İŞLETME REKABETİNDE SÖZÜN TEKNOLOJİSİ: KAVRAM ARAŞTIRMA VE GELİŞTİRME

Edward De Bono ile güncel işletme bilgisi içine sokulan Kavram Araştırma ve Geliştirme (KAr-Ge), işletme rekabetinde sözün teknolojisi olarak stratejik bir kapsam oluşturur. Temelde KAr-Ge işletme rekabetine yön verme, olanakların çerçevesini çizme, değer üretme süreç ve araçlarını etkinleştirir. Ancak KAr-Ge hem yabancı, hem de Türkçe işletme yönetim bilimi yazında gerektiği şekilde yer almamaktadır. Bu makale gelecekte sürdürülebilir rekabette en temel işletme işlevi olacağı düşünülen KAr-Ge’nin tanıtılmasını ve tanımlanmasını amaçlanmaktadır. Kavramsal ve kuramsal deneme olarak ele alınan makale ile temel oluşturucu model, öğrenim ve uygulama önerileri yapmak hedeflemiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kavram Araştırma ve Geliştirme (KAr-Ge), İşletme Değişim ve Dönüşüm İşlevi, Sözün Teknolojisi

TECHNOLOGY OF RHETORIC IN SUSTAINABLE COMPETITION: CONCEPT RESEARCH AND DEVELOPMENT

Incorporated into up-to-date business knowledge with Edward De Bono, Concept Research and Development (CRe&De) is creates a strategic scope as the technology of the rhetoric in business competition. Basically CRe&De activates processes and tools to drive business competition, frame opportunities, and create value. However, both foreign and Turkish business management is not included CRe&De in the literature as it should. This article aims to introduce and define CRe&De, which is thought to be the most basic business function in sustainable competition of the future. The target of the article as a conceptual and theoretical essay is to make basic model, learning and application suggestions.

Keywords:

Concept Research and Development (CRe&De), Business Change and Transformation Function, Rhetoric Technology.,

