Doğrulayıcı Faktör Analizi ile Şehir Marka Algısını Etkileyen Faktörlerin Araştırılması

Bu çalışmanın amacı, Eskişehir’de yaşayan halkın şehir marka algılarını etkileyen faktörleri önerilen bir araştırma modeliyle ortaya koymaktır. Önerilen modelde, sosyal yaşam, kültür, güven, çevre, iş imkânları, uluslararasılaşma, trafik, eğitim olanakları, boyutları ele alınmıştır. Modelde yer alan boyutlar arasındaki ilişikler birinci düzey, şehir marka algısı olarak tanımlanan üst boyut ile şehrin yaşam kalitesini etkileyen faktörler arasındaki ilişki ikinci Düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi ile araştırılmıştır. Çalışmada şehir marka algısı olarak tanımlanan üst boyutun varlığı ve şehrin yaşam kalitesini etkilediği varsayılan faktörlerin de üst boyutun alt boyutları olabileceği ikinci düzey doğrulayıcı faktör analiziyle değerlendirilmiştir. Trafik, Eğitim olanakları, Sosyal yaşam ve çevre kalitesi ile şehir marka algısı arasındaki standartlaştırılmış ilişki katsayıları sırasıyla 0,77; 0,76; 0,75 ve 0.61 olarak tahmin edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Şehir Markası, Yaşam Kalitesi, Birinci ve İkinci Düzey DFA

Investigating of Factors Affecting City Brand Perception with Confirmatory Factor Analysis

The aim of this study is to present the factors affecting the perceptions of the city brand of people living in Eskişehir with a proposed research model. In the proposed model, social life, culture, trust, environment, job opportunities, internationalization, traffic, education opportunities, dimensions are discussed. The relationship between the dimensions included in the model and the first dimension, the upper dimension defined as city brand perception and the factors affecting the quality of life of the city were investigated by second level confirmatory factor analysis. In the study, the existence of the upper dimension defined as city brand perception and the factors that affect the quality of life of the city may be sub-dimensions of the upper dimension were evaluated with second-order confirmatory factor analysis. The standardized path coefficients between traffic, education opportunities, social life and environment quality and city brand perception were estimated as 0.77; 0.76; 0.75 and 0.61.

Keywords:

City Brand, Life Quality,

PDF

___

Araujo De A., A. Joaquim, M. J. F. Cusodia., F. P. A. Perna (2013). Are You Happy Here? The Relationship between Quality of Life and Place Attachment. Journal of Place Management and Development, 6(2),102-119.
Angner, Erik (2010). Subjective Well-Being. The Journal of Socio-Economics, 39, 361-368.
Avcılar, M.Y., Kara, E. (2015). Şehir Markası Kavramı ve Marka Şehir Yaratma Stratejilerine Yönelik Literatür İncelemesi. Journal of Social Sciences and Humanities Researchers, 34,76-94.
Avcılar, M.Y., Açar, M.F., Yenilmez, G. (2017). Marka Şehir Oluşturmada Şehirde Yaşayan Akademik Personel ve Üniversite Öğrencilerinin Şehirden Algıladıkları Memnuniyet Düzeylerinin Ölçümü: Osmaniye İlinde Bir Araştırma. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 80-103.
Byrne, B.M., Shalvelson R.J., Muthen B. (1989). Testing for the equivalence of factor covariance and mean structures: The issue of partial measurement invariance. Psychological Bulletin, 105, 456-466.
Brown T.A., (2006). Confirmatory Factor Analysis for Applied Research, The Guilford Press,New York, 475.
Ceran, Y. (2013). Şehirlerin Markalaştırılması Ve Markanın Yönetimi. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(1), 1309-8012.
Demirgüneş, B.K., Avcılar, Y. (2014). Şehir Markası Oluşturma: Şehirde Oturanların Memnuniyet Düzeyleri Üzerine Bir Uygulama. 19. Ulusal Pazarlama Kongresi, 18-22 Haziran, 557-570, Gaziantep.
Diener, Ed (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
Diener, Ed, Eunkook M. Suh (1997). Measuring Quality of Life: Economic, Social and Subjective Indicators. Social Indicators Research, 40, 189-216.
Dinnie, K. (2011). City Branding: Theory and Cases. Palgrave Macmillian Publisher Limited, Hampshire, UK.
Doğan, M. (2013). Doğrulayıcı Faktör Analizinde Örneklem Hacmi, Tahmin Yöntemleri ve Normalliğin Uyum Ölçüsüne Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir .
Ertürk, T. (1996). Şehir Kimliği: Amasya Örneği. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, s.14. Florida, R., C. Mellander., K. Stolarick. (2011). Beautiful Places: The Role of Perceived Aesthetic Beauty in Community Satisfaction. Regional Studies, 45, 33-48.
Huang C., Oh K., Zhang Q., Choi Y. (2013). Understanding the City Brand in the Regional Tourism Market Among College Students. Journal of Travel & Tourism Marketing, 30(7), 662-671.
Işık, M., Erdem, A. (2015). Nasıl Marka Şehir Olunur?. Konya: Eğitim.
Karamustafa, K., Güllü, K., Acar, N. (2009). Kayseri’nin Pazarlanabilirliğinin Şehir Yaşam Kalitesi Açısından Önem-Başarım Analizi ile Değerlendirilmesi. 14. Ulusal Pazarlama Kongresi, Bildiriler Kitabı, Yozgat, 46-49.
Kaypak Ş. (2013). Küreselleşme Sürecinde Kentlerin Markalaşması ve Marka Kentler. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(1), 335-354.
Marsh, H.W., Balla, J.R. (1994). Goodness-of-fit indices in confirmatory factor analysis: The effect of sample size and model complexity. Quality and Quantity, 28, 185-217.
Myers,(1988). Building Knowledge about Quality of Life for Urban Planning. Journal of the American Planning Association, 54(3), 347 — 358.
Noni, I.D., Orsi, L.,Zanderighi, L. (2014). Attributes of Milan influencing city brand attractiveness. Journal of Destination Marketing &Management, 3, 218–226.
Pacione, M. (2003). Urban Environmental Quality and Human Wellbeing- a Social Geographical Perspective. Landscape and Urban Planning, 65,143.
Torlak M. (2015). Marka Şehir Oluşturma ve Bursa Şehrinin Markalaşması İçin Yol Haritası. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 7(2), 47-93.
Yavuzçehre, P.S., Torlak, S.E. (2006). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler: Denizli Karşıyaka Mahallesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 184-207.
Yılmaz, V., Çelik, E.H. (2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi. Temel kavramlar uygulamalar-programlama. Anı Yayıncılık, Yenilenmiş 2. Baskı, 25-238.
Yılmaz, V., Aktaş, C., Arslan, M.S.T., (2009). Müşterilerin Kredi Kartına Olan Tutumlarının Çoklu Regresyon Ve Faktör Analizi İle İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(22), 127-139.