Strateji geliştirme süreçleri ile yenilikçilik arasındaki ilişki özellikle son yıllarda stratejik yönetim alanında giderek artan bir önem kazanmaya başlamıştır. Strateji geliştirme süreçlerinin değişik parametreler aracılığı ile açıklanabilirliği, söz konusu süreçlerin çok boyutlu olduğunu düşündürmekte ve birçok yazarın da bu görüşü savunduğu görülmektedir. Yenilikçilik, ya işletmelerin yetkinliklerinden yararlanarak mevcut ürün, hizmet ve süreçlerini geliştirmesi, diğer bir deyişle fırsatçı yenilikçiliği benimsemesi, ya da araştırmacı yenilikçilik yolunu seçerek tamamen farklı ve yepyeni ürün, hizmet ve süreçleri geliştirmesi şeklinde ortaya çıkmaktadır. 246 işletme üzerinde yapılan bu çalışmada, işletmelerin strateji geliştirme süreçleri ile yenilikçilik tarzları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Ölçüm araçlarının güvenilirlikleri için alfa katsayıları hesaplanmış, faktör analizine tabi tutulan ölçüm aracına ait sorular ise, teoriye uyumlu olarak araştırmacı ve fırsatçı yenilik olmak üzere iki faktör altında toplanmışlardır. Araştırmaya ait hipotezlerin test edilmesinde regresyon analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, bireysel güç odaklı strateji geliştirme süreçlerinin gerek fırsatçı yenilikçilik, gerekse araştırmacı yenilikçilik üzerinde olumsuz etkisi olduğunu ortaya koyarken, dış çevre odaklı strateji belirleme süreçlerinin ne araştırmacı yenilikçilik ne de fırsatçı yenilikçilik üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı görülmüştür.-The existing literature on strategic management attempts to demonstrate theoretically and empirically that a variety of decision making approaches are employed throughout the strategy development process. Although a multitude of largely contingent internal and external parameters can be identified towards explaining the actual strategy development processes which occur in organizations, it is widely understood that strategy development is multidimensional in nature. In an organization, innovation may emerge in two different forms; either upgrading the existing products, services and processes (exploitative innovation), or inventing totally new and different products, services and processes (exploratory innovation). In this study, the relationship between strategy development processes and innovation forms was examined on a sample of 246 companies. Alpha coefficients were calculated to ensure the reliability of the scales and factor analysis yielded two factors, exploratory and exploitative innovativeness, which fit the theory. Regression analysis was also used in order to test the hypotheses. Whilst the results revealed a negative effect between the command type of strategy development process on both exploitative and exploratory innovation forms, no relationship between the enforced choice type of strategy development process and innovation forms was found.