Dursun, A. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin iş doyumları: Burdur örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(18), 160-174.
Şahin, M., Akbaşlı ,S. ve Yanpar Yelken T. (2010). Key competences for lifelong learnıng: the case of prospective teachers. Educational Research And Review, 5 (10), 545-556.
Şen, B. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin mesleki doyumları ve hizmet içi eğitim ihtiyaçları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Taşdan, M. ve Tiryaki, E. (2008). Özel ve devlet ilköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim Dergisi. 33(147), 54-70.
Telef, B.B. (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin incelenmesi, İlköğretim Online, 10(1), 91-108.
Tunacan, S. ve Çetin, C. (2009). Lise öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen faktörlerin tespitine ilişkin bir araştırma. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 29, 155-172.
Tunca, N., Alkın Şahin, S. ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 432-446.
Vural, B. (2004), Yetkin-ideal-vizyoner öğretmen. İstanbul: Hayat Yayınları.
Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi:Diyarbakır ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553- 1566.
Yavuz Konokman, G. ve Yanpar Yelken, T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 29(2), 267-281.
Yıldırım, Z. (2015). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenmeye yönelik yeterlik algıları ve görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi. Yılmaz, E., ve Izgar, H. (2009). İlköğretimde çalışan öğretmenlerin iş doyumlarının okullardaki örgütsel yaratıcılık açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 8(3), 943-951
Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2013). Örgütsel iklim ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-11.
Zembylas, M. ve Papanastasiou, E. C. (2005). Modeling teacher empowerment: The role of job satisfaction. Educational Research and Evaluation, 11(5), 433-459