___

• Altun, T., Baştürk, A. ve Gülay, A. (2019). Sınıf öğretmenleri ve okul yöneticilerinin ilkokul programlarının güncellenmesine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 20(1), 209-222. doi: 10.12984/egeefd.462958
• Apple, M. W. (2005). Controlling the work of teachers. In D. J. Flinders & S. J. Thornton (Eds.), The curriculum studies reader (2nd Ed.), (pp. 183-197). New York: Routledge.
• Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), 38-63.
• Avcı, F. ve Akdeniz, E. C. (2021). Koronavirüs (Covid-19) salgını ve uzaktan eğitim sürecinde karşılaşılan sorunlar konusunda öğretmenlerin değerlendirmeleri. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi, 3(4), 117-154.
• Baş, G. (2016). Sınıf öğretmenlerinin program geliştirme yeterliklerine ilişkin görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 43, 21-32. doi: 10.15285/ebd.49293
• Bay, E., Gündoğdu, K., Ozan, C., Dilekçi, D. ve Özdemir, D. (2012). İlköğretim öğretmen adaylarının program yaklaşımlarının analizi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 2(3), 15-29.
• Berlak, H., & Berlak, A. (1983). Toward a nonhierarchical approach to school inquiry and leadership. Curriculum Inquiry, 13(3), 267-294. doi: 10.2307/1179607
• Borich, G. D. (2014). Effective teaching methods: Research-based practice (8th Ed.). Boston, MA: Pearson.
• Bragança, M. G. V., & deOliveira, Z. M. F. (2014). Deconstruction of paradigms for teacher training: A transdisciplinary perspective. Journal of Modern Education Review, 4(5), 349-357. doi: 10.1080/03057267.2020.1755802
• Budak-Bayır, E. (2008). Fen müfredatlarındaki yeni yönelimler ışığında öğretmen eğitimi: Sorgulayıcı-araştırma odaklı Kimya öğretimi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Bümen, N. T. (2006). Üç büyük ildeki özel okullarda program geliştirme servislerinin etkililiği ve karşılaşılan problemler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6(3), 615-667.
• Bümen, N. T., Ünver, G. ve Başbay, M. (2010). Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Programı derslerinin öğrenci görüşlerine göre incelenmesi: Ege Üniversitesi Örneği. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 9(17), 41-62.
• Bümen, N. T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: Sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim, 41(194), 31-50.
• Bümen, N. T., Çakar, E. ve Yıldız, D. G. (2014). Türkiye’de öğretim programına bağlılık ve bağlılığı etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 203-228.
• Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
• Carl, A. E. (2002). Teacher empowerment through curriculum development: Theory into practice (2nd Ed.). Cape Town: Juta.
• Carl, A. (2005). The “voice of the teacher” in curriculum development: A voice crying in the wilderness? South African Journal of Education, 25(4), 223-228.
• Cochran-Smith, M. (2003). Learning and unlearning: The education of teacher educators. Teaching and Teacher Education, 19, 5-28.
• Cochran-Smith, M., & Fries, K. (2008). Research on teacher education: changing times, changing paradigms. In M. Cochran-Smith, S. Feiman-Nemser, & D. J. McIntyre (Eds.), Handbook of Research on Teacher Education: Enduring Questions in Changing Contexts (pp. 1050-1093). New York: Routledge/Taylor Francis and the Association of Teacher Educators.
• Collins, A. B. (2005). İlköğretim Türkçe programları pilot uygulama değerlendirmesi. Eğitimde Yansımalar VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. 14-16 Kasım 2005, Kayseri Erciyes Üniversitesi, ss. 220-229. Ankara: Sim Matbaası.
• Craig, C. J. (2010). Teachers as curriculum makers. In C. Kridel (Ed.), Encyclopedia of Curriculum Studies (pp. 867-869). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çiftçi, Z. B., Akgün, L. ve Deniz, D. (2013). Dokuzuncu sınıf matematik öğretim programı ile ilgili uygulamada karşılaşılan sorunlara yönelik öğretmen görüşleri ve çözüm önerileri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 3(1), 1-21.
• Darling-Hammond, L. (2008). The case for university-based teacher education. In M. Cochran-Smith, S. Feiman-Nemser, D. J. McIntyre (Eds.) Handbook of research on teacher education: Enduring questions in changing contexts (3rd Ed.) (pp. 333-346). New York: Routledge.