PDF

___

Akdemir, A. (2001). İşletme Bilimine Giriş. Eskişehir: Birlik Matbaası.
Amit, R. ve Schoemaker, P. J. H. (1993). “Strategic Resources and Organizational Rent”. Strategic Management Journal, 14, 33-46.
Arat, M. [ed.] (2001). Değişimin Liderleri. İstanbul: Mavi Ya. içinde; Tınaz Titiz, “Değişim Yönetiminde 4 Olgu”, 177-180.
Austin, J. L. (1953). How to Talk?: Some Simple Ways. Proceedings of The Aristoteles Society, 53, 227-46.
Austin, J. L. (1961). Philosophical Papers (edt. A. O Urmson, G. J. Warnock). Oxford: Oxford University Press.
Baker, A. (2002). Yenilikçiliğin Simyası (çev. Ahmet Kardam). İstanbul: MESS Ya. No. 391.
Baker, S. (1996). Reklamcılıkta Yaratıcılık (çev. Dilek Şendi). İstanbul: Yayınevi Ya.
Barnard, C. I. (1964). The Functions of The Exective, Cambirdge. Mass: Harvard Univesity Press.
Barney, J. B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17, 1, 99-120.
Bozkurt, B. Ü. (2018). Kavram, Kavramsallaştırma Yaklaşımları ve Kavram Öğretimi Modelleri: Kuramsal Bir Derleme ve Sözcük Öğretimi Açısından Bir Değerlendirme. Dil Dergisi, 169/2 (Temmuz-Aralık), 5-23.
Bozkurt, R. (1998). Kendini Ayna Tutan Yönetici. İstanbul: Dünya Ya. Anı Dizisi No. 3.
Chomsky, N. (2001). Dil ve Zihin (çev. Ahmet Kocaman). İstanbul: Ayraç Yayınları.
Cullar, J. (1985). Saussure (çev. Nihal Akbulut). İstanbul: AFA Yayıncılık.
Culpan, R. (2002). Global Business Alliances.London: Quorum Books, Westport Connecticut.
Çepni, S. [Ed.] (2005). Kuramdan Uygulamaya: Fen ve Teknoloji Öğretimi. Ankara: PegamA Ya. içinde; Ayas, A.P. “Kavram öğrenimi”, 65-91.
Çetindamar, D., Phaal, R. ve Probert, David (2013). Teknoloji Yönetimi (çev. Ayşegül Çetin). İstanbul: Efil Yayınevi. De Bono, E. (1996). Rekabetüstü (çev. Oya Özel). İstanbul: Remzi Kitapevi.
De Cecco, J. P. (1968). The Psychology of Learning and Instruction: Educational Psychology. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.
Duralı, Ş. T. (2000). Çağdaş İngiliz-Yahudi Küresel Medeniyet. İstanbul: Dergah Ya.
Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Ya. No. 402/34.
Floyd, S. W. ve Wooldridge, B. (1999). Knowledge Creation and Social Networks in Corporate Entrepreneurship: The Renewal of Organizational Capability. Entrepreneurship: Theory & Practice, 23, 123.
Foucault, M. (1999). Bilginin Arkolojisi (çev. Veli Urhan). İstanbul: Birey Ya. No. 52/8.
Grant, R. M. (1996). Toward a knowledge-based view of the firm. Strategic Management Journal, 17, 109-122.
Han, B. C. (2020). Güzeli Kurtarmak (çev. Kadir Filiz). İstanbul: B. 3, İnsan Sanat Ya.
Hamel, G. (2001). Kavramsal Düşünce. Executive Excellence, 5, 49 (Nisan), 6.
Hegel, G. W. F. (1977). Phenomenology of Spirit (Trans. A. V. Miller). Oxford: Oxford University Press.
Heidegger, M. (2013). Düşünmek ne demektir?: 1951-52 Kış dönemi Ders Notları (çev. Rıdvan Şentürk). İstanbul: B. 3, Paradigma Ya.
James, M.C. [Eds.] (1986). Classroom Teaching Skills,USA: Healty and Company içinde; Martorella, P.H. “Teaching Concepts”, 181-223.
Joyce, B. ve Weil, M. (1992). Models of Teaching. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.
Kanter, R. M. (2001). Kalydeskop Kavramı. Executive Excellence, 5, 56 (Kasım), 10.
Karacaoğlu, K. (2011). İşletmelerin Rekabet Üstünlüğü Anlayışlarını Etkileyen Ögelerin Endüstri Temelli Ve Kaynak Temelli Bakış Açısına Göre Belirlenmesi: Kayseri İlinde Bir Araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 3, 119-144.
Klausmeier, H. J. (1992). Concept Learning and Concept Teaching. Educational Psychologist, 27 (3), 267-286. Kogut, B. ve Zander, U. (1992). Knowledge of the Firm, Combinative Capabilities, and the Replication of Technology. Organization Science, 3, 383-397.
Krogh, G. V. ve Nonaka, I. (2002). Yaşama ve İlerleme Stratejisi. Executive Excellence, 6, 67 (Nisan), 22-23.
Krogh, G. V., Ichijo, K. ve Nonaka, I. (1997). Develop Knowledge Activists. European Management Journal, 15, 5 (October), 475-483.
Krogh, G. V., Nonaka, I. ve Aben, M. (2001). Making The Most of Your Company’s Knowledge: A Strategic Framework. Long Range Planning, 34, 421-439.
Krogh, G. Von, Ichijo, K. ve Nonaka, I. (2002). Bilginin Üretimi (çev. Günhan Güney), İstanbul: Dışbank Kitapları, No. 1. Matthen, M. (2015). The Oxford Handbook of Philosophy of Perception. New York: Oxford University Press.
Merril, M.D. ve Twitcheli, D.G. (1994). Instructional Design Theories. New Jersey: Edicational Tecnology Publications.
Methe, D. T., Toyama, R. ve Miyabe, J. (1997). Product Development Strategy and Organizational Learning: A Tale of Two PC Markets. Journal Produce Innovation Management, 14, 5 (September), 323-336.
Nonaka, I. (1994). A Dynamic Theory of Organizational Knowledge Creation. Organization Science, 5, 14-37.
