Avrupa Birliği-Türkiye ilişkilerinin sosyokültürel boyutları

Türkiye’nin AB üyesi olması AB’nin güçlenmesini sağlayacaktır. AB’nin Balkanlar, Kafkaslar ve Ortadoğu’da izleyeceği politikalara Türkiye’nin yardımcı olması açıktır. Türkiye’nin AB üyesi olmasının hem Türkiye’ye hem de AB’ye büyük faydaları söz konusudur. Avrupa Birliği ile Türkiye ilişkilerinin uzun bir geçmişi vardır. Avrupa Birliği ile Türkiye arasında 60 yılı geçen sürede ilerleyen ilişkiler, müzakerelerin başlamasıyla derinleşmiştir. Avrupa Birliği ile Türkiye arasındaki müzakereler hala sürmektedir. Türkiye özellikle Tanzimat döneminden beri, yüzünü Batı’ya çevirmiştir. Avrupa ve Asya’da toprağı olan Türkiye, zengin tarihi ve kültürel birikimiyle, jeopolitik konumuyla, genç nüfusuyla Avrupa Birliği’ne üye olma konusundaki kararlılığını söylemlerinde dile getirmektedir. Bu doğrultuda Türkiye bazı yasal düzenlemeler gerçekleştirmektedir. Avrupa Birliği ile yürütülen müzakerelerin Türkiye’de sosyokültürel yansımaları olmuştur. Türkiye, Avrupa Birliği üyesi olmak için reform paketleri hazırlamıştır. Bu doğrultuda Türkiye, temel haklar başta olmak üzere kadın, çocuk, tarım, hayvancılık, balıkçılık, gıda güvenliği, turizm, çalışma hayatı ve eğitim gibi alanlarda Avrupa Birliği ile uyum sürecinde pek çok yasal düzenlemeler yapmıştır. Avrupa Birliği ile yürütülen bu müzakerelerin Türkiye’ye olumlu yansıdığını söylemek yanlış olmayacaktır. Türkiye’nin izlediği sosyal politikalar Avrupa Birliği mevzuatına önemli ölçüde uyum sağlamıştır. Ancak, hala Avrupa Birliği mevzuatı ile bazı uyumsuzluklar sürmektedir. Son yıllarda, Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki ilişkiler inişli çıkışlı bir seyir izlemektedir. Bu makalede Avrupa Birliği ile Türkiye arasındaki müzakerelerinin Türkiye’ye sosyokültürel yansımaları incelenecektir. Avrupa Birliği ile Türkiye’nin gerçekleştirdiği müzakerelerin tarihsel gelişmeleri ele alınacaktır. Bu makalenin amacı, Avrupa Birliği ve Türkiye ilişkilerinin Türkiye’ye sosyokültürel yansımalarını genel hatlarıyla aktarmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Avrupa Birliği, Türkiye, Müzakereler, Sosyokültürel, Sosyokültürel Yansımalar