• Dejong, L. (1999). Learning through projects in early childhood teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 20(3), 317-326. doi: 10.1080/0163638990200309
• Demirel, Ö. (2009). Kuramdan uygulamaya: Eğitimde program geliştirme (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Dereobalı, N. ve Ünver, G. (2009). Okulöncesi Öğretmenliği Lisans Programı derslerinin öğretim elemanları tarafından genel bir bakış açısıyla değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 161-181.
• Dikbayır, A. ve Bümen, N. T. (2016). Dokuzuncu sınıf Matematik dersi öğretim programına bağlılığın incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 6(11), 17-38.
• Doll, R. C. (1964). Curriculum improvement: Decision making and process. Boston: Allyn and Bacon.
• Drake, C., & Sherin, M. G. (2006). Practicing change: Curriculum adaptation and teacher narrative in the context of mathematics education reform. Curriculum Inquiry, 36(2), 153-187.
• Duman, E. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının program geliştirme yeterlikleri hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi: Ankara Üniversitesi ve Kırıkkale Üniversitesi örnekleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Eğitim Fakülteleri Programlarını Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği [EPDAD]. (2012). Tarihçe. https://www.epdad.org/tarihe adresinden alındı.
• Eğitim Reformu Girişimi [ERG]. (2012). 4+4+4’e geçiş, Eylül 2012 bilgi ve politika notları: 4+4+4 düzenlemesi ile neler değişti? Yeni sisteme geçişte neler izlenmeli? http://erg.saban-ciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/KHK444PolitikaNotu_SON.pdf adresinden alındı.
• Eisner, E. W. (2001). What does it mean to say a school is doing well? Phi Delta Kappan 82(5),367-372. doi: 10.1177/003172170108200506
• Eret, E. (2013). An assessment of pre-service teacher education in terms of preparing teacher candidates for teaching. Unpublished PhD Thesis, Middle East Technical University, Ankara.
• Ertürk, S. (1979). Eğitimde “program” geliştirme (3. Baskı). Ankara: Meteksan L. Ş.
• Ertürk, S. (1986). Türkiye’deki bazı eğitim sorunları üzerine düşünceler (2. Baskı). Ankara: Yelkentepe Yayınları.
• Eryaman, M. Y., & Riedler, M. (2010). Teacher-proof curriculum. In C. Kridel (Ed.), Encyclopedia of curriculum studies (pp. 864-865). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Farley-Ripple, E., & Buttram, J. (2015). The development of capacity for data use: The role of teacher networks in an elementary school. Teachers College Record, 117(4), 1-34.
• Fetterman, D. M. (1994). Empowerment evaluation. Evaluation Practice, 15(1), 1-15. doi: 10.1177/109821409401500101
• Fetterman, D. M. (2000). Steps of empowerment evaluation: From California to Cape Town. In D. L. Stufflebeam, G. F.
• Madaus, & T. Kellaghan (Eds.), Evaluation models: Viewpoints on educational and human services evaluation (2nd Ed.) (pp. 395-408). Boston: Kluwer Academic Publishers.
• Fradd, S. H., & Lee, O. (1997). Teachers' voices in program evaluation and improvement: A case study of a TESOL program. Teaching and Teacher Education, 13(6), 563-577. doi: 10.1016/S0742-051X(97)80001-7
• Ginsburg, M. B. (1986). Reproduction, contradictions, and conceptions of curriculum in preservice teacher education. Curriculum Inquiry, 16(3), 283-309. doi: 10.1080/03626784.1986.11076006
• Gökmenoğlu, T. (2013). Preparing teachers; Expectations and existing situation at faculties of education. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 4(4), 39-54.
• Gözütok, F. D., Akgün, Ö. E. ve Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlikleri açısından değerlendirilmesi. Eğitimde Yansımalar VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri Erciyes Üniversitesi, ss. 17-40. Ankara: Sim Matbaası.
• Henson, K. T. (2010). Curriculum planning: Integrating multiculturalism, constructivism, and education reform (4th Ed.). Long Grove, Illinois: Waveland.
• Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why? Thousand Oaks, CA: Sage.
• Ho, D. C. W. (2010). Teacher participation in curriculum and pedagogical decisions: Insigths into curriculum leadership. Educational Management Administration & Leadership, 38(5), 613-624. doi: 10.1177/1741143210373739
• Holmes Group. (1986). Tomorrow’s teachers: A report of the Holmes Group. East Lansing, MI: Author.
