SAĞLIK SEKTÖRÜNDE KADIN ÇALIŞANLARIN KARİYER ENGELLERİ: BURDUR DEVLET HASTANESİ ÖRNEĞİ

Kadınların kariyer engeli kavramı, birçok çalışmaya konu olmuştur. Literatürde kadınların kariyer engelleri genel olarak; “cinsiyete dayalı engeller”, “eğitim ve kişisel gelişimdeki engeller”, “çalışma yaşamında kadınların kadınsı davranışlarına yönelik tutumlar”, “çalışanların kadın yöneticilere yönelik tutumları” ve “stereotip inançlar” olarak ele alınmaktadır. Burdur Devlet Hastanesinde çalışanların “kadınların kariyer engellerine yönelik” görüşlerinin anket aracılığı ile değerlendirildiği bu çalışmada, gönüllülük esasına göre toplam 219 hastane personeline ulaşılmıştır. Elde edilen verilere tanımlayıcı analizlerden sonra t testi ve ANOVA analizleri yapılmıştır. Analizlerden elde edilen bulgular ise, kadın ve erkek katılımcıların yaş durumlarına ve eğitim düzeylerine göre vermiş oldukları cevaplar arasında istatistikî olarak anlamlı bir farklılık bulunmaz iken, bazı maddelerde medeni durum, iş pozisyonları ve iş tecrübelerine göre katılımcıların vermiş oldukları cevaplar arasında istatistikî olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Kadın, Kariyer Engelleri, Burdur, Sağlık

