Antikardiyolipin antikorlar klinikte hiperkoagülabilite ile ilişkili olan otoantikorlardır. İmmünsupresyon ve otoimmünite gibi immünolojik bozuklukların sık olarak bulunduğu ve kardiyovasküler olayların ilk sırada ölüm nedeni olduğu son dönem böbrek yetmezliğinde antikardiyolipin antikor sıklığı ile ilgili çalışmalar mevcut olmakla birlikte literatürün gözden geçirilmesinde bu otoantikorların henüz son döneme ulaşmamış ve diyaliz programına başlanmamış kronik böbrek yetmezlikli hastalardaki sıklığı hakkında bilgiye ulaşılamamıştır. Sunulan çalışmanın amacı son döneme gelmemiş kronik böbrek yetmezlikli hastalardaki antikardiolipin grubu otoantikorların sıklığını saptamaktır. Bu amaçla prediyaliz dönemindeki 23 hasta ve kontrol grubu olarak da 21 kişi çalışmaya alındı. IgG ve IgM sınıfı antikardiyolipin otoantikorların hasta grubundaki sıklıkları sırasıyla %21.7 ve %4.3 bulundu. Bu sıklık değerleri bu otoantikorların kontrol grubunda belirlenen sıklıkları (%4.8 IgG için ve %0 IgM için) ile k arşılaştırıldığında (istatistik! değerlendirmede Fisher kesin ki-kare testi kullanıldı) istatistik! olarak anlamlı bir fark saptanamadı (p=0.11 ve p=0.52). Sonuç olarak, henüz son döneme gelmemiş ve diyaliz programına başlanmamış kronik böbrek yetmezlikli hastalardaki antikardiyolipin antikor sıklığının normal populasyondakinden farklı olmadığı kanısına varılmıştır

Anticardiolipin antibodies are autoantibodies clinically associated with hypercoagulability. Immunological abnormalities such as immunosuppression and autoimmunity are frequently found and cardiovascular complications are major causes of death in end stage renal failure patients. Although there are studies regarding of anticardiolipin antibodies in end stage renal failure patients, any study investigating the frequency of anticardiolipin antibodies in predialytic chronic renal failure patients could not be found in reviewing the literature. The present study was performed to determine the frequencies of anticardiolipin antibodies in nondialysed chronic renal failure patients. Twenty-three predialytic chronic renal failure patients were included into the study. The frequencies of IgG and IgM anticardiolipin antibodies were 21.7 % and 4.3 %, respectively. When these frequency values compared ( Fisher's exact chi-square test was used) to those of controls (4.8 % for IgG and 0 % for IgM classes) there was no statistically significant difference between the two groups (p=0.11 and p=0.52). In conclusion, nondialysed chronic renal failure patients have no difference from normal population with respect to anticardiolipin antibody frequency.