Sanayi faaliyetlerinin dünya üzerinde dağılışı dikkate alındığında, düzensiz veya dengesiz bir dağılımın olduğu dikkati çekmektedir. Dünyanın bazı bölgelerinde sanayi faaliyetlerinin yoğunlaşmasına karşılık bazı bölgelerinde hemen hemen hiçbir sanayi faaliyetine rastlanmamakta veya mevcut faaliyetler de ancak yerel ihtiyaçları karşılayabilmektedir. Sanayi faaliyetlerinin dağılışındaki dengesizlik kıtalar, ülkeler, coğrafî bölgeler bazında da kendisini göstermektedir. Günümüzde ülkeler veya bölgelerin kalkınmışlığı ile sanayi faaliyetlerinin yoğunluğu arasında doğrudan bir ilişki olduğu bilinmektedir. Özellikle gelişmekte olan ülkeler, kalkınmanın en kısa yolunun sanayileşmekten geçtiği ilkesinden hareketle, yoğun bir sanayileşme çabası içerisine girmişlerdir. Sanayi faaliyetlerinin kuruluş yerini belirleyen faktörlerden özellikle sermayenin yetersiz olması bu ülkelerde modem teknolojiyi kullanan ağır sanayi tesislerinin kurulmasını engellemektedir. Kurulan tesisler genellikle az sermaye, buna karşılık yoğun emek (insan gücü veya becerisi) isteyen tesislerdir. Ayanca, söz konusu ülkelerde sanayide hammadde olarak genellikle tarım ve orman ürünleri kullanılmaktadır. Sanayi faaliyetleri, özellikle tarımsal faaliyetlerle karşılaştırdığında daha dar bir alan üzerine yoğunlaşmış olmalarına karşılık, daha yoğun nüfus, yüksek hayat standardı, gelişmiş ulaşım şebeke ve sistemlerine sahip olmaları ile dikkati çekmektedir. Sanayi faaliyetlerinin geniş işçi kitlesine ihtiyaç duymasına bağlı olarak bu faaliyetlerin yoğunlaştığı alanlara nüfus yığılması olmaktadır. Gelişmekte olan ülkelerde sanayi faaliyetlerinin belirli bölgelerde toplanması, kırsal kesimden kopan nüfus kitlelerinin buralara yönelmelerine sebep olmaktadır. Bu durum kırsal kesimdeki nüfusun hızla azalmasına, buna karşılık şehirlerin nüfusunun hızla artmasına, dolayısı ile, nüfus dağılışında değişime yol açmaktadır.