PDF

___

Acar, F. (2000). Cinsiyete dayalı ayrımcılık: Türkiye’de eğitim sektörü örneği. Ankara: T.C.Başbakanlık KSGM Yayını.
Acar, R, ve Özdaşlı, K. (2017). Bireysel kariyer planlama yapmanın öğrenci başarısı üzerindeki etkisi: Sbmyo öğrenci üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 301-314.
Adaman, F. ve Keyder, Ç. (2006). Türkiye’de büyük kentlerin gecekondu ve çöküntü mahallelerinde yaşanan yoksulluk ve sosyal dışlanma, Avrupa komisyonu, sosyal dışlanma ile mücadelede mahalli topluluk eylem programı 2002-2006 raporu. http://ec.europa.eu/employment_social_inclusion/docs/200 6/study_turkey_tr.pdf, (04.08.2019).
Aksu B., (2008). Sivil toplum kuruluşları için toplumsal cinsiyet rehberi. Ankara: Odak Ofset Matbaacılık.
Ayaz, N. (1993). Türkiye’de çalışan kadınların sorunlarına yönelik bir inceleme tekstil işkolundan örnekler, D.E.Ü. İ. İ.B.F. Dergisi, 8 (1), 175‐191.
Ayoğul, H. (2017). Kadın çalışanların kariyer engelleri: Eskişehir’de bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Aytaç, B.G. (2019). Kadın çalışanların kariyer geliştirme sorunları: Sakarya barosu kadın avukatlar örneği, Mart, XI. IBANESS Kongreler Serisi, Tekirdağ/Türkiye, 9-10.
Aytaç, S. (1997). Bilgi yaşamında kariyer yönetimi, planlaması, geliştirilmesi, sorunları. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Aytaç, S. (2005). Çalışma yaşamında kariyer yönetimi planlaması, gelişimi ve sorunları. Bursa:Ezgi Kitabevi.
Bayraktaroğlu, S. (2003). İnsan kaynakları yönetimi. Sakarya:Sakarya Kitabevi.
Bernardin, J. (2003). Human resource management: an experiential approach. Boston: McGraw-HillIrwin.
Çakıcı, A. (2003). Mersin’deki kadın girişimcilerin iş kurma öyküsü ve iş kuracak kadınlara öneriler, 11. Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Afyon.
Çakır, Ö. (2008). Türkiye'de kadının çalışma yaşamından dışlanması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31, 25-47.
Çelik, C. ve Özdevecioğlu, M. (2001). Kadın girişimcilerin demografik özellikleri ve karşılaştıkları sorunlara ilişkin nevşehir ilinde bir araştırma, 1. Orta Anadolu Kongresi Kitabı, Nevşehir, 487‐498.
Çiçeklioğlu, H. ve Taşlıyan, M. (2017). Cinsiyet Ayrımcılığı algılamasının kadın kariyeri üzerine etkileri: bir alan araştırması . 4. Uluslararası Çin'den Adriyatik'e Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 03-14/03/2017, Gaziantep.
Demirbilek, S. (2007). Cinsiyet ayrımcılığın sosyolojik açıdan incelenmesi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar Dergisi, 44(511), 45-9.
Dinç Kahraman, S. (2010). Kadınların toplumsal cinsiyet eşitsizliğine yönelik görüşlerinin belirlenmesi. DEUHYO ED, 3(1), 30- 35.
Ergöl, Ş., Koç, G., Eroğlu, K., Taşkın, L. (2012). Türkiye'de kadın araştırma görevlilerinin ev ve iş yaşamlarında karşılaştıkları güçlükler. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 43-9.
Etike, Ş. ve Demir, A.S. (2017). Toplumsal Eşitsizlikler ve Kadın Emeği: Medya Endüstrisi Üzerine Bir Araştırma, Emek Araştırma Dergisi (GEAD), 8 (12), 123-144.
Gökakın, Z. (2000). Doksanlı yılların yeni kahramanları: Türkiye’de girişimci kadın profili. Erciyes Üniversitesi 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Nevşehir, 109- 121.
İnandı, Y., Özkan, S., Peker, S. ve Atik, Ü. (2009). Kadın öğretmenlerin kariyer geliştirme engelleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1).
Karcıoğlu, F. ve Leblebici Y. (2014). Kadın yöneticilerde kariyer engelleri: “cam tavan sendromu” üzerine bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(4), 1-20.
Kozak, M. (2001). Konaklama işletmelerinde kariyer planlaması, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Lazoğlu, D. (1999). Evde parça başına iş yapan kadınlar nelerle yüz yüze?. İstanbul: Disk Birleşik Metal-İş Yayınları.
Limon, S., Oral, N. ve Antalyalı, Ö. L. (2018). Yönetim literatüründe stereotip (kalıpyargı) kavramı: ulusal ve uluslararası alandaki yönetim araştırmaları üzerine bir inceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 10(23), 195-211.
Moore, S., Grunberg, L. ve Greenberg, E. (2004). Development and validation of a scale to measure beliefs about women managers. Current Psychology, 23(3), 245-256.
Nayır D. Z. (2008). İşi ve ailesi arasındaki kadın: tekstil ve bilgi işlem girişimcilerinin rol çatışmasına getirdikleri çözüm stratejileri. Ege Akademik Bakış, 8 (2), 631‐650.
Özçelik, M. K. (2017). Çalışma hayatında kadının yeri ve kariyer gelişim engelleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (52), 49-70.
Papatya, G. (2013). Yeni iş/işletmecilik dünyasında kadın liderliği: girişimci kadınlar için genişletilmiş okumalar ve notlar. E. Kaygın ve B. Güven (Ed.), Farklı boyutlarıyla kadın girişimci içinde (213-239), İstanbul: Veritasakademi.
Parlaktuna, İ. (2010), Türkiye’de cinsiyete dayalı mesleki ayrımcılığın analizi, Ege Akademik Bakış, 10(4), 1217-1230.
Powell ,G.N. ve Greenhaus, J.H. (2010). Sex, gender, anddecisions at the family – work interface. Journal of Management, 36(4), 1011-39. Sabuncuoğlu, Z. (2005). İnsan kaynakları yönetimi. Bursa:Alfa Yayınları.
Sancar, S. (2015). Erkeklik. Y. Ecevit ve N. Karkıner (Ed.), Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları içinde (168-191), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
Soysal, A. (2010). Kadın girişimcilerin özellikleri, karşılaştıkları sorunlar ve iş kuracak kadınlara öneriler: Kahramanmaraş ilinde bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(1), 71-95.
Şimşek M., Ş., Çelik, A. ve Akatay, A. (2004). Kariyer yönetimi, Ankara:.Gazi Kitabevi.
TDK, “Kariyer”, http://www.tdk.gov.tr (01.08.2019).
Terzioğlu. F. ve Taşkın, L. (2008). Kadının toplumsal cinsiyet rolünün liderlik davranışlarına ve hemşirelik mesleğine yansımaları. CÜ Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(2), 62-7.
Toksöz, G. (2006). Uluslararası emek göçü, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayını.
Toksöz, G. (2007). Türkiye’de kadın istihdamın durumu, uluslararası çalışma örgütü, Ankara:.Uluslararası Çalışma Ofisi yayınları.
Tunç, A. ve Uygur, A. (2001). Kariyer yönetimi planlaması ve geliştirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
TÜİK. (2018). İstatistiklerle Kadın, Sayı: 30707, http://tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=30707, (06.03.2019)
Türkoğlu, M, Acar, O., (2019). Bireysel Kariyer Planlamanın Öğrenci Ders Başarısı Üzerindeki Etkisi: ISUBÜ Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6 (8), 14-25. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/49602/637453.
Villiers, C. (2000). Addressing systemic sex discrimination: employer defences to discrimination in canada and south africa. Yüksek Lisans Tezi. Toronto Üniversitesi, Kanada.
Yetim, N. (2002). Sosyal sermaye olarak kadın girişimciler: mersin örneği. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(2), 79-92.