Türkiye Aile Yapısının Geleceğine Yönelik Çıkarımların Değerlendirilmesi

Aile, tüm toplumlarda var olan ve toplumun en küçük birimini oluşturan bir kurumdur. Aile kurumu, insanların yaşam dinamiklerinin ve insan ilişkilerinin değişmesi ile sosyal ve ekonomik yaşamda meydana gelen farklılıklar sonucu sürekli olarak değişmektedir. Aile kurumunun sürekli değişmesi, işlev ve fonksiyonlarının farklılaşması, aile kurumuna farklı toplumlarda farklı değerler atfedilmesi, aileye yönelik evrensel bir tanımın yapılmasını zorlaştırmıştır. Bu çalışmanın amacı, aile kurumunun yakın geçmişinde ortaya çıkan değişikliklerin analizini yapmak ve bu değişikliklerle beraber yakın gelecekte meydana gelebilecek gelişmeleri derlemektir. Bu konuyla ilgili daha önceden yapılmış çalışmalardan oluşan kaynak araştırması yapılacak ve Türkiye Aile Yapısı Araştırmaları ile TÜİK verileri kullanılacaktır. Yapılan çalışma sonucunda aile kurumunda, çözülme ve yok olmaktan çok bir dönüşümün olduğunu söylemek daha doğru olmaktadır. Aile kurumunda yaşanılan ve yaşanılması muhtemel değişimler genel olarak şöyledir: Evlilik kurumunun geleceğine yönelik olumsuz gelişmeler yaşanmaktadır. Boşanma çeşitli nedenlerden ötürü sürekli bir artış içerisindedir. Yakın zamanda çocuklara ve yaşlılara yönelik kuruluşların nitelik ve nicelik olarak artacağı, yaşlıların bakım kuruluşlarını daha çok tercih edeceği ön görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Aile, değişim, evlilik, boşanma, kurumsal bakım

PDF

___

Anderson, C.M. (2017). Tek Ebeveynli Hanelerin Çeşitliliği, Güçlü Yanları ve Zorlukları. F.Walsh (Ed.). (Çev. M. Kaya). Normal Aile Süreçleri: Büyüyen Çeşitlilik ve Karmaşıklık içinde (145-165. ss.). (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Bayer, A. (2013). Değişen Toplumsal Yapıda Aile. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. IV(8), 101-129.
Canatan, K. (2019). Aile Hakkında Kuramsal Perspektifler. K. Canatan ve E. Yıldırım (Ed.). Aile Sosyolojisi içinde (31-50. ss.). (8. Baskı). İstanbul: Açılım Kitap.
Canatan, K. (2019). Aile Kavramının Tanımı. K. Canatan ve E. Yıldırım (Ed.). Aile Sosyolojisi içinde (53-64. ss.). (8. Baskı). İstanbul: Açılım Kitap.
Canel, A.N. (2012). Evlilik ve Aile Hayatı. (2. Baskı). İstanbul: AEP Uygulama ve Yaygınlaştırma Projesi. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü
Greene, S.M., Anderson, E.R., Forgatch, M.S., Degarmo, D.S. and Hetherington, E.M. (2017). Boşanmadan Sonra Risk ve Dayanıklılık. F.Walsh (Ed.). (Çev. M. Kaya). Normal Aile Süreçleri: Büyüyen Çeşitlilik ve Karmaşıklık içinde (115-143. ss.). (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Koç, İ. (2018). Türkiye’de Aile Yapısının Değişimi Sürecinde Tek Ebeveynli Ailelerin Oluşumu, Belirleyicileri ve Refah Durumu (2006-2016). Türkiye Aile Yapısı İleri İstatistik Analizi, 2018 içinde (36-85. ss.). T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Ankara
Koç, İ. ve Saraç, M. (2018). Türkiye’de İlk Evlilik Yaşının ve Evliliğe İlişkin Pratiklerin Değişimi ve Boşanma İle İlişkisi (2006-2016). Türkiye Aile Yapısı İleri İstatistik Analizi, 2018 içinde (88-133. ss.). T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Ankara
Özbay, F. (2015). Dünden Bugüne Aile, Kent ve Nüfus. İstanbul: İletişim Yayınları.
Russell, B. (1983). Evlilik ve Ahlak. (Çev. V. Eranus). İstanbul: SAY Kitap Pazarlama.
Subaşı, N. (2014). Toplumsal Değişme, Aile ve Yeni Risk Alanları. M. Aydın (Ed.). Aile Sosyolojisi Yazıları içinde (101-117. ss.). İstanbul: Açılım Kitap.
Şentürk, Ü. (2019). Aile Sosyolojisine Bir Katkı. Bursa: Dora Yayınevi.
T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü, (2011). Türkiye’de Aile Yapısı Araştırması, 2011. Ankara
T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü, (2014). Türkiye Aile Yapısı Araştırması, 2006. (2. Baskı). Ankara
T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü, (2019). Türkiye Aile Yapısı Araştırması, 2016. Ankara: TDV
Tarhan, N. (2010). Evlilik Psikolojisi: Öncesi ve Sonrasıyla Evlilik. (7. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
TDK, (2019). Aile. Erişim Adresi https://sozluk.gov.tr/. Erişim Tarihi 28.05.2020.
Turğut, F. (2017). Tarihsel Süreçte Aile Kurumunun Dönüşümü ve Geleceğine Yönelik Çıkarımlar. Medeniyet ve Toplum. 1(1), 93-117.
TÜİK, (2017). Aile Yapısı Araştırması, 2016. Erişim Adresi http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21869 Erişim Tarihi 03.06.2020
TÜİK, (2020). Toplumsal Yapı ve Cinsiyet İstatistikleri. Erişim Adresi http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1068 Erişim Tarihi 04.06.2020
TÜİK, (2022). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri, 2021. Erişim Adresi https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Evlenme-ve-Bosanma-Istatistikleri-2021-45568 Erişim Tarihi 13.04.2022
TÜİK, (2022). İstatistiklerle Aile, 2021. Erişim Adresi http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33730 Erişim Tarihi 11.04.2022
TÜİK, (2022). İstatistiklerle Kadın, 2021. Erişim Adresi http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33732 Erişim Tarihi 12.04.2022
TÜİK, (2022). İstatistiklerle Yaşlılar, 2021. Erişim Adresi http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33712 Erişim Tarihi 12.04.2022
Yaşar Ekici, F. (2014). Türk Aile Yapısının Değişim Ve Dönüşümü ve Bu Değişim ve Dönüşüme Etki Eden Unsurların Değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies. 30 (209-224).
Zeybekoğlu, Ö. (2016). Sosyal Problem Boyutuyla Aile. N. Adak (Ed.), Sosyal Problemler Sosyolojisi: Dünyadan ve Türkiye’den Örnekler içinde (35-65. ss.). (2. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.