Öz Görüntünün oluşabilmesi için ışık kaynağından çıkan ışık ışınlarının bir nesneye ulaşması, bu cisimden yansıması ve ışığa duyarlı bir yüzeye düşmesi gerekir. Bu süreç içerisinde en önemli görev objektife düşmektedir. Zira ışık ışınları filme ya da görüntü üretici algılayıcıya ulaşmadan önce objektifin içinden geçmek zorunda kalırlar. Objektif, odak uzaklığı aracılığıyla çekimi yapılan nesnenin perspektif algısı bakımından insan gözüne göre normal, geniş ya da dar açıya sahip olmasını da sağlamaktadır. Bu noktada da normal açı oldukça önemli bir işleve sahiptir. Bu rolün önemi, normal açının yarattığı görüntüde saklıdır. Normal açı olarak tanımlanan odak uzaklığı insan gözünün doğayı algılamasına en yakın perspektif algının oluşmasını sağlayan odak uzaklığıdır. Normal açı, kullanılan film ya da görüntü algılayıcı boyutuna göre her tür makinede farklı olarak hesaplanmaktadır. Bu hesap işleminin doğru yapılması hem normal, hem geniş, hem de dar açıyı belirleyeceğinden çok büyük öneme de sahiptir. Günümüze kadar normal açı formülü fotoğraf makineleri için farklı, sinema kameraları için farklı formüllerle hesap edilmekteydi. Ancak teknolojinin gelişmesi ile bu iki farklı araç birbirlerine, hem teknik, hem de uygulama olarak oldukça yaklaşmışlardır. Dijital fotoğraf çekmek üzere üretilmiş kimi DSLR makineler yüksek çözünürlüklü (HD) video çekebilmekte ve bu çekimler tıpkı sinema filmleri gibi büyük perdede gösterilmektedir. Böyle bir uygulama söz konusu olduğunda artık sinema filmi için üretilen formülün, DSLR kamera için de geçerli olması gerekmektedir.