• Jardine, D. W., Friesen, S., & Clifford, P. (2006). Curriculum in abundance. New Jersey: Lawrance Erlbaum.
• Karacaoğlu, Ö. C. ve Acar, E. (2010). Yenilenen programların uygulanmasında öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
• Karasolak, K., Tanrıseven, I. ve Yavuz-Konokman, G. (2013). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim etkinliklerine ilişkin tutumlarının belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(3), 997-1010.
• Kaya, A., Çepni, S. ve Küçük, M. (2002). Fizik öğretmenleri için üniversite destekli bir hizmet içi eğitim model önerisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 112-119.
• Kelly, A. V. (1999). The curriculum: Theory and practice. London: Paul Chapman.
• Kızılaslan-Tunçer, B. ve Şahin, Ç. (2019). Öğretmen adaylarının eğitim programına ilişkin bilgi düzeylerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 247-260. doi: 10.17556/erziefd.511367
• Kilimci, S. (2006). Almanya, Fransa, İngiltere ve Türkiye’de sınıf öğretmeni yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Kontaş, H. (2009). BİLSEM öğretmenlerinin program geliştirme ihtiyaçlarına ilişkin geliştirilen programın etkililiği. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Korthagen, F., Loughran, J., & Russell, T. (2006). Developing fundamental principles for teacher education programs and practices. Teaching and Teacher Education, 22, 1020-1041. doi: 10.1016/j.tate.2006.04.022
• Kumral, O. (2010). Eğitsel eleştiri modeli ile eğitim fakültesi sınıf öğretmenliği programının değerlendirilmesi: Bir durum çalışması. Yayımlanmamış doktora tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Külekçi, E. (2013). 4+4+4 Eğitim sistemi kapsamında birleştirilmiş sınıf uygulamasına ilişkin öğ-retmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 369-377.
• Kwon, Y-I. (2004). Early childhood education in Korea: Discrepancy between national kindergarten curriculum and practices. Educational Review, 56(3), 297-312. doi: 10.1080/0013191042000201208
• Lieber, J., Butera, G., Hanson, M., Horn, E., Czaja, C., Diamond, K., Goodman-Jansen, G., Daniels, J., Gupta, S., & Odom, A. (2009). Factors that influence the implementation of a new preschool curriculum: Implications for professional development. Early Education and Development, 20(3), 456-481. doi: 10.1080/10409280802506166
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2008). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacının belirlenmesi. http://www.meb.gov.tr/earged/earged/sinif_ogrt_ihtiyaci.pdf adresinden alındı.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017). Öğretmen strateji belgesi 2017-2023. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/06/20170609-13-1.pdf adresinden alındı.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). 2023 eğitim vizyonu. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf adresinden alındı.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2021). 2001-2020 yıllarında planlanan faaliyet bilgileri. http://oygm.meb.gov.tr/www/hizmetici-egitim-planlari/icerik/28 adresinden alındı.
• National Academy of Education. (2005). A good teacher in every classroom: Preparing the highly qualified teachers our children deserve. San Francisco: Jossey-Bass.
• Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2009). Curriculum: Foundations, principles, and issues (5th Ed.). Boston: Pearson Education.
• Özcan, M. (2013). Okulda üniversite: Türkiye’de öğretmen eğitimini yeniden yapılandırmak için bir model önerisi. http://www.tusiad.org.tr/komisyonlar/sosyal-politikalar-komisyonu/rapor/okulda-universite--turkiyede-ogretmen-egitimini-yeniden-yapilandirmak-icin-bir-model-onerisi/ adresinden alındı.
• Özdaş, A., Tanışlı, D., Köse, N. Y. ve Kılıç, Ç. (2005). Yeni ilköğretim Matematik dersi (1.-5. sınıflar) öğretim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Eğitimde Yansımalar VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri Erciyes Üniversitesi, ss. 239-255. Ankara: Sim Matbaası.
• Öztürk, M., & Yıldırım, A. (2014). Perceptions of beginning teachers on pre-service teacher preparation in Turkey. Journal of Teacher Education and Educators, 3(2), 149-166.
• Patton, M. Q. (2000). Utilization-focused evaluation. In D. L. Stufflebeam, G. F. Madaus, & T. Kellaghan (Eds.), Evaluation models: Viewpoints on educational and human services evaluation (2nd Edition) (pp. 425-438). Boston: Kluwer Academic Publishers.