Socio-cultural dimensions of European Union-Turkey relations

PDF

___

Aksoy, M. & Uğur, Ö. (2015). Avrupalılaşma kavramı ve Türkiye’nin demokratikleşme sürecine etkisi. K.T.Ü. S.B.E. Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 163-180.
Aydemir, B. & Çözeli, F. E. (2016). Dış politika ve turizm ilişkisi bağlamında Türkiye’nin Avrupa ve Balkan ülkeleri ile yaptığı turizm antlaşmaları ve değerlendirilmesi. Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16, 1-16.
Çalış, Ş. H. & Metkin, K. (2017). Algı ve yanılgı: AB normları, Türkiye’nin üyeliği ve AK Parti’nin rolü. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 25(2), 1-39.
Demiryürek, K. & Bozoğlu, M. (2007). Türkiye’nin Avrupa Birliği organik tarım politikalarına uyumu. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(3), 316-321.
Doğan, M. (2015). Avrupa Birliği ve Türkiye ekonomik ilişkileri. Marmara Coğrafya Dergisi, 32, 306-325.
Doğan, V. (1999). Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(2), 261-272.
Emekli, G. (2005). Avrupa Birliği’nde turizm politikaları ve Türkiye’de kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 14, 99-107.
Emekli, G. (2006). Avrupa Birliği bölgesel politikasında turizmin yeri ve Türkiye turizmi. Ege Coğrafya Dergisi, 153-162.
Erhan, Ç. & Akdemir, E. (2016). Türkiye-Avrupa Birliği müzakere sürecinde ilk on yılın muhasebesi 2005-2015. Bilig, 78, 7-35. Genç, R. (2018). Türkiye turizminin gelişiminde Avrupa Birliği’nin rolü ve önemi: Güncel bir bakış. Çukurova Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 22(1), 67-76.
Genç, S. Z. (2005). Avrupa Birliği eğitim programları ve Türkiye. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 316-330.
Gündüz, A. Y. & Kaya, M. (2007). Avrupa Birliği tarım politikası ve Türkiye’de organik tarımın geliştirilmesi üzerine olası etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(21), 305-330.
Karabulut, U. (2012). Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin başlangıcı: Türkiye’nin Avrupa Ekonomik Topluluğu’na üyelik başvurusu. Cumhuriyet Tarihi Araştırmaları Dergisi, 16, 19-32.
Karataş, K., Başçıllar, M. & Taşçı, A. (2019). Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin etkileri bağlamında Türkiye sosyal politikasının değişimi. C.B.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 195-218.
Kayagil, M. (2015). Türkiye-Avrupa Birliği müzakere sürecinde sosyal politikada yaşanan gelişmeler. Çalışma Dünyası Dergisi, 2, 34-58.
Kıraç, S. & İlhan, B. (2010). Avrupa Birliği oluşum süreci ve ortak politikalar. Milli Eğitim Dergisi, 40(188), 191-201.
Koçak, O. & Koray, N. (2018). İş sağlığı ve güvenliği konusunda Avrupa Birliği uygulamaları ve Türkiye’ye yansımaları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 1779-1811.
Koşar, İ. (2009). Türkiye’de balıkçılık istatistiklerinin iyileştirilmesi ve Avrupa Birliği uyum süreci. E.Ü. Su Ürünleri Dergisi, 26(2), 153-158.
Mundan, D. & Memiş, H. (2011). Avrupa Birliği ile müzakere sürecinde Türkiye’de hayvancılık sektörünün koruyucu hekimlik açısından değerlendirilmesi. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 3(4), 99-110.
Övgün, B. (2010). Türkiye – Avrupa Birliği ilişkilerinde bir çıkmaz: Politika transferi açısından tarım sorunu. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 9 (1), 91-109.
Özer, M. A. (2009). Avrupa Birliği’ne tam üyeliğin eşiğinde Türkiye. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 16(1), 89-105.
Özerdem, F. (2010). Avrupa Birliği sosyal politikasının temel prensibi ve Türkiye’nin uyumu. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 1(1), 17-28.
Sağlam, M., Özüdoğru, F. & Çıray, F. (2011). Avrupa Birliği eğitim politikaları ve Türk eğitim sistemine etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 87-109.
Sağlam, N. (2017). Balıkçılık sağlığı ile ilgili Avrupa Birliği mevzuatı ve su ürünleri mühendisliği. Turkish Journal of Aquatic Sciences, 32(2), 120-128.
Şenay, F. (2014). Türkiye ve Avrupa Birliği çok boyutlu ilişkiler. SETA Yayınları, 39, 34-58.
Tekeli, İ. (2004). Avrupa Birliği, Türkiye ve demokrasi. Türkiye Bilimler Akademisi Forumu, 30, 7-52.
Tezcan, E. (2011). Türkiye Avrupa Birliği ilişkilerinde son gelişmeler, Avrupa Birliği’nin genişlemesi ve Türkiye ile olan ilişkilerine etkisi. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 24(1-2), 711-726.
Turhan, A. (2017). Avrupa Birliği’nin gelişim sürecinde insan hakları. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 9, 453-490.
Tutar, F. K. & Şahin, H. (2017). Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne uyum sürecinde kadın istihdamının analizi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 40-57.
Tutar, F., Tutar, E. & Erkan, Ç. (2012). Avrupa Birliği-Türkiye ilişkilerinde sivil toplum kuruluşlarının rolü. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 439-459.
Yazıcı, A. M. (2016). Avrupa Birliği’nin sosyal politikasının gelişimi ve Türkiye’nin Avrupa Birliği sosyal politikasına uyumu. Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, 44, 1-22.
Yılmaz, S. & Yılmaz, İ. (2017). Avrupa Birliği sürecinde gıda sektöründe izlenebilirlik ve Türkiye uygulamaları. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6, 243-253.