___

• Alankuş, S. (1). (2007). “Aile içi şiddeti kışkırtma aracı olarak medya”, aile içi şiddete son! medya ve aile içi şiddet konferansı. İstanbul: Hürriyet Gazetecilik ve Matbaacılık.
• Arslan, M. (2017). İktidar ve medyatik şiddet: Özgecan Aslan ve Şefika Etik cinayetleri analizi. Marmara İletişim Dergisi, (27) , 135-160.
• Atuk, F. G. (2021). Kadın, şiddet, medya ve temsil ilişkisini yeniden düşünmek: medyada ve medya aracılığı ile kadına karşı kadın şiddeti. Aksaray İletişim Dergisi, 3(2) , 258-285.
• Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8, 206-214.
• Aziz, A., Köker, E. (1994). Medya şiddet ve kadın. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.
• Bakan, U. Ve Bakan U. (2017). Facebook’ta aile ilişkileri ve sosyal medya adanmışlığına yönelik içerik analizi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 54-68. Barran D (2014) Effective help for children exposed to domestic abuse. J Fam Health Care, 24:10-12.
• Bilim ve Aydınlanma Akademisi. (2021). Türkiye’de Kadın Cinayetlerinin Nedenleri ve Öneriler. https://bilimveaydinlanma.org/turkiyede-kadin-cinayetlerinin-nedenleri-ve-oneriler/#dipnot-e6 adresinden 4 Ekim 2021 tarihinde erişilmiştir..
• Çavdar, C. (2019). Gündüz kuşağı kadın programlarında toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve kadın temsili. Selçuk İletişim, 12(1) , 368-383.
• Çaycı Rahte, E. (2010). Aile içi şiddet ve medya: gündüz kuşağı programlarında şiddetin görünümü ve yeniden üretimi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 30, 18-34.
• Çınar, Ö. (2021). Sosyal medyada şiddet: sosyal medya; şiddet; zorbalık; mağdur. Journal of Management Theory and Practices Research, 2(1), 37–44.
• Çiçek, Z. Ve Mender, M. (2012). Mahremiyet anlayışının yerinden edilmesinin aracı olarak kadın programlarının türsel ve söylemsel analizi: Denizli örneği. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 9-28.
• DeBaryshe, B. ve Fryxell, D. (2004). A developmental perspective on anger: Family and peer contexts. Psychology in the school, 35, 205-216.
• Dilber, F. (2019). Aile içi iletişimde sosyal medya: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (33) , 334-381. Dursun, Ç. (2008). Kadına yönelik aile içi şiddet ve haber medyası: alternatif bir habercilik. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.
• Dündar, S., Demiray, E.(2016). Türkiye’de kadına yönelik şiddetin ulusal gazetelerin internet sitelerinde yer alışı. İstanbul Journal of Innovation in Education, 2(2), 71-103. Fiske, J. (1989) . News, History and Undiciplined Events, Routledge, Londra, New York.
• Ganley, A.L. (1995) Improving the health care response to domestic violence: a resource manual for health care providers. Family Violence Prevention Fund. San Francisco.
• Görgün Baran, A., Sarıtaş, C.T., Şahin Küçük, B. (2017). Medyada kadına yönelik şiddet haberlerinin Iiçerik ve sunum açısından analizi: beyazgazete.com örneği. Journal of Economy Culture and Society, 55, 107-132.
• Holden, W. E. ve Banez, G. A. (1996). Child abuse potential and parenting stress within maltreating families. Journal of Family Violence, 11, 1-12.
• Holt, S., Buckley,H., Whelan, S. (2008). The impact of exposure to domestic violence on children and young people: A review of the literatur. Child Abuse & Neglect. 32, 797–810.
• Huiseman, D.(2000). Bir medya felsefesi için sokrates internette. İstanbul: Güncel Yayıncılık.
• İnam, Ö. Ve Şahin, N. (2020). Kadına yönelik şiddetin Türk medyasındaki temsil şekli sistematik derleme araştırması. Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, 4 (1) , 1-15.
• Johnson, M. (2006). Gender Symmetry and Asymmetry in Domestic Violence. Violence Against Women, 12(11), 1003- 1018.
• Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu, (2020). Kadın cinayetleri verileri. https://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/kategori/veriler adresinden 5 Ekim 2021 tarihinde temin edildi.
• Kandemirci, D. Ve Kağnıcı, D. (2014). Kadına yönelik aile içi şiddetle baş etme: çok boyutlu bir inceleme. Türk Psikoloji Yazıları, 17(33), 1-12.
• Kanun Hükmünde Kararname. (2017). T.C. Resmi Gazete (30052, 29 Nisan 2017).
• Kaymak, S. (2004). Aile içinde öfke ve saldırganlığın yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 37(2), 27-39.
• Kivrak, Y., Gey, N., Kivrak, H. A., Kokaçya, M. H., Çöpoğlu, Ü. S., & Ari, M. (2015). Kadına yönelik eş şiddeti, çocukluk travmaları, depresyon ve yaşam kalitesi: Toplum temelli çalışma. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16(5).
• MacMillan HL, Sareen J (2013) Harsh physical punishment in childhood and adult physical health. Pediatrics, 132:333-340.
• Milli Strateji Araştırma Kurulu, (2021). Cinsiyet savaşının esir şehitleri: kadınlar. https://millidusunce.com/misak/cinsiyet-savasinin-esir-sehitleri-kadinlar/ adresinden 1 Ekim 2021 tarihinde temin edildi.
• Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı (2016) Şiddete uğradığınızda. https://www.morcati.org.tr/tr/8-mor-cati-kadin-siginagi-vakfi/3-siddete-ugradiginizda adresinden 1 Ekim 2021 tarihinde temin edildi.
• Oral, E. Ve Gezen, M. (2013). Kadın Sığınma Evinde Yaşayan Kadınlar İle Şiddet Gördüğü Evde Yaşamaya Devam Eden Kadınların Bağlanma Biçimlerinin Ve Ruhsal Belirti Düzeylerinin İncelenmesi. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences 26:65-71.
• Sameroff, A. J., & Feil, L. A. (1985). Parental concepts of development. Parental belief systems: The psychological consequences for children, 83-105.
• Sungunay, S.S. (2018). Kadına yönelik şiddet haberlerinin söylem analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Temiz M, Beştepe E, Yıldız Ö, Küçükgöncü S, Yazıcı A, Çalıkuşu C, Erkoç Ş (2014) Yataklı psikiyatri servisinde tedavisi süren kadın hastalarda aile içi şiddetin hastalık tanıları ve hastalık süreciyle ilişkisi, Nöropsikiyatri Arşivi, 51:1-10.
• Toker, H., Altun, D. (2015). Toplumsal Şiddetin Aktarım Yoluyla Yeniden Üretilmesi, Selçuk İletişim, 9(1), 115-140.
• Tokgöz, O (1985). “Türk gazetelerinde siyasal şiddet (1975-1980), Kitle İletişim Araçları ve Şiddet, UNESCO 1985 Yılı 8. Seminer Tutanakları, Hürriyet Vakfı Eğitim Yayınları No:8, İstanbul.
• Uluç, G.(2002). Toplumsal bir gruba yönelik şiddet türü: medya, şiddet ve çocuklar, Selçuk İletişim, Yıl:2, Sayı:2.
• Ünal, F (2008) Ailede çocuk istismarı ve ihmali. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12:9-18.
• Ünal, G(2005) Aile içi şiddet. Aile ve Toplum Dergisi. Yıl:7, Sayı:9.
• Yıldırım, E. (2019). Sosyal medyada kadına yönelik dijital şiddet. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yurdigül, Y. Ve Zinderen, İ. E. (2012). Yeni medyada haber dili (ayşe paşalı olayı üzerinden geleneksel medya ve internet haberciliği karşılaştırması). Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 2 (3) , 81-91.
• Waugh F, Bonner M (2002) Domestic violence and child protection: ıssues in safety planning. Child Abuse Rev, 11:282-295.
• World Health Organization. (2014). Global status report on violence prevention. https://who.int/publications/i/item/9789241564793 adresinden 23 Eylül 2021 tarihinde erişilmiştir.
• Zara Page, A. Ve İnce, M. (2008). Aile içi şiddet konusunda bir derleme. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 81-94.