PARİS KOMÜNÜ’NDEKİ DEMOKRASİNİN ANALİZİ

Bu çalışmada Paris Komünü’ndeki demokrasinin işleyişine, geçirdiği süreçlere ve nasıl anlaşıldığına odaklanılarak; Komün’ün -demokrasi ekseriyetinde- bir analizinin yapılması amaçlanmaktadır. Bu bağlamda ilk olarak demokrasinin önemli bir örneğini teşkil eden Paris Komünü’ne neden olan gelişmelere ve Komün direnişinin bastırılması hakkında açıklamalara yer verilmiştir. Daha sonra ise Paris Komünü’ndeki demokrasinin işleyişinin ve iyileştirilen toplumsal koşulların günümüzde dahi erişilememiş oluşu, çıkarımlarda bulunularak analiz edilmiştir. Komün’deki demokrasinin, günümüz temsili demokrasilerinden farklı oluşuna; komünde eğitimin parasız olarak halka arz edilmesi, işçilerle memurların maaşlarının eşitlenmesi, komün meclisine meslek, yöre, mahalle gibi farklı yapıdaki grupların etkin katılımının ve kamuoyu oluşturabilmesinin sağlanması gibi uygulamalar örnek olarak verilebilir. Paris Komünü deneyiminin siyasal tarih ve sosyalist hareket için değeri, tarihteki ilk işçi hükümeti olmasından ve Marx’ın komüncüler için "cenneti fethetmek" gayesinde olduklarını yazmasından da anlaşılabilir. Ayrıca günümüzde Federeler (Komün) Duvarı olarak bilinen yerin önünde, komüncülerden birisinin kurşuna dizilmeden önce "71 gün özgür yaşadım, artık ölüm umurumda değil" demesi ise özgürlüğün ulaştığı mertebenin idrakı için emsal teşkil etmektedir. Bu bağlamda Paris Komünü’nü ve demokrasisini analiz etmek önemli gözükmektedir.

___

  • Asi, K. (2005). ‘‘Göğün Fethi: Paris Komünü’’, Barikat Dergisi, 27. http://www.barikat-lar.de/barikat/28/komun.htm (Erişim Tarihi: 22/11/2018).
  • Euronews, (2015). ‘‘Dünya'da en çok hangi ülke parlamentosunda kadın milletvekili var’’, https://tr.euronews.com/2015/03/22/ulke-ulke-kadin-parlamenter-sayisi (Erişim Tarihi: 27/11/2018).
  • Kızıltepe, M. (1996). Paris Komünü Önümüze Işık Saçıyor. İşçinin Sesi Gazetesi. 440, 6-14.
  • Marx,K. & Engels,F. (2012). Komünist Manifesto. İstanbul: Sayfa Yayınları.
  • Marx,K. & Engels,F. (1977). Seçme Yapıtlar. 2. Cilt. Ankara: Sol Yayınları.
  • Marx,K. & Engels,F. & Lenin, V. (1977). Paris Komünü Üzerine. Ankara: Sol Yayınları.
  • Nimtz, H. (2012). Demokrasi Savaşçıları Olarak Marx Ve Engels. İstanbul: Yordam Kitap.
  • Piorro, G. (1977). Paris Komünü Üzerine. Ankara: Sol Yayınları.
  • Senemoğlu, O. (2017). Marx’ı Yeniden Düşünmek. Ankara: Hece Yayınları.
  • Şakacı, B. (2009). Unutulan Bir Sosyalist Deneyim: Paris Komünü. Toplum ve Hekim Dergisi, Cilt(24), 245-250.
  • Uluslararası Çalışma Örgütü, (2016). ‘‘Yeni ILO Raporuna Göre Küresel İşgücü Piyasasındaki Büyük Cinsiyet Açığı Sürüyor’’ https://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_458132/lang--tr/index.htm (Erişim Tarihi: 27/11/2018).