• Podhorsky, C., & Fisher, D. (2007). Lesson study: An opportunity for teacher led professional development. In T. Townsend, & R. Bates (Eds.), Handbook of teacher education: Globalization, standards and professionalism in times of change (pp. 445-456). New York: Kluwer-Springer.
• Ramrathan, L. (2010). From response to theorizing: Curriculum genesis in South Africa from the perspective of critical incidence autoethnography. In W. F. Pinar (Ed.), Curriculum studies in South Africa: Intellectual histories & present circumstances (pp. 107-124). New York, Palgrave Macmillan.
• Saban, A. (2021). Eylem araştırması aracılığıyla program geliştirme: Uygulayıcılar için bir model önerisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 11(1), 299-354. doi: 10.14527/pegegog.2021.009
• Saez, M. J., & Carretero, A. (1998). Innovations in the Spanish science curriculum: A view of a systemic reform. Journal of Curriculum Studies, 30(6), 719-738. doi: 10.1080/002202798183404
• Saraçoğlu, G., Demirkan, Ö. ve Ünver, G. (2018). Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulundaki öğretmenlik uygulamalarının incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(1), 299-331.
• Sargent, M. C., & Barker, K. (2002). Preparing early childhood professionals: Are there differences between two, four and advanced degree programs? Journal of Early Childhood Teacher Education, 23(4), 349-355. doi: 10.1080/1090102020230409
• Saygı, H. (2021). Covid-19 pandemi uzaktan eğitim sürecinde sınıf öğretmenlerinin karşılaştığı sorunlar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 7(2), 109-129. doi: 10.51948/auad.841632
• Saylan, N. (2001). Ortaöğretim öğretmenlerinin program tasarısı ile ilgili görüşleri ve tasarı süreçlerindeki davranışlarının belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 1-13.
• Saylor, J. G., Alexander, W. M., & Lewis, A. J. (1981). Curriculum planning for better teaching and learning (4th Ed.). Tokyo: Holt-Sanders.
• Schiro, M. S. (2008). Curriculum theory: Conflicting visions and enduring concerns. Thousand Oaks, CA: Sage. Silin, J. G., & Schwartz, F. (2003). Staying close to the teacher. Teachers College Record, 105(8), 1586-1605.
• Squires, D. A. (2009). Curriculum alignment: Research-based strategies for increasing student achievement. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Şahin, A. ve Kumral O. (2013). Öğretmen adaylarının öğretim programına ve program rollerine ilişkin imgeleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14, 19-32.
• Şahin, İ. ve Beycioğlu, K. (2015). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının öğretmen yetiştirmeye ilişkin görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 33-50. doi: 10.17679/iuefd.16259330
• Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York: Harcourt, Brace & World.
• Tan-Şişman, G. (2017). Öğretmen yetiştirme lisans programları ders içeriklerinde “eğitim programı” kavramı. İlköğretim Online, 16(3), 1301-1315. doi: 10.17051/ilkonline.2017.330259
• Tan-Şişman, G. (2021). Hizmet öncesi öğretmen eğitiminde program geliştirme bilgisinin kazandırılması. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 11(1), 355-400. doi: 10.14527/pegegog.2021.010
• Tanner, D., & Tanner, L. (1981). Curriculum development: Theory into practice (4th Ed.). Tokyo: Holt-Sanders. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson.
• Taylor, M. W. (2010). Replacing the “teacher-proof” currıculum with the “curriculum-proof” teacher: Toward a more systematic way for mathematics teachers to interact with their textbooks. Unpublished PhD Thesis, Stanford University, California.
• Tekışık, H. H. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına öğretmenlerin hazırlanması. Eğitimde Yansımalar VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri Erciyes Üniversitesi, ss. 11-15. Ankara: Sim Matbaası.
• The Association of Teacher Educators. (2007). Standards for Teacher Educators. Retrieved from https://www.ate1.org/resources/Documents/Standards/Teacher%20Educator%20Standards%20-%20Jan%202018.pdf
• Tonbul, Y. ve Altunay, E. (2011). Eğitim fakültelerinin öğretmenlerin mesleki gelişimine katkısı. e-Journal of New World Sciences Academy, 6(3), 2188-2209.