Nonaka, I. ve Nishiguchi, T. [eds] (2000). Knowledge Emergence: Social, Technical, and Evolutionary Dimensions of Knowledge Creation. New York: Oxford University Press.
Ong, W. J. (1999). Sözlü ve Yazılı Kültür (çev. Sema P. Benon). İstanbul: Metis Ya.
Papatya, G. (1997). İşletme Verimliliğini Geliştirme ve Küresel Rekabet önceliklerinden Hayal Mühendisliği. MPM Verimlilik Dergisi, 1997/4, 33-46.
Papatya, G. (2002). İş/İşletmecilik Dünyasının Refleksi Entelektüel Sermaye Asimetrisi: Yönetim İdeolojisine Düşülebilecek Bazı Notlar. İnfomag Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi (15), 52-57.
Papatya, G. (2017). Temel İşletmecilik Bilgisi: Teorik Düzenlemeler, Entelektüel Birikim ve Notlar. Isparta: Beyazıt Kitapevi.
Papatya, N. (2003). Sürdürülebilir Rekabette Stratejik Yönetim ve Pazarlama Odağı: Kaynak Tabanlılık Görüş. Ankara: B. 1, Nobel Ya. No. 550-14.
Papatya, N. (2007). Sürdürülebilir Rekabetçi Üstünlük Sağlamada Stratejik Yönetim ve Pazarlama Odağı: Kaynak Tabanlı Görüş. Ankara: B. 2, Asil Ya.
Papatya, N., Papatya, G. (2005). Rekabette Örtülü Bilginin Doğru Yönetilmesi: Türkiye İşletmeleri için Keşif Temelli Yönetim Önerisi. 3. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi-Türk Dünyasında Sosyal Bilimler: Kuram, Yöntem ve Uygulamalar Bildiri Kitabı, 936-953.
Penrose, E. ve Penrose, E.T. (2009). The Theory of the Growth of the Firm. Oxford, UK: Oxford University Press. Peteraf, M. A. (1993). The Cornerstones of Competitive Advantage: A Resource-Based View. Strategic Management Journal, 14, 3 (March): 179-191.
Petroni, A. (1998). The Analiysis of Dynamic Capabilities in A Competence-Oriented Organization. Technovation, 18, 3, 179-189.
Petty, G. (1999). Üretken Düşünme (Çev. Ali Çimen). İstanbul: Timaş Ya. No. 540/31.
Pink, Daniel H. (2005). A Whole New Mind: Moving from the Information Age to the Conceptual Age. New York: Riverhead Hardcover.
Polanyi, M. (1973). Personal Knowledge: Towards a Postcritical Philosophy. New York: Routledge.
Porter, M. E. (1985). Competitive Advantage, New York: The Free Press.
Prahalad, C. K. ve Hamel, G. (1990). The Core Competence of the Corporation. Harvard Business Review, 68, 3, 79-91.
Ray, M. (2000). Ciddi Anlamda Yenilikçilik. Executive Excellence, 4, 43 (Ekim), 19-20.
Saeed, J. I. (2005). Semantics. Oxford, UK: Blackwell Publishing.
Sarıhan, H. İ. (1998). Teknoloji Yönetimi. İstanbul: Alcatel-Desnet Ya.
Saussure, F. D. (1998). Genel Dilbilim Dersleri (çev. Berke Vardar). İstanbul: Multilingual.
Schaffer, J. A. (2005). Zihin Felsefesi (çev. Turan Koç). İstanbul: İz Yayıncılık.
Searle, J. R. (2004). Zihnin Yeniden Keşfi-Zihin Felsefesi (çev. Muhittin Macit). İstanbul: Litera Yayınları.
Soykan, Ö. N. (2000). Müziksel Dünya Ütopyada Adorno ile Bir Yolculuk. İstanbul: Bulut Ya.
Soykan, Ö. N. (2002a). Wittgenstein Felsefesi: Temel Kavramlar ve Sorunlar. Cogito, 33 (Özel Sayı), 40-78.
Soykan, Ö. N. (2002b). Felsefe ve Dil: Wittgenstein Üstüne Bir Araştırma, İstanbul: MVT Ya. No. 5, Felsefe Dizisi 1. Stewart, J. (2008). Developing Through Talent Management. SSDA Catalyst, 6, 1-14.
Taba, H. (1967). Teacher’s Handbook for Elementary Social Studies: An Inductive Approach, Reading. MA: Addison-Wesley.
Tiryaki, B., K., Sunar, L. (2016). Kavram Geliştirme: Sosyal Bilimlerde Yeni İmkanlar. Ankara: B. 1, Nobel Ya. No. 1643-20/6 içinde; Tahsin Görgün, “Sosyal Bilimlerde Kavram Istılah Geliştirmenin Temeline ve Usulüne Dair Bazı Meseleler”, 3-18.
Tiryaki, B., K., Sunar, L. (2016). Kavram Geliştirme: Sosyal Bilimlerde Yeni İmkanlar. Ankara: B. 1, Nobel Ya. No. 1643-20/6 içinde; Teyfur Erdoğdu, “Kavram ve Kavramsallaştırmada Üç İddia: Eşanlamlılığın İmkânsızlığı, Çevrilemezlik ve Kavramsal Dakiklik”, 49-106.
Titiz, M. T. (2011). Ezbersiz Eğitim Yol Haritası. İstanbul: Pegem Akademi Ya.
Titiz, M. T. (2015). Sorunların İntikamı: Çözemeyeni Çözerler. İstanbul: Pegem Akademi Ya.
Türkyılmaz, Ç. (2011). Hegel’de Gerçekleşme Kavramı. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1, 197-205.
Urmson, J. O. ve Sibisa, M. [eds.](1962). The William James Lectures Delivered at Harvard Univetsity in 1955. Oxford: Oxford University Press içinde; Austin, J. L., “How To do Things with Words”.
Ülgen, G. (2004). Kavram Geliştirme. Ankara: B. 4, Nobel Ya. No. 636/117.
Van der Borgh, M., Cloodt, M. ve Romme, A. G. L. (2012). Value Creation by Knowledge-Based Ecosystems: Evidence from a Field Study. R&D Managemet, 42, 150-169.
Vygotsky, L. S. (1985). Düşünce ve Dil (çev. Koray S). İstanbul: Kaynak Ya.
Yaman, H. (2014). Kelimenü: Postmodern Yakıştırmalar. Ankara: B. 3, Elma Ya. Toplumsal ve Bireysel Gelişim Serisi No. 17.