• Turja, L., Endepohls-Ulpe, M., & Chatoney, M. (2009). A conceptual framework for developing the curriculum and delivery of technology education in early childhood. International Journal of Technology and Design Education, 19, 353-365. doi: 10.1007/s10798-009-9093-9
• Uşun, S. ve Cömert, D. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 125-138.
• Ülkar, E. (2017). 3564 öğretmene yeni müfredat eğitimi. Hürriyet Gazetesi. http://www.hurriyet.com.tr/3564-ogretmene-yeni-mufredat-egitimi-40408968 adresinden alındı.
• Ünver, G. (2002). Okul öncesi eğitimi öğretmen adaylarının ders planı modelleri. Eğitim ve Bilim, 27(126), 62-69.
• Ünver, G. ve Erdamar, G. (2015). Türkiye’de erken çocukluk dönemi öğretmenlerinin eğitim programı geliştirme sürecine katkıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 215-234.
• Ünver, G. B., Dikbayır, A. ve Yurdakul, B. (2015). Kesintili zorunlu eğitim ilkokul birinci sınıf uygulamalarının incelenmesi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1643-1660.
• Ünver, G. (2016a). Köy Enstitülerinde kuram-uygulama bağlantısı. Akademik Düzlemde Köy Enstitüleri Sempozyumu, 16-17 Nisan 2016, Dikili Belediyesi, ss. 209-248. İzmir: Kanyılmaz Matbaacılık.
• Ünver, G. (2016b). Connecting theory and practice in pre-service early childhood teacher education programs. Cukurova University Faculty of Education Journal, 45(2), 243-264.
• Wiles, J. (2009). Leading curriculum development. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkkan, B., Yıldız, N. ve Girmen, P. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi: Eskişehir ili örneği. Eğitimde Yansımalar VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri Erciyes Üniversitesi, ss. 51-63. Ankara: Sim Matbaası.
• Yeşilyurt, E. (2013). The effect of Curriculum Development course on pre-service teachers' cognitive awareness of curriculum development. Journal of Theoretical Educational Science, 6(3), 316-342. doi: 10.5578/keg.5280
• Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-17.
• Ying Dan-Jun, I., Huang, A. F., & Zheng, Z. L. (2010). Telling stories: Understanding teachers’ identity in a context of curriculum innovation. In O. Kwo (Ed.) Teachers as learners: Critical discourse on challenges and opportunities (pp. 45-64). London: Springer.
• Yurdakul, B. (2015). Perceptions of elementary school teachers concerning the concept of curriculum. Educational Sciences: Theory & Practice, 15(1), 125-140. doi: 10.12738/estp.2015.1.2168
• Yüksek Öğretim Kurulu [YÖK]. (1998). Türk yükseköğretiminin bugünkü durumu. http://www.yok.gov.tr/egitim/raporlar/mart98/tybdurumu.html adresinden alındı.
• Yüksek Öğretim Kurulu [YÖK]. (2007). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/E%C4%9E%C4%B0T%C4%B0M+FAK%C3%9CLTES%C4%B0%20%C3%96%C4%9ERETMEN+YET%C4%B0%C5%9ET%C4%B0RME+L%C4%B0SANS+PROGRAMLARI.pdf/054dfc9e-a753-42e6-a8ad-674180d6e382 adresinden alındı.
• Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2008). Üniversitelerimizde uygulanacak olan “Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Programları” açılması için başvuru formu. http://www.yok.gov.tr/egitim/tezsizyl/tezsizyl.pdf adresinden alındı.
• Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2013). Eğitim fakülteleri ile ilgili basın açıklaması. http://basin.yok.gov.tr adresinden alındı.
• Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2020). YÖK'ten Eğitim Fakültelerinin Müfredatlarına Yönelik Tarihi Karar. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/egitim-fak%C3%BCltelerine-yetki-devri.aspx adresinden alındı. Yüksel, S. (1998). Program geliştirme sürecine öğretmen katılımı. Eğitim Yönetimi, 4(13), 99-106.
• Zeichner, K. M. (1983). Alternative paradigms of teacher education. Journal of Teacher Education, 34(3), 3-9. doi: 10.1177/002248718303400302
• Zeichner, K. M., & Liston, D. P. (1996). Reflective teaching: An introduction. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum.
• Zeichner, K., & Conklin, H. C. (2005). Teacher education programs. In M. Cochran-Smith, & K. Zeichner (Eds.) Studying teacher education (pp. 645-736). New York: Routledge.